Tam o anda anı bozacak ve gülümsememi solduracak bir şey oldu. Telefonuma bir mesaj geldi. Zara'dan.
@mağazaolmayanzara; Sana kandığıma inanamıyorum. Gerçekten arkadaş olunmayacak birisin. Senden korkar insan. Sana olan sevgimi Francis için kullandın, ne yazık ki o sevgi sana yaramaz. İnsanları kullanıp atarak etrafında kimseyi bırakmayacaksın. Yalnız kalacaksın. Herkesin senden nefret etmesini sağlamak hoşuna gidiyor olmalı? Sana cidden yazıklar olsun kendimden önce seni düşünmüştüm. Sana zor zamanında destek olmuştum. Arkamdan neler demişsin, hâlâ Francis'e yalakalık peşinde koş yazık. Umarım biz gibi sana güvenen herkes gerçek yüzünü öğrenir ve sana tipli ben gibi uzun bir mesaj atıp kalbini kırar :D iğrenç birisin bunu unutma.
Hiçbir şey yazamadım. Tüylerim diken diken oldu. Sadece defalarca okudum, defalarca nefes almaya çalıştım, defalarca ellerimin titremesini durdurmaya çalıştım. Dediklerinin hiçbirini yapmamıştım oysa. En yakın arkadaşım bana neler diyor. Aklımda defalarca dolanan bu kelimeler beni ağlatmaya yetti.
"Özgür ne yapacağım ben?" dedim hıçkırıklarımın arasında. "Kimsem kalmadı, herkes benden nefret ediyor."
"Ben varım." Özgür'ün bu dediği daha çok ağlamama sebep oldu ve ona sımsıkı sarıldım. Onu bu haraketinden sonra gönlümde affettim. Ama tabii o bunu bilmeyecek. Ve o sıra da Özgür sarılmamızı bozacak bir şey sordu. "Maysa, biz neyiz?"
Özgür'den ayrıldım ve yüzüne aval aval baktım. "En iyi arkadaşlarız Özgür." Özgür bir anda beni kendisine çekti ve öptü. Sonra geri çekildi.
"Şimdi neyiz?"
"Daha da iyi arkadaşlar. Bak bu öpücük arkadaşlık bağımızı güçlendirdi."
"Maysa ne?"
"Özgür, bu ilişki burada biter. Yok ilerlemiyor. Eğer sen her ironiyi gerçek zannedersen ben ne yaparım?"
"İlişkimiz mi varmış?"
"Özgür!"
"Yani şimdi sevgiliyiz?"
"Ne sanıyorsan oyuz."
"Tamam sevgiliymişiz."
"Sigara?" diye sordum.
"Eğer burada içersek bizi buradan yaka paça atarlar. O yüzden seni sigara içebileceğimiz bir yere götüreceğim."
❤️🩹
Geldiğimiz yer Özgür'le benim evimin ortasıydı. "Özgür burada mı sigara içeceğiz?"
"Hayır tabii ki." arabadan indi ve kapımı açtı elimden tutup arabadan çıkardı. Sonra beni sürükleye sürükleye bir yere götürdü.
Parka. Onunla konuştuğumuz yer.
"Özgür..."
"Külkedim?"
"Özgür hâlâ mı? Hani bir daha külkedisi demeyecektin." dedim yalancı kızgınlıkla.
"O zaman sende kaçmasaydın." Ona değişik değişik bakınca, "Tamam demiyorum." dedi. Bir süre salıncaklarda oturduk ve sigara içtik. "Biliyor musun? Sen bu parkta bana sarıldığında beni sana çeken şey kokundu. O kadar güzel bir kokun vardı ki saatlerce uyuşturucu gibi çekmek istedim."
"Bende sana sarıldığımda aynısını düşündüm. Seninde kokun çok güzeldi. Gerçekten güzeldi."
"Sarılalım mı?"
"Sarılalım." dedim gülümsememin arasından. İkimizde salıncaktan indik ve sigaralarımızı söndürüp sarıldık. "Özgür, sana ağrı kesicimsin demiştim ya. Ben benim bütün kötü düşüncelerimi öldüren ve bütün kötü hislerimi öldüren ilacımmışsın. Sana sarılmak bütün kötülükleri benden alıyor. Sen hep bana sarıl tamam mı? Hiç sormana gerek yok."
"Ben sana hep sarılacağım ve hep senin yanında olacağım."
"Sözünden dönersen hatırlatırım."
"Hatırlat." dakikalarca sarıldık ama ona sarılınca zaman durduğu için bana saatler geçmiş gibi geldi.
___________________________
Zara 👎👎👎
Zara nın yazdığı mesaj bildiğin nefret kokuyor
