Yayla Çiçeğim / yarı texting

24

Büyük bir öfkeyle Vera'ya yazmaya başlamıştım, beklenmedik bir süreç içerisine beni bırakıp kaçmıştı.

Siz: Ne hakla ya ne hakla! Benim hayatım ve benim kararlarım, bugüne kendi emeklerimle kendi kararlarımla ilerlemişken hepsini hiçe sayarak nasıl hareket edebilirsin!

Vera: Asiye ne oluyor Allah aşkına? Çıldırdın mı?

Siz: Tercih listemi değiştirmişsin, neden böyle bir şey yaptın? Tamam Hatay yazmıştım ama en sondaydı onun öncesinde gerçekten iyi yere gelebileceğim birçok hastane vardı.

Vera: Hafif unutkanlık var sanırım sende, artık leylalığına veriyorum minik aşk sarhoşu seni

Vera: Gecenin bir vakti beni uyandırıp, tercihleri değiştirmek adına yaptığın uzun konuşmayı hatırlamıyor musun?

Vera: Alparslan'ın öldüğünü görmüştün uyandın hızlıca tercihlerini değiştirdin sonrada kıçını devirip uyudun.

Siz: O kabus değil miydi ya?

Resmen kendi ellerimle kendi bacağıma sıkmıştım, annem çokça bahsederdi uyanıp saçma sapan hareketler yaptığımdan fakat bu kadarı da biraz fazlaydı artık.

Vera birkaç mesaj atmaya devam ettiğinde umursamadım ve telefonu kilitledim, yatağa kendimi attığımda annemlere durumu nasıl açıklayacağımı ve artık Alparslan'dan kaçmamın bir şansı olmadığını düşünmeye başlamıştım.

____________________________________

Uyandığımda perdeden sızıp uykumun içine etmeye ant içmiş güneş ile göz göze gelmiştim. Huysuzca yatağımda kıpırdandığımda titreyen telefonumu elime almak zorunda kaldım

Alparslan: Baktım dışarıya, evet dedim mutlaka Trabzon'da doğdu güneşim.

Siz:

Siz: Ne de güzel doğmuş güneşin bak

Siz:

Alparslan: Güneşim değilde bende bir şeylerin doğduğu kesinleşti artık

Siz: Ne gibi? Bildiğim kadarıyla yeni bir beyin nakli çalışması gerçekleşmedi henüz. Yeni bir beyin doğamaz sende heyecanlanma hiç