Bölüm Adı : "Bitmiş bir hikaye"
__
"Beomgyu, mezuniyet için kutlama yapacağız akşam... Orada olacak mısın?"
Beomgyu kafasını gelişi güzel sallayarak elindeki son kağıtları da çöpe attı.
"Onun nesi var?"
"Bilmiyorum hastaneden çıktığından beri böyle."
Derin bir nefes aldı ve çantasını kontrol etti.
Arkasında fısıldaşan ikili de ona bakarak sınıfı terk edince yalnız kalmıştı. Kürsüye doğru yavaş adımlar ile yürüdü.Çok uzun zaman geçmişti.
Hastaneden çıktığında ailesi toparlanamayacağını düşündüğü için yakın bir yere ev tutmuş ve sürekli olarak burnunun dibinde bitmişti.
Bir süre sonra daralan alanından bıkmış ve kaçmak için Soobin'in yanına sığınmıştı.
Uzun bir süre kimse ile konuşmamış, kimseyi de görmek istememişti.
Bazı günler Yeonjun ile görüşüyor, bir kaç laf edip eve geri dönüyordu.
Kendine gelene kadar duygularını tartmıştı. En önemlisi de o günden sonra Taehyun'u bir daha görmemişti.
Sosyalliğini kendi kendine yok edip okulu bitirmeye odaklandı. Geri kalan senelerini belki yurt dışında geçirirdi Soobin'in onun için hazırladığı planlarından belli olmazdı.
Takıntı mıydı? Bundan emin değildi. İçinde sürekli olarak darmadağın olan bir şeyler vardı.
Son kez derin bir nefes alıp boş olan çantasını kenara fırlattı ve koridora çıktı.
Kampüs neredeyse boşalmış durumdaydı.
Kafasını eğerek ellerini ceplerine yerleştirdi. Asansöre yavaş adımlar ile yürürken heyecanlı bir kaç ses kulağını dolduruyordu.
Kafasını kaldırdı ve asansörün düğmesine bastı.
Asansör açıldığında içinde inen bedeni gördüğünde tek kaşını kaldırdı.
"Kai?"
Kai sese karşı başını kaldırarak Beomgyu'ya baktı.
"Hyung."
Beomgyu bir adım geri çıkarak mırıldandı.
"Neden buradasın?"
"Laboratuvar'ın yerini karıştırdım sanırım. Bir veteriner arkadaşıma yardım etmek için geldim. Ayrıca Hastaneye Laborantlar lazım." diyerek gülümsedi.
Beomgyu başını salladı.
"-2 ye in."
Kapanmak üzere olan asansörü tuttu ve eli ile işaret etti.
Kai hızla asansöre tekrardan bindi ve Beomgyu'ya göz attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Flower Boy [Taegyu]
Fanfic"Aşk tanrısı var olamayacak kadar sahte, o ise gerçek olamayacak kadar güzel." ... Choi Beomgyu kendini birden hiç ait olmadığı bir yaşam içinde bulmuştu. Ama kabul etmeliydi ki onun yanında olma hissi çok güzeldi. ... [Tamamlandı]