Bölüm 27

357 19 0
                                    

Ardından Emir hızlıca kolumdan çekti ve

- Biz gideriz.

Dedi.

Bahçeden çıktık. Emir hızlı adımlarla yürüyordu. Kolundan

çektim:

- Ne oluyor sana? Gözlerini devirdi. Koluna koyduğum elimi yavaşça indirdi.

- Anlamadım

- Hesap sormalar falan...

- Selin, farkında mısın, Rana'dan hoşlanmıyordun, şimdi ise onu bana yakınlaştırıyorsun,

- Senden hoşlanıyor çünkü, Aramızı yapar mism, dedi. Ben de

yaparım dedim.

Kaşlarını havaya kaldırdı.

Sana inanamıyorum! Ben, hayatımda kimseyi istemiyorum, bunu biliyorsun, niye yapıyorsun?

- Hayatında kimseyi istemediğine emin misin? Rana geldiğinde, konuştuğunuzda yüzünden gülücükler eksik olmuyordu.

Emir, tuttuğu elimi hızlıca bırakıp tekrar bahçeye gitti.

- Arzu koş! Bir şey olacak

Emir yürüyor, biz de peşinden gidiyorduk. Parti müziğini kesti

- Hepiniz bana bakın!

Herkesin gözü Emir'in üzerindeydi

-Bir yanlış anlaşılma olmuş. Ben, hayatımda kimseyi istemiyorum. Rana, bunu anlayışla karşılayacağını düşünüyorum. Beni daha tanımıyorsun, benden bir şey bekleme, ben senin istediklerini veremem çünkü....

Bana dondu

Benim için canını bile verebilecek insanlara, hiç bir şeyimi verebilecek kadar ruhsuz ve yorgunum...

"DEĞER KİTAP OLDU!!"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin