I'll Live With You #4: 3MIX

25

I'll Live With You #4: 3MIX part 25

Pagkapasok niya sa elevator ay napansin niya ang ngiti ni Dahyun. Alam nito na iba ang elevator niya.

Momo: Kumusta ka na? Ang ganda ganda mo naman sobra!

Natawa lang siya sa pagbati nito. She's flattering her too much.

Jihyo: Okay lang naman. Ikaw kumusta? Bakit ka nga pala nandito?

Momo: Ah, kasi makikitira muna ako sandali sa unit ni Dahyun. Ginagamit studio ko e

Jihyo: ganoon ba? Magtatabi kayo sa kama?

Napaupo si Dahyun at nalilitong tiningnan siya ni Momo.

Momo: Bakit? Isa lang ba ang kwarto sa unit niya?

Jihyo: Oo. 9th floor rooms are all for single person. One bathroom, one bedroom and the rest are the usual.

Momo: t-talaga? Hindi ko napansin kanina

Lihim siyang natawa sa pamumula ni Dahyun. Guy's imagination is wild.

Dahyun: H-hindi ko naman alam na may makikitira pala...

Tiningnan siya ni Momo.

Momo: 9th floor lang ba ang ganoon?

Jihyo: Nope. 1st, 4th, 6th, and 9th floor rooms are the same. The rest floors have 2 bedrooms.

Momo: ohh, iba iba pala? Akala ko pare-parehas e. Sharing bed didn't crossed my mind.

Parang wala lang kay Momo ang nalaman niya. It looks natural.

Dahyun: B-bakit ka nga pala pumasok sa ordinary elevator?

Momo: Huh?

Jihyo: Nakita ko si Momo e.

Sakto namang huminto ang elevator sa 9th floor. Nagpaalam na sila kay Jihyo. Pinindot na niya ang last floor at napangiti nalang.

Jihyo: Kung hindi ako kinausap ni Momo, puro trabaho nalang nasa isip ko.

She sighed heavily and the elevator stops at the right floor. napatigil siya sa paglalakad nang makita si Daniel na halatang may hinihintay.

Jihyo: Oh, Daniel?

Lumingon ito at agad siyang nialpitan. Halata sa mukha nito ang galak sa mukha.

Jihyo: ANong ginagawa mo rito?

Daniel: Napag isipan mo na ba? Isang linggo na ang lumipas. Sorry hindi ko hinintay ang tawag or text me. Hindi aksi ako mapakali

Jihyo: Huminga ka

Daniel breathes in and out and Jihyo smiled. She finds him cute.

Daniel: Sorry

Jihyo: Pasok ka sa office ko.

They went inside her office next to her unit.

Jihyo: What do you want? Coffee, tea, or water?

Daniel: Water nalang. Baka mas lalo akong nirebyosin kapag nagkape ako.

Jihyo: You're funny

She gets him water and placed it on the table. Daniel gulped it down and Jihyo just find it amazing.

Jihyo: I thought about it long and hard.

Daniel: A-ano?

Jihyo: Let's get married.

Nanlaki ang mat anito at parang hindi mapakali sa upuan.

Daniel: Talaga? Oh my...

Jihyo: Pero may kundisyon ako

Daniel: Nao? Name it, anything. I can do that for you.

Jihyo: May gusto muna sana akong gawin bago magpakasal.

Daniel: Ano?

Jihyo: First, building a restaurant at this building's lobby and second...I want to be a licensed nurse.

Walang imik si Daniel. Hinihintay niya kung may sasabihin pa bai to at hindi niya rin alam ang sasabihin niya, sa totoo lang.

Jihyo: Nasabihan ko na si Abuela tungkol sa pagpunta ko sa New Zealand para magtraining doon.

Daniel: Then, do it. Hihintayin kita.

Naiiyak si Jihyo ngunit mas pinili niyang ngitian nalang ito.

Jihyo: Thank you...

~

NAyeon: Coach, sorry for shouting at you. Siguro bugso lang ng damdamin iyon kaya nagawa kong sisihin ka.

She dusted the gravestone off.

Nayeon: thank you for listening and for not getting mad at me.

Jeong: Hindi mabilis magalit si coach.

Nayeon: alam ko, kaya nga mas nagpapasalamat ako

Tumingin si Jeongyeon kay Nayeon habang ito ay nakangiting nakatingin sa lapida ng coach. Ngayong sila na, parang biglang lumiwanag ang lahat.

Ganito ba talaga pag pinalaya mo ang puso mo sa mga sakit at mga bagay na bumabagabag sa isipan niya?

Jeong: I never thought I will make this decision

Lumingon si Nayeon nang magsalita siya.

Nayeon: Anong desisyon?

Jeong: Ito

He held her hand and intertwined it into his. Umakyat agad ang dugo ni Nayeon sa pisnge niya at mahina siyang pinalo.

Jeong: Kung alam ko lang na sasaya ako sayo, sana pala matagal na akong bumigay.

Nayeon: Oo nga e, masyado kang pahard to get

Mahinang natawa si Jeongyeon. Inayos niya ang ilang hibla ng buhok nito at hinaplos ang pisnge. Ramdam na ramdam niya ang hindi mapakaling tibok ng puso.

Jeong: Thank you for pursuing me...

Nayeon: It's my pleasure!

Hinalikan niya ang kamay nito at sumandal naman si Nayeon sa bisig niya at pilit na tinatago ang kilig.

Hindi niya rin akalain na ganito kasaya ang may nagmamahal sayo. Hindi siya nagsisisi na nasaktan muna siya bago mapunta sa ganitong sitwasyon.

Naglakad na sila pauwi at magkahawak pa rin ang mga kamay nila.

Jeong: Uuwi na tayo bukas

Nayeon: ha? Bukas na agad?

Jeong: Isang linggo na tayong nandito. Matatambakan ako ng trabaho

Nayeon: 'Wag muna bukas, please? Promise after tomorrow, uuwi na tayo at magwowork na ako. Please???

Nayeon looked at him with those cute pouty lips and pleading eyes. Jeongyeon can't take it but fell harder.

Jeong: SIge nan ga!

Nayeon: Yey!

Nayeon swing their hands as she expressed how pleased she is.

To be continued...

Last date sa bundok ni Mareng Nayeon at Jeongyeon!