Yayla Çiçeğim / yarı texting

10

Gelen mesajla paniklemiştim, balkonda olduğumdan dolayı duyduğum ayak sesleri yaklaştıkça kalbim iyice hızlanmıştı.

Koşar adımlarla eve girdiğimde eski odama kendimi fırlattım, telefonumda çekmeyen internet simgesini gördüğümde biraz daha rahattım.

Kalbim patlayacak gibi hızlanmışken hiçbir şey yapamıyordum. Olmamalıydı, gelen kişi Murat abi olmamalıydı.

Dağ Ayısı: Nerdesin Asiye?

Telefonumun titremesiyle gelen mesaja bir süre baktım, istemiyordum. O benim için bir abiden daha fazlası değildi. Hem... Benden yaşça büyüktü.

Hadi ama Asiye, Alparslan'da senden yaşça büyük!

"Sanane be sana soran oldu mu?"

Az önce iç sesime cevap verdiğim için kesinlikle kendime deli damgası koymalıydım.

Asiye: Bak ne diyeceğim, kim olduğunu biliyorum. Git, lütfen git ve bunlar hiç yaşanmamış gibi devam edelim hayatımıza. Sen ve ben biz olamayacak kadar uzak insanlarız. Sen benim abimsin, ondan hiçbir farkın yok. Lütfen uzatma ve git burdan.

Bir süre ses gelmedi, mesaj da gönderilmişti. Dışarıdan gelen yüksek desibelli araba sesi ile odasından çıkan abim dışarıya doğru ilerlemişti. Merakıma yenik düştüğüm için bende peşinden ilerlemiştim.

Telefonuna sarılıp hızla birini aramıştı.

"Nereye ula bu saatte?"

Bir süre karşı tarafı dinleyen abim kafasını sallamakla yetindi, meraktan ortadan ikiye çatlamaya yüz tutan ben gözlerinin içine bakıp bir şeyler demesini bekliyordum.

" Keşke görüşseydik be, anladım kardeşim, iyi yolculuklar Allah'a emanet ol."

Telefonu kapatıp cebine attığında içeriden seslere uyanan annem ne olduğunu anlamak adına abimin yüzüne baktığında, hiç duymak istemeyeceğim o kelimeler kulağımın içerisine bir çivi misali çakılmıştı.

"Bir şey yok anne, Alparslan'ın görevi çıkmıştı erkene çekilmiş. Şimdi yola çıkmış merkeze inip ordan geçecekmiş. Saat geç olunca da haber verememiş işte."

Kapıda beni bekleyen, konuşmak isteyen, günlerdir mesajlar atan...

Telefonuma gelen bildirimle ışığı aydınlatmıştı etrafı, okuduğum cümlelerle  daha çok donuklaşmıştım.

Vera: Kızım cevap versene? Murat gelecekti seninle konuşmaya, ara bulucu olarak seçmiş Alparslan onu hahahahha inanabiliyor musun!

Vera: Gerçi ikisi de bir elmanın iki ayısı!

Vera: Ay bu arada ben sana gizli kişinin Alparslan olduğunu söylemeyi unuttum...

Vera: Balım, orda mısın?

Asiye: İşte şimdi sıçtık Vera, bütün her şey başlamadan bitti.

______________________________________