Karşı Komşu | Yarı Texting

1.1

Ben niye hala bunu arşive almadım lan. Çok mantık dışı ilerliyor, bazı yerlerde konudan konuya atlamışım? Ama eğleniyorum BANANE. O yüzden bölümü uzun yazdım.

.
.
.

[Menekşe'den]

-
-

"Ayırmasın mevlam bizi ömür boyuncaaaa." paspasla yerleri aslanım paspaslaaa.

"Ayırmasın Mevlam bizi ömür boyuncaaaaa." bu şarkılar olmasa dünya pislikten geçilmezdi be.

"Bana cefa diyorlarrrr bilmem nedendirrrr." ve son dokunuşşşş. Evim tertemiz olmuştu valla. Muazzez ablam olmasa nasıl biterdi bu temizlik. Kimse kıymetini bilmiyor bu şarkıların kıymetini...

Şimdi keyif zamanıydı. Temizlikten içim dışıma çıkmıştı zaten. Bir kahveye hayır demezdim.

Mutfağa ilerlerken Muazzez Ersoy'un  Ayva Çiçek Açmış şarkısını açtım. Bu şarkılar olmasa var yaaaa ben nasıl mutlu olacaktım?

"Ayva çiçek açmışşş yaz mı gelecekkkkkkkkk?" Şarkının sesi ısıtıcının sesini bastırırken hemen şekilli bir bardak çıkararak kahveyi koydum. Su ısınana kadar sütü bir güzel köpürttüm ve sıcak suyu kahveye ilaveye ederek buzları bardağa doldurdum. Köpüğü de üzerine ekleyince... Oha lan çok güzel olmuştu. Çok marifetli karıyım nazar değmesin.

"Yandım Allah yandımmmmm yandırma beniiiiiii." elimdeki kahveyle oynaya oynaya salona geçtikten sonra kendimi koltuğa attım.

Telefonumu elime alır almaz bilinmeyen bir numaradan mesaj geldi. Lan yine mi bu yazmıştı? Kendi engelledi, bende onu engelledim hala neden yazıyordu bu? Daha bir hafta olmuştu dayan bir kardeşim yaaa. Valla kim ne derse desin bakacaktım. Çünkü niye olmasın?

+537: Merhaba Menekşe Hanım. Sizin isminizi çok duyduk ve size yönlendirildik. Biz avukat değiştirmek istiyoruz.

+537: Neredeyse 8 ay önce 17 yaşındaki oğlum ve kızım bıçaklı bir saldırıya uğrarak hayatlarını kaybettiler. Polisler kimin yaptıklarını buldular fakat iki kez olan dava ertelendi ve biz şuan avukatımızdan memnun değiliz.

+537: Yardımcı olursanız çok sevinirim. Şimdiden çok teşekkür ediyorum.

Numara Türk numarasıymış lan. Çıkanda Autry değil yeni müvekkilim çıktı. Eh tabii güzel bir dava şirket beni yönlendirmiş eyvallah.

Siz: Tabii, seve seve size yardımcı olurum. Yarın ofisime gelin buluşalım.

"Beni öldürmeyeee fermanın var mıııı?" birden büyük bir kahkaha attım. Şarkıyı kapatmamışım. Lan burada kadının çocukları ölmüş ben  göbek atıyorum. Hiç etik değil...

Her şeye rağmen çalan şarkıyla kapının çalmasıyla duraksadım. Acaba yine mi o küçük çocuk gelmişti? Ne de güzel kekliyordum çocuğu. Umarım o gelmiştir.

Kapı deliğinden bakmamla o küçük çocuğu gördüm.

"Menekşe abla arkadaşım sizin evde cinlerin olduğuna inanmıyor. Diyorum ki bak içeriden müzik sesleri geliyor yine cinleriyle oynuyor inanmıyor bana..." dedi uzata uzata. Lan ben şimdi gülmeden nasıl duracaktım.

En iyisi evde olmadığımı sanıp cinlerimin olduğunu sanmasıydı. Ama ısrarla zile basıyordu veletler.

"Abla evde olduğunu biliyorum yaw Allah aşkına açta cinlerin olmadığını şuna göster." acaba giyinip pencereden mi çıksaydım? Giriş kattaydım sonuçta. Sonra arkalarından gelip onları korkutmak... Valla çok güzel olurdu. Valla ultra zekayım ben.

Hızlı adımlarla odama geçip üzerime spor kıyafetlerimi geçirip, kulaklığımı alıp ve saçlarımı toplayıp pencereden çıktım. Dışarıdakiler bana alıcı gözle bakarken yüzlerine anıra anıra güldüm. Kimse umurumda değildi. Hür idarem vardı sonuçta onlara neydi halla halla.

Karşıdan gelen teyzenin cık cıklamasına gıcık olarak "Ne bakıyon?" dercesine kafamı salladım. Daha çok cık cıklayınca sabır çekip içeri girerken "Anası babası edepte vermemiş?" moruk sen neyin kafasını yaşıyon aq?

"Annem babam gayet terbiye verdi teyze merak etme. Beni taciz edip, yaptıklarıma karışmak sizin göreviniz değil, kimsenin görevi değil. Siz ilk torunlarına edep verin sonra millete laf atın olur mu? Tekrar cık cıklamaya başlayınca umursamadan apartmana girerken tanıdık iki çocuğu görmem bir oldu.

"Lan ne oldu yine gelmişsiniz? Kapıyı açmıyorsam evde yokumdur. Siz hayırdır bakayım?" arkadaşı ayrı bir hal, Musti ayrı bir hal almıştı. Ben nasıl gülmeyecektim?

"Abla bu senin evinde cin olduğunu söylüyor doğru mu?" küçük zengin veletler her şeye kanmayın be...

"Evet hayrola? Bence içerideki müzik sesi her şeyi açıklıyor." İkiside aynı anda kafalarını salladılar.

"E içeri buyurun?" gözleri fal taşı gibi açılan iki çocuğa baktım. Daha fazla gülmemek hakaret olurdu. Anıra anıra güldüm. Küçük veletler daha çok bakınca kafamı "Ne bakıyonuz?" dercesine sallayınca elleriyle "Yürü yürü." işareti yapınca daha çok güldüm. Çocuklar kaçmaya başlarken zar zor evin kilidini açıp eve girdim.

Kafamı gülmekten alıkoyup kaldırmamla.... AUTRY?!