Ben kimseye sana güvendiğim gibi güvenmedim
Sen hayatımdan çıkarsan eğer başka birine tutunamam zaten
Birine güvenmek için cesaretimi toplamam altı küsur seneme mal oldu benim
Bir daha kimseye güvenemem
Ben seni ömrümün geri kalanında görüyorum
Bilmiyorum çok garip ama kafamda her şey o kadar net o kadar parlak ki
Hayatıma girip bir meşale yaktın sanki
Bende olanca karanlığımı senin ışığına hapsetmişim gibi
Böyle sürükleniyorum peşinden ışığını kaybetmemek için
Yorulsam da, tökezlesem de, bocalasam da, düşsem de, sürekli peşinden geliyorum sanki
Hani diyorum ya ben
Sıkılırım tahammül edemezsem çeker giderim diye
Ama her şey öyle kolay değil işte
Işığımı kaybedersem kaybolurum,
Gitsem de seni ararım
Beni bıraktığın yerde kalırım da
Aslında benden uzaklaşan sen olursun.
Ellerimle iterim de, yine seni beklerim...
Sen beni avuç içlerimden öptün,
Alnımdan öptüm
Omzumdan öptün
Zihnimin her köşesinde senin izlerin var
Benden kolayca silinemezsin
Seni ölsem unutamam ben
Bunu biliyorum
Seni sevmekten vazgeçemem
Çünkü ruhuma dokunan tek adam sensin
![](https://img.wattpad.com/cover/317674624-288-k653551.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)
PoetrySusarsam, duyar mısınız ruhumun çığlıklarını? (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR. OKUMAYA İSTEDİĞİNİZ KİTAPTAN BAŞLAYABİLİRSİNİZ) 30.08.22 yayımlanma tarihi