Point De Rupture

-2-

    'Merlin?Bu sen misin?'

   Işık hüzmesinden oluşan silueti hafif melodik sesi gri olan ortamda yankılandı. Ellerimi uzattım ona doğru zaman algım hassastı eskiden şimdiyse ne olduğunu bile çözemiyorum ağır bir uykudaydım sanki ve bilincim yeni yeni geliyordu.

   'Evet benim Hesperus.'

   Şaşkınlıkla ellerime baktım cismani görüntüm yeniden oluşmuştu şok içerisinde bir ellerime bir de karşımda ki siluete baktım.

   'Ama...A-ama...'

   Işık hüzmesi daha da yaklaştı gözlerim kamaşıyordu ama o yaklaşıp ellerimi tuttu şimdi ellerim ışıklar arasında kaybolmuştu.

  'O gece yaptığın büyünün getirdiği anlaşmayı hatırlıyorsun değil mi?'

   Otomatik olarak çıkan sözlerle beraber içim titredi.

  'Ruhunu yok etmek istediğin ruh bütün dünyalardan  yok etmek için karşındakinle aynı bedeli ödeyeceksin. Ben öldüm o da ölmüş olmalıydı. Ben öldüm değil mi Merlin?'

    Işık hüzmesi sağa sola sallandı hayır anlamında hayal kırıklığı olsa bile bir anda idrak ettiğimle kahkaha attım aileme geri dönmek için şansım var.

   Sevdiğim adam ve oğluma kavuşmak için bir şans...

  'Hayır ikiniz de güçsüz düştünüz hepsi bu Hesperus. 13 yıl geçti aradan. Ve o uyandı artık sende uyanacaksın.'

   Sonra ellerimi bıraktı ve uzaklaşmaya başladı.Peşinden koşmaya başladım, yakalayamayacağımı bile bile.

'NASIL UYANICAM!MERLİN!'

    Yine ses her yönden kulağıma ve beynime işledi.

  'Sadece aydınlanmayı bekle.'

   Gri olan etrafa baktım. Az kalmıştı...

⚡️⚡️⚡️

Harry başında ki ağrı ve yaşadığı travmayı hissetmesiyle bir anda yataktan sıçradı. Gözleri kararınca hemen kendini geri yatağa bıraktı.

Dün gece olanların kabus olmadığını biliyordu boğazı acıyordu. Ellerini şakaklarına bastırdı.

Bu yaşananlar acı vericiydi annesi ve babası yıllardır tatlı bir hüzün bahşeden ölülerdi. Ama şimdi...

Şimdiyse bir tür kılıf olduklarını öğrenmişti.

Gerçek babası Harry'den nefret ediyordu. Annesi nerde ne halde belli değildi.

Annesinin babası Voldemort'du ve bu bağlamda dedesi torunu olduğunu bilmeden onu öldürmeye çalışıyordu.

Evet çıldırmaması çok tuhaf kaçıyordu.

Kapı açılmasının getirdiği gıcırtıyla diklendi kapıda bir tepsi tutan Sirius ve ona kapıyı açan Remus vardı.

Endişeli yüzleri dün gecenin gerçekten yaşandığını hatırlatıyordu.

Sanırım şu anlık onu seven ailesi bu çiftti.

"Merhaba Harry."

"Günaydın Harry."