"DEĞER KİTAP OLDU!!"

Bölüm 43

Emir, eliyle ağzımı kapatmış, gözlerini gözlerime dikmiş, belimden

sikica tutuyordu... Yine kokusu... Gözlerine bile bakamıyordum...

-Niye takip ediyorsun?

-Bana o ilacın kime ait olduğunu söylemeni istiyorum. Yavaşça elini ağzımdan çekti iki elini de yasladı kapıya... Sırf

şu kokusu beynimi uyuşturmasın diye nefesimi tutuyordum. Kapıya vurdu hızlıca, birden bir ses geldi kapıdan

Kafamı yere eğdim

Kapıdan bir parça düşmüştü yere. Fğilip düşen parçayı aldım.

-Emir, kapının kulbunu kırmışsın.

Emir, yanıma gelerek kulbu aldı ve kapıya takmaya çalıştı, yaklaşık üç dakika boyunca bununla uğraştı

-Olmuyor ya, Allah kahretsin

-Off, nasıl çıkacağız şimdi?

- Bilmiyorum.

Dedi ve yere çöktü, ben de yanına oturdum.

- Once asansör, şimdi de bu oda... Sürekli bir yerlerde kitli kalıyoruz.

- Ne yapalım, bu da bizim kaderimiz....

Diyerek duvara yasladığı kafasını bana çevirdi.

- Ama yine nefesim daral-...

Elini cebine attı, ilacı çıkardı.

- Yanımızda bu var, korkma

- Ben de bunu diyorum işte ama cevap vermiy-...

- İki yıl önceydi... 9. sınıftayken koridorda seni gördüm. Zaten aynı sınıflaydık ama siz Arzu'yla kol kola sınıfa çıkıyordunuz. Ben de sizle birlikte sınıfa gidiyordum ama sen artık Arzu'ya ne anlatıyorsan yerinde durmadan zıplıyordun, Cebinden bir şeyin düştüğünü gördüm. Fğilip aldım, İlacın... Arkandan seslendim ama beni duymadın elimde ilacı incelerken Özge abla çağırdı, yanına gittim.