Bölüm 21

367 17 2
                                    

gördüm. Kolumu tutmuş, yemyeşil gözleriyle gözlerime bakıyor. Kalbim yine durmadan çarpıyor...

- O kimdi?

Direkt sordu.

- Sana ne!

Dedim. Evet, evet, ever! Emir'in zamanında bana dediği

kelime...

"SANA NE!" Ec, nasıl oluyormuş Emir Bey?..

- Hem Rana'ya iyi davranmalar, doğum gününe gitmeler hem de bu çocuk. Ne yapmaya çalışıyorsun!

Gözlerimi iyice gözlerine diktim. Bu sefer gözlerinin beni ele geçirmesine izin vermeden konuştum:

- Birileriyle arkadaş olabilirim, gerçi bu şeyler sana uzak şeyler ama...

-Melih le de arkadaş oldun, hem de ne kadar kötü biri olduğunu

bildiğin hâlde.

- Ben istediğimi yapmakta özgürüm ve bana bir kötülüğünü görmedim, hem Uğur iyi bir çocuğa benziyor

Kaşlarını kaldırdı.

-Ha, ismini de biliyorsun yani.

Ec. herhalde. Tanışınca doğal olarak öğrendim. Neyse, bizim

gitmemiz gerek

Dedim. Kolumu elinden kurtarıp yoluma devam ettim. Kantinden poğaça aldıktan sonra tekrar sınıfa çıktık. Karşı sınıfın kapısının önünde duran Uğur'un yanına gittim.

- Şey... Ben, teşekkür ederim. Hocaya karşı beni savunduğun için.

- Ne demek, sen iyi birine benziyorsun.

- Sen de.

Dedim, titrek bir sesle Rana yanımıza geldi.

-Ooo, bakıyorum da hemen kaynaştınız

"DEĞER KİTAP OLDU!!"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin