Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

224-Gecenin Matemi

Siyahın matemi sardı bir gecede dört yanımı 

Kimliksiz bir sabahın izbe karanlığı yanıma kar kaldı 

Kimsesiz saatlerin yalınlığı vurdu yalnızlığımı 

Oysa kuytu köşe bir alanda gizlice içilen sigara kadar mutlu etmişti varlığın 

Hatalarım bir bir keşke ilmeği ile dolandı boynuma

 Pişmanlığın hudutsuz sancısı kavururken sen dolu yüreğimi 

İçimde bana dair tek yer kalmadı ki 

Bu kadar yok olurcasına sevmek akıl karı değil belli ki 

Lakin hatalar yapmaya da engel değil demek ki 

Yanağına boş yere dökülen kirpik tanesine bile dünyayı yakacak ağıtlar savururken 

Benim yüzümden dökülüyor inci taneleri gözlerinden 

Söylesene 

Hükmünün geçtiği tüm benliğim bile seni mutlu edemezken 

Ben nasıl hak ederim seni böyle üzerken...