Love...Love...Love (+18)

Seni Benden Almaya

-Cansu tatlım kendini bu kadar yıpratma Alessandro birazdan çıkıcak.
Sırtımı sıvazlayan Bianca her ne kadar endişeli olsa da bunu belli etmiyordur ve geldiğimizden beri beni teselli ediyordu. Alessandro'yu Kelepçeli görmek polis aracına binmeden önce bana bakıp gülümsemesi aklımdan çıkmıyordu.
-Bianca... Ben çok özür dilerim böyle olsun istemezdim gerçekten çok üzgünüm
-şşşşhhhh bak gözlerin şişti bile ağlama artık senin suçun değil dediğinde saatlerdir oturduğum polis koltuğundan kalktım
-ben polislerle konuşucam Alessandro beni kaçırmadı ki onu tutmaya hakları yok. Benimle birlikte Bianca da ayağa kalkmıştı
-hayatım lütfen bira sakin ol dediğinde odaya giren babamla içimde sakinlik namına bişey kalmamıştı bile
-Sen... sen böyle bişeyi nasıl yaparsın ya sana inanamıyorum baba. Babamın arkasından odaya giren kemal amcayı da görünce delirdim
-harika... harika gerçekten bravo konu komşu hepsini çağırsaydınız dediğimde içeri giren polis memuruyla Aklıma Alessandro gelmişti
-Alessandro çıktı mı? dediğimde polis memuru adam beni takmadan babamın yanına gitti ve elini sıktıp kemal amcayada baş selamı verdi.
-hoşgeldiniz kemal amca, Hikmet abi diyen polis memuruyla ağzım resmen açık kaldı
-Noluyo burda size bi soru sordum dediğimde bu sefer herkesin bakışları bana döndü.
-oğlum dediğim gibi kendisi şu an şokta aynı zamanda da baskı altında biz eve gidelim bi birkaç gün dinlendikten sonra getiririm ben onu diyen kemal amcayla asıl şoka şimdi girdim
-ya ne saçmalıyorsunuz siz allah aşkına ya ben söylediğim ve düşündüğüm herşeyin bilincindeyim dedim bağırarak Bianca yanıma gelmiş koluma dokunmuştu geldiğimizden beri "sakin ol" dediğinden onun bana dokunuşunu da öyle algılamış oldum. Biancanın bana dokunmasıyla kemal amca birden üstüme doğru atılıp Biancanın dokunduğu kolumu tutup çekiştirdi
-Hadi cansu dediğinde polis memuru biancanın yanına gelmiş ve önüne geçmişti Alessandro'nun korumaları da ellerini silahlarına attığında ortamdaki gerginliği önlemek için kolumu hırsla çekip babama
-Dışarda konuşalım dedim Kemal amcanın hareketlenmesiyle bu sefer kolunu ben sertçe tutup gözlerine bakarak
-YABANCILAR OLMADAN dediğimde babam homurdanmaya başlamıştı bile. Önden yürüyüp dışarı çıktım babamda önümde durup suratıma iğrenerek bakmaya başladı
-Baba napıyorsun ya sen ne yapmaya çalışıyosun ?
-Cansu o çocuklan olamazsın o kadar bitti.
-Sebep? dedim sanrımın son demleriyle
-O oğlandan şikayetçi olucaksın bende sana bizim köyde klinik açacam dediğinde sinirle gülmeye başladım
-baba sen git kliniği kemal hocaya yaptır birlikte takılın siz dediğimde babam yine sinirlenmeye başlamıştı
-bak beni sinirlendiriyosun cansu avcum kaşınmaya başladı ha diyen kişi benim babam olamazdı
-iğrenç bi adamsın tiksiniyorum senden suratına haykırdığımda elini kaldırıp bana vurucağı anda kolunu tutan başka bi el girdi kadrajıma kemal amca babamın kolunu tutmuş bana vurmasını engellemişti oysa başımıza gelenlerin babamın bana vurmaya çalışmasının bi sebebi de kemal hoca değil miydi
-Hikmet yapma burda bak herkes size bakıyı hadi gidelim dediğinde babamla ikisi koluma girip beni çekiştirmeye başladı bağrışlarımı duyan Alessandro'nun güvenlik görevlileri koşmaya başlamıştı ama malesef yetişememişlerdi araba çoktan hareket etmişti.

Kemla amca'nın evine girip duran arabayla hemen aşağı indim ve sinirle eve yürüdüm bütün yol babam bana aldıklarına verdiği parayı benim için yaptıklarını sayıp durmuş başımı şişirmişti. Öfkeyle anneme bakmadan direkt aşinası olduğum evin müsafir odalarından birine girip kapıyı kilitledim ve yatağa yattım.

Kapının çalınmasıyla uykum bölündü
-annem hadi yavrum bak ağzından bi lokma bişey geçmedi akşam olcak bari bi bardak su iç dediğinde anneme de kızgındım ama babamın onu zaten yıprattığı aklıma gelince kapıyı açtım anneme. Elinde yemek tepsisiyle içeri girip sehpaya bıraktık yanıma gelip bana sarılınca dayanamayıp ağlamaya başladım annemin göğsünde.
-ağlama annecim ağlama diyen annemle kafamı kaldırıp ona baktım gözyaşlarımı silip telefonunu bana verdi.
-Ara hadi çocuğu çıldırmış meraktan baban öyle dedi kemal'in apartmanını falan darma duman etmişler dediğinde anneme baktım
-çok teşekkür ederim anne.
-Seviyor mu seni? diyen annemle buruk bi gülümseme oluştu bende
-Çok güzel seviyo dedim
-hadi çabuk ara gelsin seni alsın burdan baban birazdan bağırmaya başlar dediğinde hızla Alessandro'nun numarasını tuşladım adada zorla ezberletmişti bana bikaç çalışta açıldı
-Efendim diyen alessandro sesiyle gülümsedim sesimi alçaltarak odanın uzak köşesine yürüdüm annem de kapının önüne çıkmıştı
-Alessandro diyebildim sonunda. Alessandro'nun rahat bi nefes bıraktığını duydum telefondan
-Bebeğim nerdesin kafayı yemek üzereydim dediğinde sesi cidden yorgun geliyordu
-kemal amcanın çiflik evindeyiz beykozda dediğimde
-bu telefonun interneti açık olsun biradan orda olucam güzelim seni alıcam ve o pezevenkleri öldürücem dediğinde endişelendim
-Alessandro lütfen sadece gidelim bidaha görmek istemiyorum onları dedim polemik istemiyordum gitmek istiyordum sevgilimi istiyordum
-sen sakince bekle beni bebeğim ben hemen yanında olucam dediğinde gülümsedim her ne kadar göremese de
-kapatmam lazım diyip kapattım Alessandro itiraz edemedi çünkü babamın sesi koridordan duyulmaya başladı annem hemen telefonunu aldı Alessandro'nun bidaha aramamasını umdum annem hemen cebine attı odaya birden dalan kemal amcayla babama baktım
-hanım napıyorsun saatlerdir burda yemeğini verip çıkçaktın alttaarfı.
-kız uyuyodu yeni açtı kapıyı diyen annemle babam kafasını salladı ve elindeki tespikle bana parmak sallar gibi
-akıllı ol! diyip çıktı odadan annemde peşinden çıktığında kemal amcayla yalnız kalmıştık
-cansucum bak şu an bunlar sana yanlış geliyor ama inan senin için en iyisi bu dediğinde ağımdan ha diye bi ses çıktı alayla
-kemal amca hayatımı ne kadar zorlaştırdığının farkında mısın seni görmek bile istemiyorum varlığın bile beni rahatsız ediyo artık.
-bak sen onu tanımıyorsun. O çok tehlikeli biri dediğinde kemal amcayla nefesimi yormak bile istemedim o an
-çık odadan dedim kaba olan sesimle kemal amca kapıyı çarpıp çıktı.

10-15 dk sonra bahçeden gelen arbede sesiyle yatağımdan kalkıp perdeyi araladım. Gördüğüm arabalar ve adamlar Alessandro'ya aitti gelmişti. Alessandro arabasından indiğinde güvenlik görevlisi kulağına bişey söylemişti ve Alessandro kafasını kaldırıp o aşığı olduğum gözlerin benim gözlerimle buluşturdu. Gülümseyerek bakıyordu bana ağzını hareket ettirerek geliyorum dedi sesini duymamıştım ama ağzının hareketlerinden anlamıştım. Hemen aynada kendime çeki düzen verip aşağıya indim. Babamla Kemal amca çoktan haberi alıp dışarı çıkmıştı. Annemin yanına gidip ona sarıldım ve bende dışarı çıktım. Babamın yanından koşarak geçip kendimi Alessandro'nun kucağına atmıştım.

İşte huzur buydu kendimi onun kollarında öyle güvenli öyle mutlu ve değerli hissediyordum ki tarifi yoktu Alessandro boynumu koklayıp bi öpücük bıraktı.
-Bebeğim beni arabada bekle hadi dediğinde arkamdaki babam ve kemal amcaya bakmak için kafanı çevirmek istedim ama Alessandro kafamı tutup dudaklarıma bi öpücük bıraktı. Kapıyı açıp beni yerleştirdiğinde onu bırakmak istemiyordum dudakları saçlarıma değdiğinde elini tuttum ve gitme diye sızlandım
-hemen gelicem güzelim. kapıyı kapatıp adamlarına  italyanca bişey söyledi kemal amcayla babamın 3-5 tane olan korumaları zaten alessandro'nun korumalarının yanımda kaybolmuştu bile. Babamla kemal amcanın yanına gidip onalarla konuşmaya başladı.

Alessandro birkaç dakika sonra arabaya geldi ve bindi babamla kemal amcanın gidişimi kabullendikleri oldukça belliydi. Alessandro arabaya bindiği gibi üstümdeki hırlayı çıkartmaya başladı heryerime detaylıca bakmaya çalışıyordu sanırım
-Napıyorsun dedim şaşkınlıkla
-Sana bişey yaptılar mı dediğinde hayır anlamında kafamı salladım Alessandro rahatsız  hissetiğimi ablamıştı ve şöförle aramızdaki camı kapattı
-yine de kontrol etmek istiyorum eve gidince bakıcam dediğinde kafamı omzuna yasladım ve huzurla kafamı boynuna saklayıp gözlerimi yumdum kendimi mental olarak çok yorgun hissediyordum.
-Bitti bebeğim. Seni benden almaya kimse cesaret edemez artık