Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

243- Affetmeyeceğim

Olmuyor Gece
Yapamıyorum artık
Yaşayamayı beceremiyorum ben
Tutunamıyorum dünyaya
Hayatın neresinden tutsam ellerimde cam kırıkları kalıyor
Tek başına yaşama tutunmaya çalışan bir serçeyim sanki
Yalnızlıklarla geçiyor ömrüm
Üç günlük dedikleri dünyada
Bir kere mutlu olamamış olmanın tatminsizliği var üzerimde
Affetmeyeceğim
Hayatımı çekilmez hale getiren anıları
Gecemi hüzne boğanları
Güvenine ihanet edip
Hayatımı yalnızlıklarla süsleyen insanları
Affetmeyeceğim
Yüzümden gülümsememi çalanları
Gözlerimi katlettiğim akşamları
Elimdeki cam kesiklerini bileğimde saatlerce tutup ruhumu serbest bırakmayı düşündüğüm anları
Umursamazca kendimi arabaların önüne attığım zamanları
Beni bu hale getiren yaşanmışlıkları
Affetmeyeceğim.
Mutlu olmayı beceremediğim
Umursamamayı öğrenemediğim
Kendime acı çektirdiğim
Yalnızlıkları seçtiğim
Kendimi sevmediğim için
En çok da kendimi affetmeyeceğim

Aslına bakarsan...
Kimsenin hiç bir suçu yoktu ki
Beni bu hale ben getirdim...