His Hidden Past | COMPLETED

EPILOGUE

Nasa parehong sala kami ni Apollo habang s'ya ay nagpipinta ng pinagawa sa kan'ya ng kliyente n'ya, he was shirtless at tanging suot lamang ay isang jogging pants.

I was busy minding my own business nang may makita ang mga mata ko. A dragon tattoo on his back, Dahan-dahan kong sinusundan 'yon gamit ang gitnang daliri ko. Hindi nakadikit sa balat nya ang daliri ko kaya hindi n'ya 'yon napansin.

Maya-maya ay tumayo s'ya kaya nasanggi ng daliri ko ang likod n'ya. "What?" He asked with a baritone and cold voice. Doon ko na napagtantong ibang tao ang kasama ko.

The other one is, While Apollo doing his sketches sa laptop ay kitang-kita ko ang hubad n'yang likod at tanging shorts lamang ang kan'yang suot.

Hindi ako nakakita ng kahit anong bakas ng tattoo sa likod n'ya, ang akala ko ay pinatanggal n'ya ang dragon tattoo pero nasa loob lamang s'ya ng bahay buong linggo at walang naiwan na kahit anong bakas. I smiled secretly.

No one can fool me again, Apollo.

It was new year today, I was busy arranging the fruits while manang is cooking spaghetti at iba pang handa, nang sumakit ang t'yan ko.

"M-manang" I called her pero wala s'yang sagot. Sobrang sakit ng t'yan ko at humihilab 'yon, hindi ko na alam ang susunod na nangyari ang tanging narinig ko lamang ay ang sigaw ni Mika bago ako nawalan ng malay.

Nagising ako sa isang hindi pamilyar na kwarto. Inilibot ko ang aking paningin, nasa Hospital ako. Kaagad akong tumayo pero napaiyak ako sa sakit ng t'yan ko. Nang sipatin ko 'yon, may tahi doon.

"Anong nangyari?" Mahinang saad ko sa sarili.

"Iris, iha gising ka na pala." Narinig ko ang boses ni manang kaya ibinaling ko doon ang aking pansin. May karga itong maliit na sanggol. Doon ko lang napagtanto na nanganak na pala ako. "Ito si Pablo oh, hawakan mo at kukuha lang ako ng makakain ni Mika."

Hinawakan ko ang sanggol, ang anak ko. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman. Sobrang saya ko. Katulad na katulad ng manganak ako kay Mika.

Habang hinahawakan ko ang mukha n'ya ay bumukas ang pinto at niluwa nito sila Kim at Thirdy.

"Congratulations, Iris!" Masayang saad ni Kim.

Sinundan naman 'yon ni Thirdy. "Congratulations, Iris. Ang bigat mo pala kanina." Natatawang saad ni Thirdy. S'ya siguro ang tinawagan ni manang para ihatid ako dito sa Hospital.

Lumapit si Kim sa amin at sinipat ang mukha ni Pablo. "T*ngina hindi mo kamukha, kamukhang-kamukha 'yan ni Achilles." Ngumuso ito. "Si Mika rin hindi mo kamukha, bakit ang lakas ng dugo ng killer na 'yun?" Siniko s'ya ni Thirdy. "I'm so happy for you, Iris."

January 1, 12:01 am. Exact date when i was born pablo and the exact date when I met Achilles at Boracay.

Habang kinakausap ko ang tao na kaharap ko ay hindi sa akin maalis ang pag-masdan ang kabuuhan ng kan'yang mukha. Malaki na ang ipinagbago ng kan'yang mukha pero lalo s'yang mas naging gwapo.

"Achilles, I can you hug me so tight?" Request ko sa kan'ya. Akala ko ay tatanggi sya pero tumayo s'ya, lumapit sa akin at ibinuka ang mga braso n'ya.

"Come here." Tumayo ako at niyakap s'ya nang mahigpit. "Hindi ka pa rin nag bago, maganda ka pa rin." Inamoy n'ya ang buhok ko at ibinaon ang kan'yang mukha sa leeg ko.

Ang akala ko noon ay si Apollo na ang magiging kasama ko hanggang pag-tanda. Akala ko s'ya na ang kasama ko na magpalaki sa mga anak ko kay Achilles at ang buong akala ko ay tanggap n'ya ako. Pero hindi, hindi pala s'ya ang minahal ko.

muli s'yang nagsalita. "Kapag nakalabas ako dito, papakasalan kita muli, papalakihin nating sabay ang mga anak natin at mamahalin kita muli nang higit pa, mas higit pa hindi katulad nang dati." Ipinagtapat n'ya ang mukha namin at muling nag salita. "I love you, I love you so much Iris."

I wish we were like this forever. Hinihiling ko na sana nasa ganitong posisyon nalang kami habang-buhay, walang iniintinding iba kundi ang aming kinabukasan, ang kinabukasan ng mga anak namin.

I hugged him so tight, Sa kan'ya ko lang muling naramdaman ang tunay kong nararamdaman, sa kan'ya ko lang muli naramdaman ang tunay na kahulugan ng tahanan.

Bumalik ako, bumabalik ako kung kanino ako unang natutong nag mahal at bumalik ako kung kanino ako unang naramdaman ang pakiramdam na hindi ko na muling mahahanap sa iba. I love you Achilles. Mamahalin kita habang buhay at wala ng iba.

This is Iris Delara Astrid resigning from my position as Detective.

~END~