Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

213-Nerede Menevişlerin

Mesajlaşmalar yetmiyor artık bana 

Hani nerede adımı söyleyen sesin 

Nerede bana aşkla bakan menevişlerin 

Ellerin, sıcacık ellerin 

Hani neredesin kokusunu huzur bildiğim

Yokluğun can yakıyor 

Özlemin tarifi yok yüreğimde 

İçim dışım sen 

Aklımda kalbimde hep sen

Oysa sanki elimi uzatsam dokunabilirmişim gibi 

Öyle canlı göz kapaklarında ki siluetin

 Gözlerimi kapatsam sana sarılabilirmişim gibi

 Gel artık vuslata ersin yüreğim

Sensiz saatler öyle uzun ki 

Saatin yelkovanı içimi deşiyor sanki 

Seninle zaman öyle kısa ki 

Gözümü kapıyorum açıyorum, boşluğa düşmüş ellerim.