Pratisyen Hekim olan Cansu katıldığı bi davetten kendisine gelen bir telefonu cevaplamak için dışarı çıkar.İçeri geri döndüğünde ise yürürken biriyle çarpışır ve üstüne dökülen alkol cansu için son damla olur
-Körmüsün kardeşim!
BÖLÜMLER YETİŞKİN İÇ...
Bunu duymamla sırtımdan vucuduma yayılan bi soğukluk hissettim hayır şu an olmamalıydı. -SÜREKLİ ŞUNU SÖYLEYİP DURMA EĞER Bİ BEBEK İSTİYORSAN BU KADAR ÇOK İSTİYORSAN GİDİP İSTEYEN BİRİYLE YAP O ZAMAN gözlerimiden yaşlar boşalırken bağırarak söylediğim kelimelerin onda yarattığı yıkıcı etkiyi gördüm. Gözlerinin dolduğunu gördüm. Arkasını dönüp gitmesini gördüm. Herşeyi gördüm ama hiçbişey hapmadım. Öylece bi süre durup bekledim söylediklerimi idrak etmeyi bekledim nasıl bunları söylediğimi anlamayı bekledim. Yaptığım salaklığın farkına varıp ondan özür dilemeye karar vermiştim evet Alessandro bebeğimiz olmasını çok istiyordu ve sabırsızdı ama bana ne olmuştu böyle birden ağzımdan nasıl böyle şeyler çıktı anlamadım bile.
Aşağıya indiğimde Alessandro yoktu bahçeye çıkıp kırmızı etekliye baktım telefonda konuşup ağlıyordu yanına ilerleyerek hiç beklemedim ve direkt sordum -Alessandro nerde dedim uzatmadan -Ben... Kovuldum dediğinde kafamı sallayıp arkamı döndüm ve yürümeye başladım bana kırgınken bile isteğimi yerine getirmiş olması beni daha da suçlu hissettirmişti. Kapıya çıkıp bana en yakın olan korumaların yanına yürüdüm. -Buyrun efendim diyen yaşlı adamla gülümsedim. -Günaydın... Alessandro çıktı mı dediğimde kibar bi şekilde kafa salladı -Kendileri birkaç dakika önce çıktılar dediğinde bende kafamla onu onayladım -nereye gittiğini biliyor musunuz dediğimde hemen yanıtlamıştı beni -şirkete efendim dediğinde teşekkür edip araba hazırlamasını söyledim ve hazırlanan arabaya binip şirkete doğru yol almaya başladık
Yolda Alessandro'dan nasıl özür dileyeceğimi düşünmeye çalışıyordum ama bu çok zordu birden duygularımı kontrol edememiştim öyle düşünmeme rağmen öyle şeyler söylemiştim.
Şirkete geldiğimizden heycandan ellerim titremeye başlamıştı bile. Yavaşça yürüyüp danışmanın önünde durdum -Merhaba ben Alessandro beyle görüşmek için gelmiştim dediğimde kadın bana bir dakika diyerek kağıt çıkardı -siz bu formu doldurun asistanı sağlıyo görüşmeleri, görüşmeler olumlu sonuçlanırsa Alessandro beyle görüşmeden direkt işe başlarsınız dediğinde ona tuhafça baktım -ben iş başvurusu yapmaya gelmedim. Sanırım yanlış anladınız Lütfen geldiğimi haber verin dediğimde kadın bana bakıp telefonunu kaldırdı ve bikaç tuşa bastı -Adınız dedi -Cansu dedim sertçe -Danışmadan arıyorum bi hanımefendi Alessandro beyle görüşmek istiyor dediğinde karşı tarafı dinledim. -Alessandro bey şu an bi toplantıda dilerseniz size eşlilik ediyim asistanı sizi hatırlıyormuş dediğinde onu durdurdum -kendim giderim diyip asansöre yürüdüm ve bindim kata geldiğimde beni Alessandro'nun asistanı beni bekliyordu. -Merhaba hoşgeldiz diyip elini uzattığında elini sıktım ve merhaba dedim -Efendim Alessandro bey şu an bi toplantıda sizi şöyle alıp bekletsem sorun olur mu dediğinde kafamı iki yana sallayarak sorun olmadığını belirttim ve Alessandro'nun Asistanının odasında oturdum gözüm onun kapısındaydı. -ne kadar sürer bitmesi dediğimde kadın saatine baktı -aslında ani bi toplantı oldu yani beklemiyorduk programda yoktu o yüzden kestirmek zor bu arada bişey içermiydiniz dediğinde sadece su istedim
yaklaşık bi yarım saat sonra Alessandro'nun kapısı açıldı ve dışarıya çıkan kişiyi görünce hayal kırıklığına uğradım Alessandro Elizabeth'i kapıya kadar geçiriyordu Elizabeth kapıdan çıkıp Alessandroya sarıldı ve benim Alessandro onu itmedi bundan herhangi bi çekince duymadı ve bi kolunu hafifçe sırtına koydu gözlerime inanamadım normalde ona dolunulmasınsan rahatsız olduğunu söylemiş ve bunu açıkça belirtmişti daha öncesinde şimdiyse ona dokunuyor onun da ona sarılmasına bile izin verebiliyordu Asistanının odasında hızlıca çıkıp yanlarına yürüdüm gördüğüm şeyle daha çok sinirlendim Elizabeth Alessandro'yu yanağından öptü ve kollarını sonunda ondan çekti yanlarına vardığımda Alessandro'nun kasıldığını burdan bile görmüştüm. -Ay ben seni bi yerden hatırlıyorum ya neydi adın diyen tuhaf ingilizcesiyle gözlerimş devirdim bunu bilerek yaptığına emindim ve eğer o oyun istiyorsa bende oynardım o zaman -Cansu Taylor'cum dedim gülümseyerek beni takmadan Alessandroyq döndü ve ona bişeyler söylemeye başladı italyanca Alessandro normalde olsa onu uyarırdı ingilizce konuşması için ama onu bile yapmamıştı italyanca konuşmaya başladığında gözlerimi kapattım ve derin derin nefes almaya başladım sessizce yoksa ağlıcaktım ve bu yılanın beni böyle görmesini sitemiyordum sonunda Elizabeth gittiğinde Alessandroya baktım. -içeri geçelim mi dedim yumuşak sesimle Alessandro geçmemem için olsa gerek kollarına bağlayıp kapıya yaslandı -boş vaktim yok acil değilse sonra konuşalım dediğinde bu kadar ağlak olmayan bana noldu anlamadım gözlerimden iki damla yaş aktı -Alessandro ben... kelşmelerimi seçmeye çalışırken Alessandro parmaklarıyla gözyaşlarımı sildi -ağlama dediğinde avcuna yanağımı yasladım. Burnuma gelen kokuyla kaşlarımı çattım -Elizabeth gibi kokuyorsun. Napıyordunuz ne istiyormuş senden dedim kıskançlığımı kontrol altına alamadan Alessandro alaycı bi şekilde güldü ve yanağımdaki elini çekti -cidden mi bu mu söylemek istediğin dediğinde ona baktım sadece -Biliyomusun Cansu sen zahmet etme tamam mı, pişman bile olmayışına ne diycem bilemiyorum. -hayır öyle değil pişmandım sadece kafam karıştı onu sana öyle sarılınca görünce -Cansu bu ilişkiyi tek taraflı yaşıyormuşum gibi geliyo bazen ve şu an da o anlardan biri. Evine git ve düşün ilişkimizi nasıl gördüğünü beni sevip sevmediğini ve sonra kararını verirsen tekrar konuşuruz dediğinde gözlerimden yaşlar birer birer düşmeye başlamıştı -seni tabiki seviyorum sadece güven sorunlarım var biliyorsun ve üstüme geliyosun hala dediğimde Alessandro derin bi nefes aldı -Bana güvenmemeni sağlıycak bi harekette mi bulundum cansu bunu sana düşündürücek yada hissetiricek bi şey mi gördün hissettin. Sen kendi sorunlarını çözmek onlarla yüzleşmek istemezsen bunu senin yerine ben yapamam. Yaşım ilerlediği için değil seni sevdiğim için çocuğumuz olsun istiyorum Ailemizi kuralım istiyorum cansu ben sana bendeki tüm problemleri çözerek geldim tek travmaları olan sen değilsin babanın anneni aldatmış olası benimde böyle olucağım ablamına gelmez . sizin meslekte söylerler ya Tedavi olmak istemeyen bi hastayı iyileştiremezsin diye gerçekten de öyle düşün bunu. seni rahat bırakıcam istediğin kadar düşün yıllarca aylarca saatlerce farketmez ama artık böyle olsun istemiyorum böyle yürümez Cansu dediğinde dudaklarımdan bir hıçkırık koptu ellerini kapıdan çekerek bana sarıldı -şişhhhhh ağlama canım yanıyo dediğinde gözlerimi sildim - Bitti mi yani bu kadar mıydı -bunu sen belirliyceksin kararın ne olursa olsun beni ara karar vermediğin zamanlarda da ara olabildiğince bu konuyu açmamaya çalışıcam baskı altında olduğunu düşünmeni istemiyorum dediğinde kolarından çıktım ve son bi kez bana hayat veren o mavi gözlere baktım benim için ne kadar zor olduğunu anlasın diye baktım ama olmadı bişey değişmedi kafamı kaldıdım ve arkamı dönüp yürümeye başladım geldiğim gibi asansöre binip stop ettirdim ve ağlamaya başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
