Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

237-Sakın Aldanma

06.12.18

İşte gidiyorsun yine,

Arkana bakmaya yüzün dahi yok.

Yüzümde buruk bir gülümseme

"biliyordum" dercesine...

Gözyaşlarıma sakın aldanma

Ya da titreyen sesime

Sebebi gidişin değil ki,

Her gelişin vardır elbet bir gidişi

Her gündüzün peşinden bir gecenin kovalaması gibi

Bende biliyordum tabi ki geldiğin ilk andan beri benden gideceğini

Sorun yokluğun değildi

Asıl sorun var olduğun zamandaydı

Gözlerimin içine baktığın ve 'gitmeyeceğim' diyerek kendini kandırdığın anlardaydı

Şimdi gidiyorsun benden

Bir başkasına uğurluyorum seni belki

o başkasına bunu asla yapma diye dil döküyorum sana

Boş ümitlerle onu da kendini de kandırma

Dürüstlük çok acıtır belki ama boş bir umudun can çekiştirmesi kadar değil.