NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

A Slytherin Reunion

Nadat Draco nog een laatste keer afscheid heeft genomen van zijn moeder, en ik mijn vader en Sirius gedag heb gezegd, verschijnselen we vanuit Villa Mergel direct terug naar de geheime gang op de zevende verdieping, eentje die al meerdere malen gebruikt is door ons als vluchtroute voor de Kragges. 

'Ik neem aan dat je weet waar we nu zijn?' fluister ik naar Draco zodra we landen. 

Hij kijkt even in het rond en knikt daarna. 'Zevende verdieping. Is hier jullie onderduikplek?'

Ik glimlach alleen maar even en pak zijn hand. Het is lang geleden dat ik hem heb kunnen vasthouden zonder om me heen te hoeven kijken. 'Ik dacht dat het lampje ondertussen wel zou gaan branden, Draak. Jij hoort hier slim te zijn.'

Draco trekt een gezicht. 'Zeg, niet iedereen kent alle geheimen van Zweinste- oh! Je gaat me toch niet vertellen dat jullie de Kamer van Hoge Nood al die tijd al gebruiken?'

'Vijf punten voor Zwadderich,' zeg ik met een knipoog, en ik trek de geschokte Zwadderaar uit de schaduwen de gang in. 

'Waarom heb je dit nooit tegen me verteld? Al die tijd waren jullie zo dichtbij en...' 

'Dat is precies de reden, mijn lief,' zeg ik zachtjes. 'Een foute beweging, één iemand die zijn mond voorbij praat, en we zaten in de problemen. We konden het niet riskeren.' 

Ik loop drie keer heen en weer voor de lege muur. 'Het spijt me dat ik zoveel voor je heb achter gehouden het afgelopen jaar, maar het was nodig om iedereen te beschermen. Zodra we binnen zijn zal ik je alles vertellen wat je wilt weten. Vanaf nu hoor je bij ons, Draco. Je hoort nu bij de SVP.'

Een houten deur verschijnt en ik steek mijn hand weer uit naar Draco, die voor het eerst onzeker lijkt. Het verraden gevoel lijkt langzaam weg te ebben en nu komt de werkelijkheid van de situatie naar boven. Achter deze deur bevindt zich iedereen die hij maandenlang als vijand heeft moeten beschouwen. 

'Vertrouw me,' fluister ik, als ik de deur open duw en we hand in hand naar binnen lopen. Uiteindelijk kunnen we ons ook niet eeuwig op de gang verstoppen. 

De ruimte is weinig veranderd sinds Benno er voor het eerst is geweest, een aantal weken geleden. Er hangen wat meer hangmatten hoog in de lucht en het prikbord heeft meer foto's en artikelen, maar verder is de opstelling hetzelfde gebleven. Gelukkig voor Draco zijn er niet veel mensen in de ruimte momenteel. We hadden expres geen meeting gepland. 

Het geluid in de ruimte verstomt, en de weinige aanwezigen blijven allen verstijfd staan op hun plekken, hun blik gericht op Draco. Ik bestudeer Draco, die met grote ogen zijn blik door de kamer laat glijden, en kijk daarna naar alle aanwezigen. 

'Staren is onbeleefd,' zeg ik streng. 

Bijna direct ontstaat er weer beweging in de menigte, en vanuit mijn ooghoek zie ik Ginny naar een hoek van de kamer schieten. Marcel komt juist recht op ons af lopen, geflankeerd door Benno. 

'Ik ga er vanuit dat alles goed gegaan is dan,' zegt Benno met een grote grijns, zijn blik op zijn blonde vriend. 'Welkom bij de verraders, Malfidus.'

'Jij was hier ook op de hoogte van?' zegt Draco beledigd, terwijl hij de Italiaan begroet. 'Waarom lijkt iedereen van dit plan te weten behalve ik?'

'Niet iedereen Malfidus, anders hadden alle anderen je niet zo geschrokken aangekeken.' Marcel kijkt geamuseerd toe. Als Draco zich naar de jongen draait bekijken ze elkaar voor een lange tijd in stilte. 

Ik laat mijn blik even glijden naar Benno, die alles in stilte gadeslaat. Toch zie ik ook bij hem even de spanning in zijn lichaam. Iedereen in deze ruimte heeft misschien de volle vertrouwen in de SVP, in mij, Ginny, Marcel en ondertussen ook Benno, maar iemand als Draco ons nest binnen brengen zorgt toch voor de nodige onrust. Al hebben we dit plan zorgvuldig uitgedacht, alles hangt eigenlijk af van Draco's reactie. Is hij open genoeg om met al zijn oud-vijanden overeen te kunnen? Zelfs te kunnen samen leven?

'Goed om je te zien, Lubbermans.' 

Opgelucht blaas ik mijn adem uit als Draco en Marcel elkaar de hand schudden, wat me een vuile blik oplevert van de Zwadderaar. Grijnzend haal ik mijn schouders op. 'Bij jou weet je het nooit Malfidus.'

'Draco.'

De ruimte wordt nog stiller dan hij was na het klinken van die stem. Draco's ogen verwijden zich en in een flits draait hij zich om. Hij mag er dan wel gehavend en doodop uitzien, ik denk niet dat ik Theodoor ooit zo breed heb zien grijnzen.

'Theo! Ik wist dat die heks je ergens verstopt had.' 

Lachend snelt Draco op zijn beste vriend af en de twee omhelzen elkaar stevig. Naast mij komt Ginny stilletjes staan, die ongetwijfeld Theo had gehaald van waar hij zich in de ruimte bevond het moment dat wij binnenkwamen. Met zijn vieren kijken we tevreden naar de twee verstotelingen. 

'Ze lijken net een stelletje,' fluistert Benno naar ons, en we schieten in de lach. 

'Goed om te weten dat er nog emotie in die twee zit,' grinnikt Ginny, wat beide Zwadderaars nog net horen. 

'Dat ik jullie dankbaar ben betekent niet dat ik je mag, hè rooie.'

'Draco gedraag je.'

'Theo shut up.'

Ik rol met mijn ogen als ze kibbelend weglopen, waarschijnlijk zodat Theo hem meteen een rondleiding kan geven. De andere leerlingen negeren Draco tactisch, of bekijken hem vanuit hun ooghoeken even wantrouwend. Er is nog een lange weg te gaan op weg naar vertrouwen, maar ik ben al blij dat ze elkaar niet in de haren vliegen. 

Geflankeerd door Ginny, Marcel en Benno laat ik me op een van de banken vallen. De vermoeidheid die ik de afgelopen dagen, misschien zelfs weken, aan de kant heb geschoven overvalt me. Nog nooit hebben we een missie zo goed voorbereid en we hebben hier dan ook lang naar uitgekeken. Het is goed dat we nu weer even kunnen ademhalen. 

'Ik ben blij dat jullie beide zonder kleerscheuren zijn aangekomen, Kat.' Ginny glimlacht. 'Dit was niet makkelijk om te regelen.'

'Vertel mij wat,' mompelt Benno, en ik doe alsof ik zijn opmerking niet hoor, wetende dat het vooral de Zwadderaar is geweest die zich zorgen heeft gemaakt om zowel mij als Draco. 

Ik knipoog naar Gin, al wordt het effect ervan weggenomen door een ongewenste gaap. 'Ik ook, Gin.' 

Vanuit mijn ooghoek zie ik Theo en Draco voor het prikbord staan. Theo wijst geanimeerd naar de vele foto's en nieuwsberichten, terwijl Draco vragen lijkt te stellen over bepaalde aantekeningen die zijn opgehangen. Het zal vreemd zijn voor hem om de andere kant nu aan het werk te zien in een poging Voldemort te verslaan. 

'Oké, tijd voor overleg. We moeten bedenken hoe we de laatste paar maanden van het schooljaar willen doorbrengen,' zeg ik, en met tegenzin hijs ik me weer van de bank af. 'Draco, Theo! Kom eens hier.'

We nemen allemaal plaats rondom de tafel, soms op losliggende kussens of hangmatten, en beginnen met het bespreken van de laatste ontwikkelingen.

De komende weken worden gevuld met het voorbereiden van aanvallen op de Kragges en het verzamelen van informatie over hun bewegingen. Met Draco's hulp kunnen we hun zwakke plekken blootleggen en hopelijk de bovenhand krijgen in de strijd om Zweinstein. Ook is het belangrijk dat niemand van ons zich meer herkenbaar door het kasteel beweegt. De kans om gestraft te worden is nu echt te groot. 

Ook bespreken we de stand van zaken als het gaat om Harry, Ron en Hermelien. Nog steeds weten weinig mensen van de Gruzielmenten en nog minder weten er hoeveel er momenteel nog bestaan. Gelukkig zijn de Griffoendors goed op weg en met de nodige hulp van Sirius en Remus komen we steeds dichterbij het allesbeslissende moment.

Het zal spannend worden de komende weken, maar opgeven is niet een optie. En de SVP is er klaar voor. 

.................................................

Surprise! It's me! Ik moet echt even weer een schema op gaan bouwen met dit verhaal, want ik weet eigenlijk ook niet zo goed meer waar ik heen wil momenteel ermee. Mocht iemand nog leuke prompts of suggesties hebben voor een van de volgende hoofdstukken, laat het gerust weten!

Alsooo, iemand die al Hogwarts Legacy thuis heeft? Ik game echt nooit maar ik wil deze eigenlijk wel halen :)