Point De Rupture

-5-

    Merlin'in ışıklar içinde ki silueti sallanan bir kor gibi bembeyaz olan ortamda gözüktü.

"Merlin?"

    Dizimin üstünde eğildim şimdi saçlarımın bembeyaza döndüğünü biliyorum güçü kullandığım zaman olurdu.

     Gözbebeklerim şimdi bırakmıştı yerlerini beyazlığa görüşüm kan kırmızısına dönmüştü duyduğum hırs bana inanılmaz bir zevk bahşediyordu.

     Uyanmak ise gerçek bir mucize...

"Sevgili torunum. Sana bahşettiklerimi unutma. Doğru yolda giden atalarının izinden git. Çünkü karanlık yolu seçenler sadece kendini düşünen korkaklardır..."

"Doğru yolda giden atam Merlin'in izinden gideceğime şeref sözü veririm. Mürver Ağacı olmak bir şereftir..."

     Gücün çekildiğini hissettim ortama giren renk cümbüşüyle gözlerimi kapattım.

"Sana güveniyorum torunum..."

    Merlin'in son sözlerinden sonra renkler üzerime gelip patladı yaşadığım patlamayla geriye doğru düşmeye başladım boşlukta.

⚡️⚡️⚡️

   Hemen yatakta diklendim. Nefes nefeseydim beynim algılamıyordu hemen ellerimle yüzümü tuttum.

   Algılamaya başladığım odamla yorgun ve korkmuş bir ruh halinde olan kendimi sakinleştirmeye başardım.

    Etrafta panikle inceledim.

     Lanet olsun Grimmuld Meydanı 12 numaradayım ne halde olsa tanırım burayı.

    Üzerimi inceledim pijamalar? Benim pijamalarım.

     Kenardaki komidine tutunup kalkmaya çalıştım yıllardır olan hareketsizlik sebebiyle biraz kilo vermiş ve kaskatı kesilmişim.

     Biraz kendimi toplamam gerekiyordu.Kalkamamıştım zaten.Etrafı inceledim. Masanın üzerinde duran şişelere ilerlemem gerekiyordu. Buradan çıkmalıyım. Walburga ve Orion amcamda olmamın anlamı neydi?

     Harry ve Severus neredeydi? Onları duyduğumu biliyorum...

     Masada mutlaka kemik gevşetici vardır oraya ulaşmam gerek.

     Boğazıma gelen gıcıkla öksürdüm açılan kapıya döndüm bir hışımla bor korkuyla güçsüz düşmüş ve iksirleri içemediğim için muhtaç haldeydim.

     Bir hafta önce ki gördüğüm Molly Weasley kilo almış ve yaşının ilerlediği az da olsa belli oluyordu.

   "Ka- öhöhöğ-pat."

    Kapanan kapıyla Sağ kolumu yatak başlığına yasladım ve öksürük krizimin geçmesini bekledim. Molly sırtımı şefkatli bir edayla okşadı.

    Öksürük krizi bitince nefes nefeseydim. Nefesimi düzenlemeye çalıştım. Aciz olmaktan nefret ediyorum!

    "Ben gidip Dumbledore, Severus ve Harry'e haber vereyim."

      Tamam anlamında başımı salladım.

    "Yatırayım mi seni?"

     Sakin kalmam gerek ne de olsa 13 yıl boyunca uyumuştum insanlara karşı sabır göstermeliyim.