Karşı Komşu | Yarı Texting

3.4

Selamınnn Aleykümmmmm bacılar ve hacılarrr. Buraları çok boşladım biliyorum ama okul çook yorucu geçiyor ve 8. Sınıf olduğumuz için hafta sonu da okul var. Kısaca yazacak vaktim kısıtlı.

Bu aralar okunma sayısı iyice düşmüş bu arada. O yüzden vote sınırı koyuyorum.

5 vote 10 yorum

.
.

"Aurty... Yani... Ailemle çok uzun zamandır görüşmedik. Fransa'ya gittiğimden bile haberleri yok. Tamam yani ara sıra kardeşimle konuşuyoruz ama... Bilmiyorum. İlk kendim gitmem lazım böyle bir durumda." dedim kısık sesimle.

"Kendin gideceğini sanmıyorum Menekşe. Gideceksek beraber gidelim." Allah'ım neden ben? Niye şimdi? Yine de bu şarttı. Yapacak bir şey yoktu. Ama yine de neden bennn?

"Tamam... Senin annenle tanışalım ilk..." eh ne kadar ertelersek kardır. (şapkalı a harfim yok bacım ne yapayım yani.)

"Peki öyle olsun." dedi ve saate baktı. "Haydi geç olmuş sen bir otele yerleş bende burada kalayım." Allah'ım sabırrrrr. Lan sen nasıl bakacaksın anana? Daha yumurta kırmayı bilmiyorsun.

"Olum sen laftan anlamaz mısın? Sen daha yumurta kıramıyorsun lan. Anana amaaan annene nasıl bakacaksın? Hayde aslanım sen git gerekirse ben kalırım Aaaa." dedim çatık kaşlarımla.

"Vaaayyy. Müstakbel annemin gözüne gireyim diyorsun yani?"

"Ne münasebet canım? Hadi yallah. Birazdan alırlar zaten rekafatçi. Ben bakarım. Sende otelde beni özleyerek hasret acısı çekerek uyumaya çalış. Tamam? Haydi maş maş." dedim ve ayağa kalkarak onun kalkması kaldırmaya çalıştım. Sonunda beni ciddiye alarak ayağa kalktı ve başıma bir öpücük kondurup gitti.

☎

"Hanımefendi... Hanımefendi... Sizi hastamızın yanına almamız için uyanmanız lazım. Hanımefendi!" bağıran hemşireye yerimden sıçrayarak uyandım.

"Özür dilerim, hemen geçiyorum Neriman teyzenin yanına." diyerek ayağa kalktım ve kapının önüne gelerek kapıyı tıklattım.

"Buyurun."dedi Neriman teyze.

Utangaç adımlarla odaya geçtim.

"Hoşgeldin kızım."

"Hoşbuldum Neriman teyzecim." Allah'ım beni beğenir bu teyze dimi?

"Yoksa sen Autry'nin..."

"Evet evet. Dedim bu size bakamaz. Yumurta bile kıramıyor daha. Yolladım onu otele. Ya da sizin eve gitmiştir bilmiyorum." dedim. Of batırdın Menekşe batırdın.

"İyi etmişsin kızım, tekrardan hoşgeldin." dedi tatlı bir tebessümle. Çok tatlı lan.

"Hoşbuldum. Bir ihtiyacınız var mı Neriman Teyzecim?"

"Yok kızım, sağol. Zaten benim şuan durumum iyi ama salmıyorlar beni. Anlat bakalım kaç yaşındasın, ne iş yapıyorsun, nasıl tanıştınız, nerelisin?" ay teyzem yavaş.

"He iyi olunda." dedim ve devam ettim. "Biz Autry'le internetten tanıştık. Ben yanlış numara çevirmişim. İlk böyle bir garipsedi, birkaç gün sonra alıştı, sonra beni burada bulaştığı mafyaların adamı sandığı için engelledi, sonra ofisimdeki numaramdan yazdım bir daha engelledi, ondan sonra da o numara alıp bana yazdı. Sonra işte mafyalardan mı ne başım belaya girermiş diye Türkiye'ye geldi. Bende gurur yaptım ilk dedim "Ulan şerefsiz. Ben ülkemde mutluyum yallah" sonra Fransa'da bir şubemiz daha olduğunu öğrendiğim için ve kariyer için daha iyi olacağı için taşındım. 1-2 hafta mı ne geçti Neriman teyzecim. Bu çocuk bana bir sürpriz yaptı... Ben buna bir aşık ol... Öyle işte. " Nefes alsaydım keşke.

"İyidir benim oğlan. Ne güzel bulmuşsunuz birbirinizi. Allah mutlu mesut etsin."

"Sağol Neriman teyzem sağol. Ha sorularına gelirsek. Autry gibi 28 yaşındayım. Ah be... Çok yaşlanmışım... Neyse neyse avukatım ve İzmirliyim." Neriman teyze hafifçe bir kahkaha attı.

"E daha dur bu başlangıç kızım."

"E Neriman teyze ama o zaman benim ölmeme daha yıllar var. Valla başlangıç ya. Ne yapacağım ki ben o kadar yıl. Seneye evlensek, evelsi sene çocuk yapsak bunlar 20 sene sonra büyürler. O zaman bana daha çok yıl kalıyor ama ya. Olmaz ki böyle. Neriman teyzecim ben çok konuşmaya başlıyorum heycanlanınca kusuruma bakma. Hatta kendi kendime konuşuyorum bazen farkında olmadan. " battıkça batıyorum lan.

"Yok kızım olur öyle şeyler önemli değil. Allah uzun ömürler versinde sevdiğin yanındaysa yılları saymazsın zaten." lann ben bu kadının elini ölmedim.

"Ah be Neriman teyzem. Ne güzel söyledin. Ve şey... Ben sizin elinizi öpmeyi unuttum verin elinizi öpeyim." dedim ve elini uzatınca öptüm.

"Sen yani evlenmeyi düşünüyorsun Autry'le." E napayım be teyzem...

"E ikimizde birbirimizi seviyoruz. Ara sıra gıcık olduğu tutuyor. Mesela geçen beni eve kapattı. Aman aman sandığınız gibi değil. Neyse ben cevap vereyim. Düşünüyorum ben evlenmeyi. Eve kapatma olayıda şöyle. Ben Autry'nin evine ilk kez gitmiştim. Belki biliyorsunuzdur onun şahane bir balkonu var. Orada uyumak istedi canım ama yalnız. Ben iki kişiyle ufacık yerde uyumayı sevmem. Neyse bir şekilde kandırdım salona yönlendirdim. O da planı anlayınca beni 3-5 gün eve kapattı. O da benim evimde kaldı. Öyle işte. "dedim ve Neriman teyze bir kez daha güldü. Çok mu komikti? Ay ay gittikçe batıyordum.

"İnsan sevdiğiyle uğraşırmış. Seninle iyi anlaşacağız gibi biz. Senin tercihin ama istersen bana anne diyebilirsin." ay ama bana çok uzak bir kavram o...

"Denerim... Anne..."