RÜYA

RÜYA BÖLÜM 10

BÖLÜM 10

MÜZİK:(TUNA KİREMİTÇİ-SENA ŞENER)BİRDEN GELDİN AKLIMA

AYDA

Yine tezgahı kurmuş pazarda müşteri bekliyordum.Gözüm yolda Akın alışveriş için pazara gelir mi diyede kendimi bu düşünceden alıkoyamıyordum.Artık karar vermiş kaçmıyacak,heyecanlanmıyacak normal gelişi güzel davranmaya gayret gösterecektim.Tabi becerebilirsem.Bu kararımı uygulamak için hiç fırsatım olmamıştı.En son Gazanfer Hoca ile birlikte gördüğümden bu yana hiç karşılaşmadık.Her yerde karşıma çıkıyor derken kaç gündür göremez olmuştum.Her defasında acaba ne yapıyor diye aklımdan çıkaramıyordum.Akşam olmaya yakın tam müşteri ile ilgilenirken Aslı koşarak yanıma geldi.Arkasından da Akın.

-Kızım niye koşuyorsun düşeceksin.diye soluk soluğa Aslı'nın arkasından koştuğu belli oluyordu.

Beklemek güzeldi biranda karşımda görünce yine bir heyecanlanır gibi oldum ama bu defa farklıydı.Rahatlıkla yüzüne, gözlerinin içine bakıyordum.Anneannemgil bir kıza bakmaya gittiklerinde şöyle bir alıcı gözüyle bak diye erkekleri sıkıştırırlarmış nasıl oluyormuş o öyle diye merak ediyordum.Meğer çok farklı bakıyormuş insan alıcı gözüyle bakınca.Akın'ın yüzündeki çizgiler geçmişte yaşadığı hüzünlerin etkisini taşıyordu.İçten gülümsemesi,gülümsemesinde ki o samimiyet.İnsan gülerken gözleri de güler mi?Akın gülümserken bile gözlerinin içi gülüyordu.Bakışları o derin bakışları!Bir taraftan fırtınalar eserken bir taraftan geminin kontrolünü almış her fırtınaya göğüs gelebilme cesaretini yansıtıyordu gözleri.Ela gözleri.Her baktığımda bende o fırtınada boğuluyordum.Evet hem müşteri ile ilgilenirken bir taraftan da Akın'ı bu duygularla baştan aşağı süzüyordum.Gözümü kapattığımda artık Akın'ı daha rahat hayal edebilirdim.Müşteri gider gitmez Aslı hemen yanıma koşup geldi.Akın ise başı ile selem verip" kolay gelsin "dedi.Sadece sağolun diyebildim yine.Aslı ;

-Ayda abla bana bebek seçmem de yardımcı olur musun?diye sordu.

-Tabi neden olmasın.Gel bakalım diyerek teker teker bebeklere bakmaya başladık.O sırada Akın da bize bakıyordu.Tabi kızı ile ilgileniyordu.Özellikle bana bakmıyordu hiç öyle baktığını da hissetmedim ama bize doğru bakması, bizi izlemesi yanaklarımın kızarmasına yetiyor artıyordu bile.Anlaşılmasın diye bir taraftan da elimle yanaklarımı soğutmaya çalışıyordum.Aslı bir bebek beğenmiş koşarak Akın'ın yanına gidip;

-Baba bu çok güzel alabilir miyiz.

-Alalım tabi sen beğendikten sonra diyerek hemen ücreti uzattı.Yine para üstünü hazırlarken Akın konuşmaya devam etti.

-Gazanfer Hoca çok iyi bir Hocadır.İyi olmasına karşı çok zor bir insandır da.Çok çekmişliğim vardır kendisinden.Yani demek isteyeceğim Gazanfer Hoca bir insana gözde öğrencim diye söz ediyorsa bu işinizde ne kadar başarılı biri olduğunuzu gösterir.Sizi tebrik ederim.

-Teşekkür ederim.

-Çocuklar okulda soru çözerken farketmiştim farklı metotlarla çözüyorlardı.Aileden biri öğretmiştir diye tahmin ediyordum ve hep merak etmiştim öğretenin kim olduğunu.Meğer başarılı bir meslekdaşımmış.Değişik kendinize has yöntemleriniz var.

-Çocuklar öğrenmekte zorluk çektiklerinde bende nasıl daha basit öğretebilirim diye düşünürken araştırıp çaılışarak kendi formül ve metodlarımı bulmuş oldum.İyi sonuçlarda alınca daha çok konuda geliştirmeye başladım kendimi.Bu konuda bir kaç projemde var.

-Biliyorum Gazanfer Hocam bahsetti. diye güzel güzel ilk defa sohbet ediyorduk ki müşteri geldi.sonrasında Akın;

-Rahatsızlık vermeyim siz müşterinizle ilgilenin nasıl olsa konuşuruz yine kolay gelsin diye başka tezgahlara doğru yöneldi.Şimdi sırasımıydı ne güzel konuşuyorduk.Kadın almadı bile birşey.Baktı baktı fiyat sorup gitti.İlk defa bu kadar uzun konuşmuştuk ve beni tebrik etti.Çok mutluydum.Keşke saatlerce konuşabilme fırsatım olsaydı.Onu görmek bile benim mutlu olmama yetiyordu.Konuşmasak da birşey değişmezdi benim için.Hiçbir karşılık beklemiyordum.Faketmesinden de korkuyordum zaten.Nasıl karşılığı olabilir ki bana bakmaz bile.Benim gibi birine kim bakar.Özünde kendimi beğenirim güzelimdir.Kendime göre giderim var diye düşünüyorum.Fena değilim ama giyinme tarzım beni hep erkeklerden uzak tutmuştur.Benim istediğim buydu ve bu konuda gayet başarılı olmuştum.Erkek arkadaş,sevgili,evlilik hiç benlik şeyler değildi.Hoşlandıklarım oldu ama hiç ilerletmedim.Çünkü böyle şeylerle ilgilenmeye ne vaktim vardı nede istiyordum.Anneanneme ve kardeşime odaklanıp onlara bakmaya adamıştım kendimi.Tabi ki derslerime de.Gazanfer Hocanın gözüne girmek kolay olmadı.O yüzden soyutlamalıydım kendimi.İyi mi yaptım kötümü yaptım biliyorum ama alışmıştım bu tarzıma.Alışmama rağmen bu sıralar artık böyle gezmek istemiyordum ve her aynaya baktığımda kendimi yadırgıyordum.Bununla beraber Akın dan kaçan ben kaçmıyordum artık.Hatta sürekli Onu görmeye çalışmak için yaptığım saçmalıklar diz boyu olmuştu.Yatıyorum Akın kalkıyorum Akın.Artık kaçarı yoktu.Düpe düz tutulmuş aşık olmuştum Akın'a.Şu konuda rahattım kimse bilmiyordu farkında bile değildi.O yüzden rahat rahat hareket edebiliyordum.Bazen farkında olmadan ipin ucunu kaçırsam bile rahattım.Kendimi tanıyamıyordum artık.Çocuklaşmıştım.Bir gün okul vakti camdan baktığımda Akın ile Aslı'nın geldiğini gördüm.Feride'ye seslenip.

-Hadi acele et geç kaldık.diye kızı apar topar evden çıkarmaya çalıştım.Anneannem;

-Ne geçi.Kız, daha kahvaltısını tamamlamadı bırak rahat rahat kahvaltısını yapsın.Daha saat var acele etme.

-Sanki torununu bilmiyorsun yine unutur birşeylerini, gir çık yine geç kalırız.diye Feride ile acele acele evden çıktık.Bizimkilerle de kapıda karşılaştık.Onlara da arkadaşlar acelem var o yüzden bugün ki kapı önü sohbetimiz başka zamana kaldı.diyip onları da şaşkın şaşkın halleriyle başbaşa bırkıp Akıngile yetişmeye çalıştım.Sanki ne yapacaktım da .Sadece onları arkadan izlemekten başka birşey yapmadım.Onlar önden biz arkadan öylece yürüyerek okula geldik.Onu görmek varlığına şahitlik etmek bana yetiyor hatta artıyordu bile.Her fırsatını bulduğumda Ona bakmayı izlemeyi kaçırmıyordum.Zaten arda bir denk geliyordum onuda sonuna kadar değerlendiriyordum.Görmeyince özlüyordum ne yapabilirim.Yine bizimkilerle toplanmış ip almaya gidiyorduk.Akıngilin kapısının önünden geçerken Akın Aslı ile bahçede masada birşeyler yapıyorlardı.Bende ki hale bakın.Ne hallere düştüm haberiniz yok.Ben ayakkabımın bağcığını bahane edip ufakta olsa Akın'ı görebilmek için bağlamış gibi yapıp bir taraftan da Akın'a bakıyordum.Artık kendimi ne kadar kaptırdıysam bizimkiler.

-Hadi ne bağlanmaz bağcıkmış bağlada gidelim diye söylendiler.O sırada Akın bize bakmaz mı.Direk bana baktı yine göz göze geldik.Hemen doğrulup.

-Bağladım işte hadi gidelim diye acele acele oradan uzaklaştım.Gün geçtikçe ben ben olmaktan çıkıyordum.İçimdeki bu sevgi artık içime sığmaz oluyordu.Mani olmaya da çalışmıyordum.Halimden memnundum.Bazen kafayı yediğimi de düşünmüyor değildim.Bu düşünceye de gecenin bir yarısı uyuyamayıp kendimi Akın'ın evinin karşısında ki kaldırımda kendimi bulduğumda farkında oldum.Belkide takıntı haline getirdim.Onu düşünmediğim bir dakika yoktu.Gece bile onu düşünmekten uyuyamıyordum.Takılıp kalmıştım.Herşeyim Akın olmuştu.Ne ara kendimi bu kadar kaptırdım inanın ben bile bilmiyorum.Bide karşılığı bile olmayan bir aşkın peşindeydim.Yine bir gün uyku tutmadı.O yana dön bu yana dön yok.Uyuyamıyorum.En sonunda yine kendimi Akın'ın evinin önünde buldum kendimi.Sadece evin ışığını görebiliyordum.Akın'ı görmesem bile daha uyumadığını biliyordum.Ben böyle Leyla olmuş halimle eve bakarken Hayri abi arabayla karşımda duruverdi.Fener tutulmuş tavşan gibi arabanın farları gözlerime vurunca ne yapacağımı bilemedim.Yazık Hayri abi bir şey var diye arabadan telaşlı inerek hemen yanıma geldi.

-Hayırdır Ayda kızım bir şey mi oldu?Gecenin bu saatinde ne işin var dışarıda.

Kemleyip kümleyerek.

-Ne olacak Hayri abi çok şükür bir şey yok.Sadece uyku tutmadı şöyle bir yürüyüş yapayım dedim.Neyse senide yolundan alı koymayayım benimde uykum gelir gibi oldu hadi görüşürüz Hayri abi diyerek hızlı adımlarla hemen uzaklaştım.Giderken de halen sesini duyuyordum.

-Allah Allah bu saatte yürüyüş mü yapılırmış diye kendi kendine söyleniyordu.Aldırış etmedim tabi başkalarına da yakalanır korkusu ile hemen eve girdim.Yaptıklarımı aklı başında insan yapmazdı.Gerçi benimde artık aklım başımda değildi.