Benim kafada kurma seviyesi bu kitap.
İyi okumalarrr....
Eddie çocukları eve bıraktıktan sonra benim evimin yakınında bir yerde durdu.
Eddie : Saat henüz 21:40. Beni odana davet etmeye ne dersin?
Letty : Dur. Ne?
Eddie : Odan diyorum.
Letty : Iıı...
Odan toplu korkma. SAĞOL İÇ SES.
Letty : Tabii. Olur.
Eddie : Gidelim o zaman.
Dikkatlice sarkıttığım çarşaf ile odama çıktık. Çarşafı aldım ve camı kapattım.
Eddie : Bu notların hepsi ders notu mu?
Letty : Gelen misafirlere annemim deyişiyle zeki gözükmek içinmiş. Saçma sapan...
Eddie : Bunlar olmadan da çok zekisin.
Letty : Teşekkü-
Eddie : Artık her teşekküründe yanağından bir kez öpeceğim. Haberin olsun. Gülerler.
Letty : Hadi otur. Bana kendini anlat.
Eddie : Ne anlatmamı istiyorsun?
Letty : Hobilerin ile başla. Az çok tahmin edilebiliyor ama senden de duymak istiyorum.
Eddie bana en ince ayrıntısına kadar her şeyini anlattı. Sanki onun hayatını yaşamışım gibi hissettim. Artık onu gerçekten tanıyormuş gibi hissediyordum. Arada güldük. Arada üzüldük. Anlatma sırası bendeydi.
Eddie : Bitti.
Letty : Sıra bende sanırım.
Eddie : Biliyorum zaten- Iı şey... Yani-
Letty : Eddie ne saklıyorsun? Sürekli beni tanıdığını ima ediyorsun. Anlat.
Eddie : Eğer ki söylersem benden nefret edersin.
Letty : Emin ol bu isteyeceğim son şey.
Eddie : Ben... 3 yıldır seni izliyorum. Buraya geldiğinden beri. Arkadaşlarınla konuşurken seni dinledim. İzledim. Sapıklık olarak algılayabilirsin. Özür dilerim. Tek günde... Sadece tek günde o kadar çok şey yaşamanın sorumlusu benim. Şimdi benden nefret edebilirsin.
Letty : Eddie... Ben bu anlattıklarının hepsini son 1 aydır yapıyorum. Özür dilemene gerek yok. Sanırım sadece beni tanımak istedin ancak yanlış yoldan. Sorun yok...
Eddie hiçbir şey söylemeden hızlıca camı açtı ve gitti. Onu tutmadım çünkü biraz korkmuştum. Günlüğüme olanları yazdım ve üstümü değiştirip uyudum.Ertesi gün okula gitmek için uyandığımda Eddie'yi düşünmekten kahvaltı bile edemedim. Siyah bir kazak ve siyah bir eşofman giyip çantamı aldım. Aşağıya indim ve arabaya bindim. Okula vardığımda kapıda bizimkilerle karşılaştım.
Letty : Günaydın. Görüşürüz.
Mike : Ne oldu buna?
Max : Eddie'de eve girerken ağlıyordu.
Dustin : EDDİE AĞLIYOR MUYDU?!
Lucas : Bence şuan Letty bekleyebilir. Eddie ağladığına göre çok kötü bir şey olmuş demek.
Max : Siz gidin Eddie'nin yanına. Letty bende. Robin hadi.
Sınıfa gidip kafamı sıraya yasladım. Sadece uyumak istiyordum. Uyuyunca geçerdi.
Eddie : Tavukçuk? Bana kızgın misin?
Birden kafamı kaldırdım ve mutlu gözlerle Eddie'ye baktım.
Letty : Hala arkadaş mıyız?
Eddie : İstersen sonsuza kadar olabiliriz ama pek tercih etmiyorum bunu.
Letty : Neyi tercih edersin peki?
Eddie : Belki...
Robin ve Max : Letty!
Letty : Sağır oldum AMK!
Küfür ettiğimi fark edip elimle ağzımı kapadım. Allah'tan bizimkilerden başkası duymamıştı. Hepsi güldü.
Max : Okul girişinde ölü gibi gözüküyordun. Korkuttun. Eddie, sende.
Eddie : Hmm... Özür.
Robin : Max doğru mu duyduklarım. Eddie Munson adlı ucube bizden özür mü diledi.
Letty : Çok komiksiniz. İzninizle.
Dedim ve kafamı tekrardan sıraya yasladım. Robin saçımı okşadı ve alnımdan öptü. Gülümsedim. Onlar gittikten sonra biri başımı okşadı. Eddie olmalıydı. Yine güldüm. Güle güle ölecektim herhalde.
Kendimi fazla kaptırdım sanırım. Okuduğunuz için teşekkür ederim 💪🥰. Oylamayı unutmayınn.
İyiki varsınız 💪🥰.
474 kelime.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eddie Munson ile Wattpad İlişkisi Yaşa!!
FanficSelamm! Ben ölmeye çalışan mümkünse ilk fırsatta ölecek olan bir yazar olarak kendimce güzel bir Eddie Munson hayran hikayesi yazdım. Alın tepe tepe okuyun. Smutta var ucundan. Diğer yazarlar gibi sabırlı olmadığımdan başkarakterimiz namıdeğer Viole...