I'll Live With You #4: 3MIX

45

I’ll Live With You #4: 3MIX part 45

Gabi nang mapagdesisyunan nina Jihyo at Daniel na umuwi. May bitbit silang dalawang paper bag galing sa isang supermarket dahil ipagluluto daw ni Daniel ang dalaga.

Jihyo: I’m looking forward to your cooking skills.
Daniel: I will not disappoint you, madame.

She laughed at slightly punch his chest. As they reached home, they directly went to the kitchen. This is the first time Daniel will enter her sacred home for her training.

Daniel: Ang linis mo sa bahay. Very you
Jihyo: Thank you. Ayaw ko kasi ng makalat kaya hanggang ngayon dala dala ko ang ugaling maglinis every now and then kahit pwede naman akong maghire ng tagalinis.
Daniel: it’s part of your life kaya hindi mo na matanggal
Jihyo: Tama ka dyan.

Nagsimula na si Daniel na ihanda ang lulutuin. Steak ang luluto nito dahil specialty niya raw ito.

Kinuha ni Jihyo ang asparagus at akmang huhugasan nang agawin ito ni Daniel.

Daniel: Madame, you’re just allowed to watch your Macho gwapitong fiancé.
Jihyo: Macho gwapito? HAHAHA

Hinila nito ang isang upuan sa gilid ng kitchen counter at saka pinaupo siya doon.

Daniel: Just watch me, okay?

He touched her nose and then washed the asparagus. Pinanood lang niya ito gaya ng utos nito. Mula sa paghugas ng mga ingredients, maghiwa at pagprito/ihaw.

Napapangiti nalang siya habang pinapanood ito. Sa mga teleserye na napapanood niya noon, ayaw na ayaw niya ang ganitong eksena kasi ang cringe.

Jihyo: Alam mo ba kapag may ganitong eksena sa palabas noon, iniskip ko o kaya naman nililipat ko ang channel para makaiwas
Daniel: bakit naman?

He was so focused on cooking, and he didn’t look at her.

Jihyo: Ang cringe kasi. Iniisip ko noon, bakit ngumingiti yung babae kapag pinapanood ang lalaki habang nagluluto samantalang ako kapag nagluluto si mama ay nakakunot ang noo ko.

Narinig niya ang pagtawa ni Daniel. Tumingin ito sa kanya na may malawak na ngiti sa labi.

Daniel: Ngayon, alam mo na kung bakit?

Nahihiyang tumango siya.

Daniel: Bakit?
Jihyo: Well, I just realized it now. Siguro dahil yung taong nagluluto ay ang dahilan kung bakit mabilis ang tibok ng puso ko. Na iyong taong iyon ay pinagsisilbihan ako.

Daniel: I’m glad you know. Kaya in-insist ko ring ipagluto ka. Para i-flex ang skills ko, at pakiligin ka.

Jihyo: Oo na, kinikilig na ako. Kaya sarapan mo ‘yang luto mo.
Daniel: yes, madame!

Ganado ito kaya hindi niya mapigilang hindi ito tawanan. She never thought she’ll be this happy.

Ilang sandali pa ay tapos na ito. Nagtungo na siya sa dinning table at pinanood na ilapag ang pagkain sa harap niya.

The meat is thick and looks juicy. It has a garlic on the top and asparagus to make it palatable.

Jihyo: Thank you for cooking!
Daniel: Enjoy your meal, madame!

She digs in, sliced the tender meat and taste it. Its flavor exploded in her mouth. Wow, the scent.

Malalaki ang matang tiningnan niya si Daniel habang ngumunguya.

Jihyo: Wow, ang sarap!
Daniel: Salamat naman at nagustuhan mo. Enjoy!

Ganado siyang kumain at sa bawat kagat niya ay napapapikit siya sa sarap. Kaya pala ito ang specialty niya. Sobrang sarap!

Pagkatapos kumain, si Daniel na rin ang naghugas ng kinainan habang siya ay nasa veranda at nakatingin sa madilim ngunit makinang na kalangitan.

Sinaluhan siya ni Daniel matapos maghugas at may hawak itong tsaa para sa kanya.

Jihyo: Thank you.
Daniel: It’s a chamomile tea. It will help you sleep better.
Jihyo: Parang ayaw kong matulog.
Daniel: Huh?
Jihyo: My excitement might die tomorrow.
Daniel: Don’t worry, handa akong buhayin ang excitement na yan.

Mapupunit na yata ang pisnge niya dahil nasobrahan na sa stretch kakangiti niya.

She realized something. Kung siya at Nayeon ay naeexercise ang mga mata nila kakairap, kay Daniel naman ay naeexercise ang mga labi niya, kakangiti.

They leaned into the veranda railings and looked at the city lights.

Jihyo: alam mo na ba na mag eextend ako ng ilang months rito?

Daniel nodded.

Jihyo: Sorry, gusto ko lang talag---
Daniel: Fulfill your dream first. I’m more than willing to wait for you.
Jihyo: Daniel, why are you so nice to me?
Daniel: I’m just in love with you and I’m willing to give everything for your happiness.

Inilapag ni Jihyo ay tasa sa mesa at nilapitan si Daniel. Mas kumakabog nag dibdib niya.

Ang malamig na simoy ng hangin, maingay na kalsada at liwanag mula sa buwan, bituin at mga gusali ay nakadagdag sa kung gaano niya kagusto ang gagawin niya.

She caressed his face, cup his cheek and slowly, put her lips on him. Daniel was taken aback but Jihyo is decided.

Then, he held her head and deepen the kiss.

It’s not fervent, it was less passionate but emotional kiss.

~

Jeongyeon guide her to their bedroom where the floating balloons filled the room. Nilagyan niya ito kanina ng blindfold para damang dama nito ang surpresa.

Nayeon: matagal pa ba?
Jeong: Konti nalang.

Nakapasok na sila sa kwarto. Sobrang excited na si Nayeon.

Jeong: You ready?
Nayeon: Ready’ng ready!

Dahan dahang tinanggal ni Jeongyeon at takip nito sa mata. Unti unti, iminulat ni Nayeon ang kanyang mga mata at agad nakita ang kulay asul na mga lobo sa kabuuan ng kwarto.

Nayeon: W-wow…
Jeong: Do you like it?

Humarap ito sa kanya at bigla siyang niyakap.

Nayeon: I love it!

Humiwalay ito ng yakap. Hinawakan naman niya ang kamay ng nobya at dinala sa gitna ng kwarto kung nasaan ang isang malaking box.

Nayeon: wow, another surprise.
Jeong: open it

Nayeon gladly oblige. As she opened it, the helium balloon float.

Nayeon: wow…it’s glowing!?
Bago pa magreact si Joengyeon ay agad niyang napansin ang isang letter sa dulo ng tali ng helium balloon.

Kinuha niya iyon at agad binasa ang nasa loob.

“Dear my bunny Nayeon. I don’t know what to write. If I write my feelings for you, this paper is too short, so I’ll just make it short. I will be forever loyal to you. Hindi kita hahayaang mag isa. Sasamahan kita sa mga gusto mo. Pasasayahin kita, pangingitiin at hindi bibigyan ng mga bagay na ikakagalit mo.

I love you bunny, and happy birthday…”

Nayeon shed a tear as she read his handmade letter. She looked at Jeongyeon and now, he’s holding another bouquet. It’s now a white carnation.

Nayeon: I love you…

Jeongyeon smiled at gave her the flower. Kinuha nya iyon ngunit agad inilapag sa kama. Agad niyang hinalikan ang nobyo na agad namang sinagot.

Jeong: I love you, Nayeon…happy birthday…

He said between the kisses. They both wishes that whatever will happen in the future, they will conquer and surpass it without breaking each other’s heart.

To be continued…