Bölüm 36

349 15 5
                                    

Yanımdan uzaklaştı... Ağlamaya başladım. Durağa doğru ağlaya

ağlaya ilerledim. Arkamdan, Özge abla sesleniyordu.

-Selin! Dur astımın vardı değil mi?

- Evet

-Al bakalım. Astım ilacını düşürmüşsün.

Bakakalmıştım O benim olamazdı çünkü

benim

ilacım

Çantamdaydı.

- Ama o be-...

-Neyse benim gitmem gerek, hadi görüşürüz.

Dedi ve ilacı bırakıp gitti. Benim bahçedeyken çektiğim ilaç, bana

ait olamazdı. Peki, bu ilaç nereden çıktı? Kafam iyice karışmıştı. Пlaci cebime atıp eve gittim. Yine pembe

pijamalar... Ağladım, çok ağladım. Sonra uyumuşum zaten. Sabah olduğunda

okula gittim yine. Arzu gelmemişti; telefonum çaldı.

-Kuzum, ben bugün gelemeyeceğim. Annem evde yok kardeşime

bakmam lazım, hasta - Tamam kuzum, geçmiş olsun.

- Sağ ol.

Dedi ve telefonu kapatıp sırama geçtim, Uğur, sınıfa girdi, yanıma

geldi.

- Selin dün asansörde kalmışsın, iyisin değil mi?

- lyiyim

-Sevindim, görüşürüz.

- Görüşürüz

Emir'e baktığımda Uğur'un geldiğini bile görmemiş gibiydi, çantasını kurcalayıp duruyordu. Hoca sınıfa girdi...

İlk teneffüs zili çaldığında Emir koşarak çıktı sınıftan. Peşinden ben de çıktım. Okulun bahçesine indi, dun durduğumuz duvarın oraya gitti.

"DEĞER KİTAP OLDU!!"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin