'Heb je het gehoord?'
Ik kijk op van mijn boek als Benno Zabini plaats neemt in de fauteuil naast me. We zitten verstopt achterin de bibliotheek, waar bijna geen andere studenten komen. Ik was bezig met onderzoek naar de Zwarte Kunsten voordat mijn vriend kwam. Direct gooi ik een muffliato om ons heen.
'De Kragges hebben een nieuw slachtoffer?' vraag ik nonchalant. Hij moet toch echt wat duidelijker zijn wil ik raden waar hij het over heeft.
'Vast wel, maar dat was niet wat ik bedoelde,' zegt Benno grijnzend. Aan zijn relaxte houding te zien is het niks negatiefs, wat me enigszins geruststelt.
'Gooi het eruit, Zabini,' mompel ik. 'Anders ga ik denken dat ze Harry Potter hebben gevangen en aan zijn tenen hebben opgehangen in de Grote Hal.'
'Wat, nee- gadverdamme Mergel.' Ik geef Benno een puntige blik. Niks is te vreemd tegenwoordig. De Italiaan zucht. 'Het klinkt nu heel stom wat ik ga zeggen, maar de Wolf heeft eindelijk weer van zich laten horen.'
Een giechel ontsnapt uit me. 'Al die geheimzinnigheid voor dat? Maar ik heb het gezien ja, de gang ziet er... kleurrijk uit.'
Benno schudt grijnzend zijn hoofd. 'Misschien ben jij er niet meer onder de indruk van, stomme Griffoendor, maar ik wel! Die Wolf heeft een hele gang op de vijfde verdieping in alle kleuren van de regenboog gekleurd! Het lijkt wel alsof er een bom ontploft is.'
Ik leg mijn boek op de tafel naast ons en draai me nu volledig naar de Zwadderaar toe. 'Hoe reageerden de Kragges? En zijn Draco en de ezels nog steeds alle kleuren van de regenboog?'
'De Kragges hebben natuurlijk het hele kasteel ondersteboven gezet. Ze hebben nog steeds geen idee wie de Wolf is en willen dat heel Zwadderich ze helpt met hun zoektocht. Niemand die het doet uiteraard. Alleen Korzel, Kwast en Draco gingen gisternacht op pad, en zijn dus per toeval de Wolf tegen- wacht eens.' Zijn blik schiet naar mij en zijn ogen vernauwen zich tot spleetjes.
'Ik heb je nooit verteld dat Draco ook geraakt is door de verf en het nieuws is nog niet verspreid naar de andere afdelingen.' Zijn ogen zoeken mijn gezicht, waarop simpelweg een wetende grijns te zien is. Het klopt dat de Zwadderaars het voorval angstvallig stil hebben gehouden en de drie jongens hebben zich nog niet laten zien vandaan.
Het blijft secondenlang stil waarin ik afwacht tot het kwartje gaat vallen en Benno mij nog steeds achterdochtig aankijkt. Dan worden zijn ogen ineens ronde schoteltjes en valt zijn mond letterlijk open, een zeldzaam iets voor een Zabini.
'Je gaat me toch niet vertellen dat je dit al die jaren geheim hebt gehouden, Mergel,' gromt hij.
'Ik weet niet waar je het over hebt,' zeg ik met een knipoog.
Blaise buigt geanimeerd voorover en zijn ogen boren zich in de mijne. 'Ben. Jij. De. Wolf?'
Ik buig terug en fluister in zijn oor, 'Een meester onthult nooit zijn geheimen.'
Blaise kreunt en begraaft zijn gezicht ongelovig in zijn handen. 'Hoe heb ik dit nooit doorgehad,' mompelt hij. 'Het is allemaal zo logisch - fack - zelfs je Patronus is een Wolf!'
Ik barst in lachen uit terwijl Blaise al zijn herinneringen in twijfel trekt.
'Dus je bent echt de Wolf?'
Ik trek even mijn wenkbrauw naar de jongen op, die me nog steeds achterdochtig aankijkt. Hoe duidelijk moet ik het voor hem maken? 'Schreeuw het nog harder en de hele school weet het, inclusief de Kragges.'
Blaise rolt met zijn ogen. 'Niet zo dramatisch Mergel. We zitten hier in het meest verlaten deel van de bibliotheek.'
'Ze waren er anders wel heilig van overtuigd dat ik iets te maken heb met Theo's verdwijning,' zeg ik terwijl ik mijn boek er weer bij pak.
JE LEEST
NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel
FanficDeel 3 in de 'Katelynn Mergel' serie!! Katelynn staat voor de moeilijkste beslissing van haar leven: met Harry, Hermelien en Ron mee op Gruzielmenten jacht, of terugkeren naar Zweinstein? Uiteindelijk kiest ze voor een beetje van beide, maar al snel...