RÜYA

RÜYA BÖLÜM 40

BÖLÜM 40

MÜZİK:(SEZEN AKSU)VAZGEÇTİM

AYDA

Sabah erkenden kalkıp okula geldik.Bugün çocuklarla hazırladığımız gösterileri sunmak için herkes çok heyecanlıydı.Bir taraftan hazırlıklarla uğraşırken gözüm hep okulun kapısındaydı.Acaba Akın ne zaman gelecekti.Sabırsızlıkla Akın'ın gelmesini bekliyordum.Gösteri için köylüler gelmeye başlamıştı bile.Ama Akın hala ortada yoktu.Herkes toplanınca gösteriye başladık.Günün anlam ve önemi için konuşmalar,şiirler,tiyatrolar,yöreye ait folklor gösterileri derken gösteri çok güzel ilerliyor köylülerde çok memnun görünüyordu.Taki malum adını bilmediğim o adamın bir öğrenciyi kenarda sıkıştırdığını görene kadar.Hemen koşarak gidip çocuğu zar zor elinden aldım.Çocuk kurtulur kurtulmaz ailesinin yanına gitti.Çocuk gidince bu sefer benim üstüme doğru yürümeye başladı.Tam bağırıp yardım isteyecektim ki çocuğun ailesi geldi.Olay kavgaya dönüştü.Kavgayı görenler gelip ayırmaya çalışsa da olay içinden çıkılamaz hale gelmiş ayırmaya gelenler de kavgaya karışmıştı.Gösteri durmuş herkes bizi izlemeye başlamıştı.Tam bu kavganın ortasında gözüm kapıdan gelen birine ilişti ki gelen Akındı.Bizi bu halde görünce koşmaya başladı.Bir taraftan kavga edenlerin arsından çıkmaya çalışıyor bir tafaftanda gözüm Akın'ın gelişini takip ediyordu.Sonra bir anda sessizlik oldu.Herkes olduğu yerde kalakaldı.Bağrış çağrışlar durmuş herkes mum kesilmişti.Akın'da koşarken durmuştu.Ne oluyo derken sol yanımdan ılık ılık bir şey aktığını farkettim.Daha ne olduğunu anlayamamışken adam bu yetmemiş gibi sol yanımdan sapladığı bıçağı çekip tekrar çocuğun babasına saldırmaya başladı ve onunda kolunu kesti.Halen durmuyor elinde ki bıçakla saldırmaya devam ediyordu.Sol yanımdan ılık ılık akan kan hızlanmıştı.Bir anda yere yığıldım.O sırada gözlerim Akın'ı aradı.Bütün kalabalığı yarıp yanıma geldi.Başımı dizlerine koyup.

-Ayda iyi misin diye benimle konuşmaya çalışıyordu.

-İyiyim merak etme.Geldin seni bir kez daha gördüm ya.

-Daha çok göreceksin merak etme.Biran bile yanımdan ayırmayacağım seni.

Biz konuşurken diğer adamda yere yığılmış yatıyordu.Her yer kan içinde kalmıştı.Diğerleri de adamın üstüne çullanmış zapdetmeye çalışıyordu.Ambulans buraya çıkmadığı için hemen at arabası ayarladılar.İkimizide koydular.Adamı da jandarmaya teslim etmek için tutuyorlardı ki bir anda tekrar olay çıkarıp kaçtı.Köylüler adamı aramak için koşturmaya başladılar.Yarı yola kadar at arabasında gitmemiz gerekiyordu.Bir taraftan kanı durdurmaya çalışıyorlar bir taraftan da ambulansa ulaşmaya çalışıyorlardı.Artık konuşacak halim kalmamıştı.Gözümü zar zor açabiliyordum.Akın'ın yüzünü seçemiyor dediklerini anlayamıyordum.Bir ara gözümü açtığımda ambulansda buldum kendimi.Sanki saniye ile gözümü açıp kapatmıştım.Sonra biran vücuduma elektrik verdiklerini hissettim.Başımda bir sürü doktor vardı.Burası ambulansın içi değildi.Soluk alamıyordum ama denilenleri bu sefer net duyabiliyordum.Evet soluk alamıyordum ve bu çok garipti.İkiyüze ayarla çekil diye söylerken bir ışık yanıp sönüyordu.En sonunda biiiiip diye bir ses duyuldu ve 17:15 ölüm saati diye doktor ölüm saatimi söyledi.Ama ben öldüysem bütün bunları nasıl duyabiliyordum.Üstümü hemşire örtü ile kapattı.Sonra Akın'ı içeri aldılar.

-Hayır!Olamaz!diye üzerime örtülmüş olan örtüyü açtı.Ayda ne olur kalk hadi evimize gidelim diye elimi tutup öpmeye başladı.Öptüğünüde hissedebiliyordum.Sonra hemşire Akın'ı uzklaştırıp tekrar üstümü örttü.Akın.Akın diye bağırıyordum ama beni duymuyordu.

-Akın ben ölmedim yaşıyorum ne olur aç şu çarşafı bak yüzüme anlarsın ölmediğimi diye söylüyordum ama Akın dan bir cevap gelmiyordu.Akın lütfen aç bak göreceksin ben yapamıyorum hadi duy sesimi derken paldır küldür yere düştüm.Sonra zorlada olsa üsümdeki çarşafı açtım.Derin bir nefes aldım.Artık nefes alabiliyordum.Ciğerlerimde aldığım nefesi hissedebiliyordum.Akın bak ben ölmedim.Akın.Akın nerdesin derken etrafıma baktığımda ne Akın vardı ne doktor ne de hemşire.Burası bir hastane bile değildi.