ඩාකන් ජන්ග්කුක් එක්ක අතුරුදහන් වුනු එකෙන් ටේහ්යුන් කලබල වුනාද? කොහෙත්ම නෑ. එයාට තාම ජන්ග්කුක්ගේ ශක්තිය දැනුනා. එයා ඒක පස්සෙන් ගියා. එයාගෙ ඇඟේ තිබුනු බලය තව එන්න එන්නම වැඩි වෙනවා කියලා එයාට තේරුනා. හෝසොක් එක දවසක් කිව්වා හරි, ඒ දෙන්නගෙ බලයන් එළියට එන්න ඒ දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක්ට කරදරයක් වෙන්නම ඕනෙ. ඒත් ඒකෙ සැඟවුනු කාරණාව අපි තව ටිකකින් බලමු.
එයාගෙ බලයෙන් වේගෙන් ජන්ග්කුක්ව හොයාගෙන ගිය ටේහ්යුන් නැවතුනේ හෙළක් ළඟ. ඩාකන් ජන්ග්කුක්ව අත ඇරියොත් හෙළ පහළට වැටෙන විදිහට ඩාකන් ජන්ග්කුක්ගේ කොණ්ඩෙන් අල්ලගෙන හිටියා. ජන්ග්කුක් වේදනාවෙන් කෑගැහුවා.
ඒත් ටේහ්යුන් බය වුනාද? එයා කෑගැහුවද? නෑ. එයාගෙ ගිනි පිටවන තියුණු දෑස් තාමත් යොමුවෙලා තිබුනේ ඩාකන්ට, ඩාකන්ට විතරයි.
ජන්ග්කුක් වේදනාවෙන් කෑගහන එක දැන් නැවතිලා තිබුනේ ටේහ්යුන් එයාගෙ ඇඟෙන් පිට කරමින් තිබුනු යම් ශක්තියක් ජන්ග්කුක්ගේ වේදනාව නැති කරවන්න සමත් වෙලා තිබුනු නිසා.
ඩාකන්ගේ සමච්චල් සහගත මූන ටේහ්යුන්ට යොමු වෙලා තිබුනා.
"දැන් කෑගහපන් මට මූව අත අරින්න කියලා. මං ඒක සතුටින් කරන්නම්." ඩාකන් කිව්වේ කටකොනකින් හිනා වෙමින්.
"එහෙනම් අතඇරපන්." ටේහ්යුන් සන්සුන්ව කියනවා ඇහිලා ඩාකගේ මූන අමුතු වුනා. ජන්ග්කුක් ඩාකන් දිහා බලලා කට කොනකින් හිනා වුනා.
"ම්-මොනවද තව බලන් ඉන්නෙ? මාව අ-අතඇරපන්. ත-තමුන්නෙ දැන් කිව්වෙ එයා කිව්වොත් අත අරිනවා කියලා? අතඇරපන්!!" ජන්ග්කුක් අන්තිම ටික කෑගහලා කිව්වම ඩාකන් ගැස්සුනා. කොළ පාට ව්යාකූල වුනු ඇස් කලබලෙන් වටපිට බැලුවා.
ටේහ්යුන් කට කොනකින් හිනා වුනා.
ඊළඟ මොහොතේ ජන්ග්කුක්ව හෙළට තල්ලු කරපු ඩාකන් සැනෙන් එතනින් අතුරුදහන් වුනා. ජන්ග්කුක් තද කරලා ඇස්දෙක පියාගත්තා. එයා ඒ මොහොතෙත් ටේහ්යුන්ව විශ්වාස කලා.
විශ්වාස කලා වගේම ටේහ්යුන් ක්ෂණිකයෙන් එයාගෙ බලයෙන් ජන්ග්කුක්ව අහසේ රඳවගෙන පරිස්සමින් බිමින් තියලා ජන්ග්කුක්ගේ දම්වැල් සේරම බිඳලා දැම්මා.
YOU ARE READING
The main power 💙❤️ || (Complete)
Fanfictionමෝ රාජධානිය නම් පෘථිවි ස්ථරයෙන් එපිට තිබූ වෙනම සමාන්තර ලොවක පවතින බලගතු මාණික්යන් දෙකක්. නීල මාණික්ය හා රක්ත මාණික්ය ලෙස හඳුන්වන මෙම මාණික්යන් දෙකේ බලයෙන් පමණක් පවතින මෙම සමාන්තර ලෝකය එක් බල ලෝභී දේශද්රෝහියෙක් නිසා විනාශ වී යන්නේ බලගතු මාණික්ය...