Jeździectwo Część 2

Rośliny trujące dla koni III

Ogrody i pola uprawne 

Barszcz Mantegazziego, barszcz kauskaski, barszcz mantegazyjski (Heracleum mantegazzianum) oraz Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskoyi Maden)

Najbardziej trujący jest sok, który może powodować oparzenia u zwierząt. Spożycie przez zwierzęta części zielonych może spowodować stan zapalny przewodu pokarmowego, krwotoki wewnętrzne i biegunki.

Trzmielina pospolita (Eonymus europaus L.)

Wszystkie części rośliny są trujące, owoce w największej ilości zawierają glikozydy : ewobiozyd, ewomonozyd i ewonozyd. U koni zatrucie wywołuje silną i długotrwałą biegunkę oraz przykurcze mięśni, osowiałość i drgawki.Duża ilość spożytej rośliny może spowodować śmierć zwierzęcia. 

Ziemniak (Solanum tuberosum L.)

Najbardziej trujące są kwiaty i jagody oraz kiełki bogate w solaninę. Objawami zatrucia są rozpad krwinek, silna krwawa biegunka, podrażnienie układu pokarmowego, wysypki na skórze głowy, kończyn i brzucha.

Miłek wiosenny (Adonis vernalis L.)

Cała roślina jest trująca, występują w niej glikozydy kardenolidowe nasercowe. Dawka śmiertelna dla koni wynosi 25 g suchej rośliny. Zatrucie objawia się przyspieszoną akcją serca, skurczami jelit, a w konsekwencji kolką. Następuje zniszczenie wątroby i mięśnia sercowego oraz zapalenie przewodu pokarmowego.

Orlica pospolita (Pteridium aquilinum L.)

Kłącze i części zielone rośliny zawierają tiaminazę, będącą enzymem inaktującym witminę B1 oraz gorzkie glikozydy pterakwilinę i saponinę. Wysuszony korzeń ma większe właściwości toksyczne niż suche pędy nadziemne. Zatrucia u zwierząt roślinożernych następują zarówno po spożyciu orlicy na pastwisku, jak i w sianie. U koni poraża układ nerwowy i powoduje chwiejny chód, nadpobudliwość, nadwrażliwość na dotyk. Bardzo często występuje krwawa biegunka i krwiomocz.

Skrzyp polny (Eqistenum arvense L.)

Ziele zawiera dużo krzemionki, alkaloidy (m.in. nikotynę), saponiny, flawonoidy  (ekwizeterynę i izokwercytynę). W większych ilościach skrzyp polny nie  jest trujący dla zwierząt. Odnotowano śmiertelne przypadki u koni, zwłaszcza wśród źrebiąt. Skutki zatrucia występują dopiero po pewnym czasie żywienia sianem zawierającym skrzyp. Objawami zatrucia u koni jest niespokojne zachowanie - konie gryzą i kopią. Spożycie znacznych ilości powoduje odurzenie źrebiąt i bezwład mięśni (chorobę lędźwiowo-rdzeniową). Występuje porażenie ośrodkowego układu nerwowego i zmiany patologiczne w narządach wewnętrznych. Zanotowany został przypadek, że w grupie 14 koni otrzymujących siano ze znaczną domieszką skrzypu polnego, aż 9 uległo zatruciu.

Starzec zwyczajny (Senecio vulgaris )

Cała roślina stanowi niebezpieczeństwo w szczególności korzeń zawierający senecjoninę. Nie traci swoich toksycznych właściwości ani po wysuszeniu ani po zakiszeniu. Stale pobierany z pokarmem wywołuje brak apetytu, chudnięcie, otępienie, stan nerwowości, znaczne zmiany w wątrobie, podwyższoną koncentrację amoniaku u koni.