0543x: Geldin yine yaylaya güneşle beraber, kaç gündür sisliydi.
0543x: Gönlüme açtırdığın Güneşi bir bilsen, yaylayı kasıp kavururdu anasını satayım!
Asiye: Kimsin? Gerçekten bir telefon sapığım eksikti!
0543x: O nasıl laf Asiye, sapık falan ayıp o...
Peşimizden ayrılmayan Alperen ile tamamladığımız yolculuğun sonuna gelmiştik. Evet Alperen'de bizimle gelmişti çünkü onu patakladığım yetmemişti belli ki!
Patikalardan sürülen arabanın arkasında köşeye sinmiştim, doğru dürüst Alparslan'la konuşamamıştık ve bu benim canımı gittikçe sıkmaya başlamıştı.
Geceye yaklaşan saat yüzünden köy yolunca kimse yoktu, zaten herkes bir dağın ucunda kalıyordu. Evin önüne geldiğimizde hızlıca arabadan inip bagajdan çantamı aldım. Geri döndüğümde aniden çarptığım bedenle birkaç adım gerilemiştim.
"Ne bu şimdi? Kitap klasiklerinden mi? Başrol kız başrol oğlan ile konuşmak istemezken çarpışırlar"
"Başrol kızın koca burnunu soktuğu olaylar nedeniyle evde uzun bir nutuk dinlemeden önce başrol erkek onunla vakit geçirmek için çabalar"
Söyledikleriyle aniden sinirlenmiştim, birkaç adım ötemizde duran Alperen'in dudaklarından çıkan kısık sesli küfürü de duymuştum.
"Komutanım, hikayenin devamında başrol oğlan ölmüyordur inşallah"
"Ölmeyecek ölmeyecek, sürünecek!"
İlk görebildiğim yontulmuş bir fındık dalını elime aldığım gibi Alparslan'ın bacağına yapıştırmıştım.
Seslerimiz biraz yüksek çıkmış olacak ki balkondan seslenen annem ve Alparslan'ın biricik 'ay annesinin oğluşu' Hatice teyzenin sesleri gelmeye başlamıştı.
Elimdekini yere bırakarak yürümeye koyuldum, annemin ışın kılıcından beter olan gözleri çoktan beni taramaya başlamışlardı.
Telefonuma gelen bildirimi açtığımda istemsizce gülümsemiştim, yine yapmıştı yapacağını.
Dağ Ayısı: Korkma isteriz seni çok laf ederlerse, çok çoğu seni verip koca çenenden kurtulurlar. Bu yaştan sonra kimse almaz seni zaten.
