Uzun zamandır yoktuk. Demişler ki öldü. Şimdi yazsınlar, kral geri döndü. 😎
Bölümde smut bulunuyor. Rahatsız olanlar için aşağıya da uyarı koydum.⛔
Not : Gözlüğüm yan odada kaldı ve gecenin bir yarısı bu bölümü yazıyorum. Bir yanlışım olursa affedin ballarım.
Hatırlamayanlar için en son Letty ok ve yayını alıp bahçeye çıktı.
Bahçemizi de kendimize göre tasarlamıştık. Daha doğrusu kendime göre... Hedeflerimin karşısına geçtim. Duruşumu düzelttim ve yayımı yavaşça kaldırdım. Kabzayı sıkıca kavradım. Doğruca hedefime odaklandım. Ok yayımdan ayrıldığında hedefi tam ortadan vurdum. Günün stresi ve Eddie'nin, hayatımın aşkının her an karşıma çıkabileceği gerçeğinin verdiği gerginlik hala üstümdeydi. Tekrardan atış yapmak üzere hazırlandım. Bu kez okum yayımdan ayrıldığında hedefi ıskaladım. Bu normal değildi. Titremeye başladım. Sanırım panik atak geçirecektim. En son 4 yıl önce panik atak geçirmiştim. Kendimi sakinleştirmek için yere oturdum. Ellerimi göğsümde birleştirdim. İstesem de yardım çağıramıyordum. Dudaklarım aralandı. Hırıltıyla karışık bir ses çıktı. Bu benim sesimdi. Kendi sesime yabancı olmak değişikti.
Letty : Ed- Eddie...
Titremem geçti. Bu kez kas katı olmuştum. Çünkü tam karşımdaydı Eddie. Tüm vücudum birden soğudu. Dona kalmıştım. Dünya dönmeyi mi bırakmıştı ya da güneş yanmayı? Yoksa her şey devam ediyordu ama benim kalbim atmayı mı durdurmuştu? Tüm algılarım kapanmış karşımda duran adama bakıyorum. Bu o Eddie değildi, saçları kısalmıştı hatta boyamıştı. Tarzı ne çok değişmişti. Halis miydi yoksa?
Kendimi çimdirdim, acıyordu. İnanmadım, okumu batırdım koluma, acıyordu. Bir kez daha batıracakken Eddie gelip durdurdu.
Eddie : Parmaklarını say tavuk. Gerçeklikteysen 10 parmağın vardır. Değilsen 10'dan fazladır.
Saydım, 10 taneydi. Tamamen sakinleştim. Eddie tüm gerçekliğiyle karşımdaydı. Ona vursa mıydım ya da okumu tam kalbine saplasam?
Eddie : Konuşmayı unuttun sanmıştım. Belli ki beni bekliyormuşsun.
Letty : (Zorlanarak) Ed- E- di- e.
Eddie : Selam tavuk.
Letty : Sen- sensi- n.
Eddie : Evet, buradayım.
Letty : (Boğazını temizleyip zorlanarak) Seni b-bir an ol-sun unutmadım.
Eddie : Biliyorum. Unutmazsın. Ben yokken tek kelime etmemen kendimi olduğumdan 10 kat daha suçlu hissettirdi.
Letty : Nasıl b-bu ka-dar (öksürür) sakin (boğazını temizler) kalabilirsin?
Eddie : (Çantasından su çıkarıp) Al, iç biraz.
Ben heyecandan ve korkudan ölürken nasıl bu kadar sakin olabilirdi? Gerçekten konuşmayı unutmuştum ayrıca. Ona o kadar sinirliydim ama aynı zamanda o kadar çok özlemiştim ki nefretimi de sinirimi de unuttum ve ona sarılmak istedim. Ancak yapmadım, yapamadım. Her şeyi duymadan, gerçekleri öğrenmeden olmazdı. 4 yıl beklemiştim. Tek kelime etmeden 4 yıl. Bir hiç uğruna olmamalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eddie Munson ile Wattpad İlişkisi Yaşa!!
FanficSelamm! Ben ölmeye çalışan mümkünse ilk fırsatta ölecek olan bir yazar olarak kendimce güzel bir Eddie Munson hayran hikayesi yazdım. Alın tepe tepe okuyun. Smutta var ucundan. Diğer yazarlar gibi sabırlı olmadığımdan başkarakterimiz namıdeğer Viole...