Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

263- Katran Karası Zift

Bir insanın içine çektiği nefes daha ne kadar tatmin edebilirdi ki kendini

Yok olmanın güzel yanı da bu ya

Gözlerinden yaşlar akmaz belki

Ama öyle gülümser ki dudakların 

kıvrımlarından taşar tüm acın

Gülerek kendine acı çektirir

bu acıdan zevk alır 

o zevkte içini yara yara yok olursun 

sigarandan bir nefes çekersin ciğerlerine 

patlayacak olur acıdan 

içine çektiğin dumanda ölmek istersin 

dumanı dışarı verirsin pes edip

 içindeki acılara düğümlenir katran karası zift, 

kaplar ciğerlerini 

ağzından intihar eden dumanın son kalıntısı 

içinde yer edinir 

seni yok etmek için 

acı çekmeyi görev bilmiş zihnim 

delirtiyor beni 

duydunuz mu çığlık seslerini?