Love...Love...Love (+18)

Online Toplantı

Günler birbirini kovalarken benim tek yaptığım şeyse düşünmek olmuştu Alessandro ile konuşuyorduk ama iki arkadaş gibi birbirmizin hayatında olan şeyleri günlük yaptığımız şeyleri konuşuyorduk ama bu kadardı daha fazla değil aramız hala soğuktu 2 hafta olmuştu görüşmeyeli ben yemek yemememe rağmen kilo alıyordum çok stresliydim saçma şeylere gülüyor sonra birden ağlıyordum beslenmeme hiç dikkat etmiyordum artık.

Alessandroysa iyiydi sanırım sakalları uzamıştı bikaç gün sonra italya ya gibicekti iş için ve ailesini ziyaret etmek için bense artık evde kalmaktan günlerce ağlamaktan sıkılmıştım ve bu gün iş görüşmesine gidicektim henüz Alessandroya söylememiştim çünkü onun hastanelerinden birinde çalışmak istemiyordum kendim ben olduğum için değerlendirilmek ve kabul görmek istiyordum.

Duştan çıkıp giyeceğim şeyleri yatağın üzerine bıraktım çalan telefonumla ona doğru ilerledim kimin olduğunu biliyordum başka kimsem yoktu beni tek arayan kişi belliydi.
-Günaydın dediğimde bana bakıp iç çekti
-Günaydın, meşgul müydün dediğinde hemen kafamı sallayarak itiraz ettim hayır değildim banyoda işim bitmişti zaten üstümü giyinicem. Sen ne yapıyorsun dedim
-Bende şimdi toplantıdan çıktım dediğinde ona gülümsedim bütün işlerini telefonda konuşucağımız vakitlere göre ayarlamıştı sabah uyanış saatimde toplantısı yoktu akşam yatış saatimde de aynı şekilde istisnasız arıyordu
-Bu gün napıcaksın dediğinde hiç aynı şeyler biraz spor yapıp kitap okurum dizi izliyordum onu izlemeye devam ederim dedim her gün aynısını söylüyordum ama hiçbirini yapmıyordum tüm gün evde yatakta yatıp telefonumda sosyal medyada takılıyor sonra ağlamaya başlayıp yorulana kadar ağlıyordum sonra tektar sosyal medya sonra tekrar ağlıyordum.
-hmmmmm benimkinden eğlenceli duruyo bütün gün toplantım var uzun bi online toplantım olucak dediğinde ilgimi çekmese de daha fazla konuşması için ona sorular soruyordum
-neden online yani yüzünüze varken? dediğimde güldü
-Bebeğim kalkıp Çine gitmemi mi tercih ederdin dediğimde Bebeğimden sonrası beni ilgilendirmemişti arada ağzında böyle şeyler çıksada vaziyet hala aynıydı.
-Hayır tabiki yani eğer istiyorsan gidebilirsin tabiki ama yani onlinda da iyi anlatılıyo gayet dedim bu halime sırıttı. Saat'e baktığımda az bir vaktim kaldığını gördüm
-Üşüdüm üstümü giyinicem sonra konuşuruz olur mu dediğimde olur dedi kısaca vedalaşıp kapattık telefonu.

Yaptığım tüm kombinleri deneyip çıkarttıktan sonra sonunda karar vermiş olmanın mutluluğu ile yüzüme nemlendiricimi sürüp makyajımı yapmaya başladım. Son kez aynada kendime bakıp aşağıya indim ve taksi durağına kadar yürüdüm.

Hastanenin önde durup ağır adımlarla içeri girdim. Burası yeni bir hastaneydi ve burda çalışan arkadaşlarım da vardı işlerinden gayet memnunlardı. Etrafı incelerken danışmanın önüne çoktan geldiğimi farkettim.
-Şey merhaba ben iş görüşmesi için gelmiştim Cenk beyle görüşmem vardı dediğimde kadın hemen bikaç yere telefon edip geldiğimi haber verdi ardından bana nasıl gitmem gerektiğini de söyleyince asansöre doğru yürüdüm.

Asansörün kapıları açılınca kendimi hastanenin yönetim katında buldum bana eşlik eden kadınla cenk beyin odasının önünde durduk kapıyı açıp içeri girmemi bekledikten sonra kapı arkamdan kapandı
-Merhaba dedim özgüvenli sesimle cenk bey bana elini uzatıp gülümsediğinde bende gülümsedim elimi çektiğimde cenk bey beni belimden yönlendirerek masasının önündeki oturma takımına ilerletti ikimizde oturduğumuzda
-birşey içer misin diyen cenk beye gülümsedim
-bi kahve alırım sanırım dedim sekreterine telefon açıp iki kahve getirmesini istedi kahvelerde geldiğinde asıl konuyu konuşmaya başlamıştık

Cenk beyle görüşmem oldukça olumlu geçmişti. Bunun mutluluğuyla Alessandro'yu aradım açmadığında morelim bozukmuştu ama yinede uzun süre sonra mutluydum tekrardan. Bende Biancayı arayıp yemeğe davet ettim.