NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

All was well

1 jaar later

***

De tuin van Villa Mergel is versierd met magische slingers, glitterende puntige sterren en met goud en zilver beklede tapijten en bekleding. Op de veranda zijn de banken magisch vergroot en bezaaid met dure kussens en dekens om ze extra comfortabel te maken. In de tuin liggen meerdere tapijten, wederom met kussens erop, voor hen die graag een gevoel van picknicken willen hebben. Verspreid door de tuin staan verschillende sta-tafels of zithoeken. Helemaal aan het einde, direct naast de met confetti versierde grote treurwilg, staat een lange gedecoreerde tafel met kandelaren, meerdere lagen servies en grote kristallen schalen, met zoveel stoelen eraan dat de zij die aan de uiteindes zitten elkaar niet kunnen verstaan. 

De warme zomerzon glittert in het water van het zwembad. Het is een warme dag voor eind juni, en de zomer lijkt vroeg ingezet. De tientallen heksen en tovenaars die zich in de tuin verzameld hebben, dragen allemaal verschillende soorten en vooral lagen kleding, de meesten gekleed in zomers feestelijk. 

Glimlachend zweef ik twee glazen champagne naar Sirius en Remus, die samen in een ondiep deel van het zwembad zitten met een zonnebril op hun hoofd. Beide mannen hebben een baby op hun schoot. Kleine Regulus Sirius Zwarts is bijna een jaar oud en probeert momenteel luid lachend met zijn bolle handjes de zonnehoed te pakken van Teddy Remus Lupos. Hun moeders zitten vlak achter het zwembad op een zachte bank, allebei ook al met een vol glas champagne in de hand. Nymphadora Tops is geanimeerd iets aan het vertellen aan Clothilde Bengel-Zwarts. Naast hun zijn Narcissa en Andromeda zacht met elkaar in gesprek. Waarover zou ik niet willen weten; twee Zwarts vrouwen bij elkaar kan niet goed gaan. 

'Bedankt, Kat!' roept Sirius, zijn glas omhoog houdend. Ik knik even, en check dan of alle andere gasten inmiddels ook een glas hebben. 

Draco is in gesprek met Harry, Marcel, Charlie, Theo en Victoria. Zeker de laatste twee hebben het zwaar gehad het afgelopen jaar. Het verlies van Tracey voor Theo en het verlies van Benno voor Victoria - wij kwamen er pas na de Slag achter dat de twee in het geheim met elkaar waren gaan daten - heeft ze dichter bij elkaar gebracht en het brengt me vreugde om te zien dat beide sterk zijn in hun verwerking van het rouwen, iets wat voor niemand hier makkelijk is geweest. 

Hermelien is bij de andere Wemels te vinden, waar Fred zijn arm om Angelina geslagen heeft, en George met een grijns iets tegen Luna aan het vertellen is, die aandachtig luistert. Ook voor hem is het een moeilijk jaar geweest, met Noah's afwezigheid en mij als constante herinnering aan haar. 

Nu snap ik waarom het zo zwaar is voor een tweeling om de wederhelft te verliezen. Waarom in de originele tijdlijn, George nooit helemaal de oude meer zou zijn. 

Want elke spiegel geldt als een herinnering aan de opoffering die we hebben moeten maken. Elke spiegel brengt weer dat knagende schuldgevoel terug. 

Ik beklim de trappen die leiden tot de glijbaan van het zwembad, maar mij ook een mooi platform geven. 

'Dames, heren, honden en alle andere magische wezens aanwezig!' Ik grijns als alle gesprekken langzaam verstommen en alle aandacht langzaam richting mij gaat. Sommige volwassenen, zoals Professor Anderling en Molly Wemel, komen wat dichterbij, terwijl anderen, voornamelijk Fred en George, al juichen van waar ze zaten. 

'Ik weet dat iedereen hier al een tijdje is, maar nogmaals welkom en wat fijn dat jullie konden komen! We zijn hier natuurlijk bijeengekomen om te vieren dat wij nu écht volwassen zijn geworden en onze P.U.I.S.T.-en gehaald hebben!' Ik lach als er luidkeels gejuicht wordt vanuit de kant waar de meesten SVP leden zitten. 'Natuurlijk hebben we ook recent de een-jarige herdenking gehad van de Slag om Zweinstein. Bijna allemaal zijn we daar bij geweest, en allemaal hebben we de pijn en het verlies gevoeld van die dag en de maanden ervoor. We hebben het afgelopen jaar zoveel dierbaren begraven en zoveel rechtzaken bijgewoond. We hebben Zweinstein van een ruïne weer opgebouwd naar het magnifieke kasteel dat het hoort te zijn. We zijn het Ministerie weer aan het opbouwen. Bij Godric, we zijn de fucking maatschappij weer aan het opbouwen!'