Flower Boy [Taegyu]

[2.6]

Bölüm Adı : "Çözüm"

Beomgyu elindeki telefonu cebine sıkıştırdı ve Taehyun'un yanına yürüyerek ellerini omuzlarına koydu.

"Özür dilerim açıklama yapamam gitmem gerek çabuk yukarı çık."

Ellerini çekti ve koşar adımlarla dükkandan çıktı. Yinede arkasındaki çocuğun "N'olur gitme." dediğini duymuştu.

Gözlerini kapattı ve kendi kendine mırıldandı.

"Özür dilerim Taehyun."

Dışarı çıktığı gibi etrafa kısa bir göz attı ve arabasına yöneldi. Kemeri takmak ile uğraşırken telefonunu tekrardan çıkardı ve Soobin'i aradı.

Telefon sesli mesaja atıyordu.

Küfür mırıldanarak Yeonjun'u aradı ve telefonu kulağında tutmak için mücadele verirken arabayı çalıştırıp hızla sürmeye başladı.

"Alo."

"Alo Yeonjun. Dikkatle dinle ben senin güvenebileceğin bir arkadaşınım. Şimdi beni iyi dinle."

"Kafam karıştı sen kimsin?"

Beomgyu kaşlarını çatarak nefes verdi. Telefondan rüzgar sesleri geliyordu.

"Benim Dedektif Choi Beomgyu."

Uzun bir sessizlik ve telefon arkasından fısıltılar yükseliyordu.

"Anlamıyorum zaten beni 5 dakika önce aradın."

Beomgyu derin bir nefes aldı ve bakışlarını yoldan çekmedi.

"Ben seni aramadım. Biri hafıza kaybından yararlanıyor Yeonjun. Uyan artık seni kullanmaya çalışıyor."

Telefonuna gelen mesaj sesi ile ekrana baktı. Bilinmeyen bir numaradan konum gönderilmişti. Kulağına telefonu tekrar dayadı.

"Yanında kim var? Soobin nerede?"

Zar zor konuşuyor gibiydi ve adım seslerini duyuyordu.

"Bilmiyorum. Bir telefon geldi ve gitti. Ayrıca senin Kai olmadığını nereden bileceğim?"

Beomgyu burnundan soluyarak direksiyona vurdu.

"Tanrı aşkına Yeonjun."

Telefonu kapattı ve konuma göz atarak arabayı şantiye yoluna soktu. Yine şu lanet yoldan geçecek gibiydi. Artık görmekten bıkmıştı.

Yarı yolda Soobin'in iş yaptığı karakolu arayıp çiçekçideki adamları ihbar ederek Taehyun'u güvenli alana almalarını sağladı.

Garajı ve bozuk yolu geçtikten sonra otoyol'a çıktı. İleride dağ evlerine ve eski kışlaya benzer bir bina vardı.

Konum'a göre kışlanın arkasından gitmesi gerekiyordu ama arabasını sokacak bir yer bulamamıştı. Yinede biraz ileride park edilmiş iki araba duruyordu.

Yan koltuğun altına uzandı ve eline geçen silahın içini kontrol ederek arka koltuktaki eski ceketini üzerine geçirdi.

Arabadan inip kışla duvarının kenarından ilerlemeye başladı. Arabada kimse yoktu.