Special Kitty/Hyunlix✓

10

Merhabalar!

Yine ben geldim. Şaşırdınız değilmi. Diğer bölümlerde toplamaya çalışıcağım bu ortamı.

İyi okumalar<3
~~~~~~~~

Felix vücudunda hissettiği acı ile gözlerini açmıştı. Hiç birşey göremiyordu ama kemiklerinde hissettiği acı çok güçlüydü. Çığlık sesi duyuyordu ama kime ait olduğunu anlamıyordu.

Etraftan bağırma sesleri geliyordu. Felix sedyede çığlık atarak kıvranıyordu. Ağzından gelen kan ile herkes panik olmuştu. Herkesin korktuğu şey oluyor gibiydi. Felix, bebeği yüzünden acı çekiyordu.

"Ağzından kan geliyor bir şeyler yapın!"

Felix duyduğu sesin kime ait olduğunu anlamıyordu. Tek bildiği vücudundaki kötü acıydı. Kemikleri kırılıyormuş gibi hissediyordu. Ağzındaki demir tadına anlam veremiyordu.

Vücuduna batırılan bir şey hissetti Felix. Hareketlerinin kısıtlandığını hissetti. Kısa süre sonra bulanık gördüğü tavan yerini karanlığa bırakmıştı.

"Bay Hwang, onu buraya getirdiğiniz için teşekkürler"

"Kendi çocuğum ve Felix'in ölmesini mi izlemeliydim?"

"Ah hayır, ama onu işaretlemeniz gerekiyor. İşaretlenmediği için acı çekmeye başlamış"

"Ama daha yeni sakinleşti"

"Tam zamanı bay Hwang, eğer işaretlenmezse durumu daha kötü olacak. Şimdi dışarı çıkıyorum"

Doktor odadan çıktığında Hyunjin, Felix'e yaklaştı. Ona öyle şeyler dediği için pişmandı. Hyunjin Felix'in boynuna yaklaştı ve keskin dişlerini deriye geçirdi.

Felix yüzünü buruşturmuştu boynunda hissettiği acı ile. Hyunjin, Felix'i işaretlediğinde geri çekilmiş ve diş izlerinin olduğu yeri öpmüştü.

Felix, gözlerini açmayı denedi ama yapamadı. Vücudundaki acı neredeyse gitmişti ama boynu acıyordu. Biraz toparlandığında ilk işi elini karnına götürmek oldu. Sessizce mırıldanmaya başlamıştı Felix.

"Bebeğim"

Felix yavaşça gözlerini açtı ve sedyede doğruldu. Etrafına baktığında sessizce düşüncelere dalan Hyunjin'i gördü. Ne hakla burada oturuyordu?

"Odadan çık!"

"Hayır çıkmıyorum. Şimdi sakin olman gerekiyor"

"Beni yüzsüzce işaretledin değil mi!"

"Özür dilerim sana söylediklerim için"

"Benden seni hemen affetmemi bekleme. Sadece bebeğim için affederim seni, ama o seçenek imkansız gibi duruyor"

"Tamam affetme beni. Ben olmasaydım evinde ölüyordun. Evine ben geldim ve seni kurtardım"

"Beni kurtardın diye boynuna atlayacağımı düşünme sakın"

"Öyle bir şey düşünmedim zaten"

"Şimdi odadan çık!"

Hyunjin ayağa kalktı ve odadan çıktı. Jisung'a haber vermişti. Birazdan burada olacağını biliyordu. Hyunjin buraya doğru telaşla gelen Jisung'u gördü.

"Ne oldu ona?"

"Evine gittiğimde bayın bir şekilde buldum. Kriz geçirmiş. Hastanede işaretli olmadığı için biraz sorun yaşadı ama hallettiler. Yani şu an iyi"

"Sana güvenmek istemiyorum"

Jisung aceleyle Felix'in kaldığı odaya girdi. Karnını seven Felix'i görünce rahatlamıştı ama boynundaki diş izleri dikkatini çekmişti.