RÜYA

RÜYA BÖLÜM 22

 BÖLÜM 22

MÜZİK:(HALUK LEVENT)DERT OLUR

AYDA

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu.Feride kuzum hala uyuyordu.Akşamki sesleri artık duymayacağımı sanarken aksine ortam daha kalabalıklaşmış

sesler daha çok artmıştı.Sanki kafamın içi uğultuyor gibiydi.Heralde tüm mahalle salona toplanmıştı.Dayanamayıp yine konuşmalara yoğunlaştım.O kadar kalabalıktı ki sesleri seçemiyordum.

sadece birinin;

-Yazık sabaha kadar yağmurun altında beklemiş.Sizce Akın hoca sevmese bu kadar zaman niye dışarıda beklesin.diye konuşmasını duydum.Duyar duymaz

yataktan nasıl kalktığımı bilemedim.Hemen camı açıp aşağıya baktım.Akın sırılsıklam bir halde kaldırıma oturmuş öylece bekliyordu.

Sesim fazla duyulmayacak şekilde kısık sesle Akın diye seslendim.

Sesimi duyar duymaz hemen camın altına geldi.O perişan haline rağmen beni görünce gülümsedi.Nasılsın diye ben ona soracakken

hemen o bana sordu.

-Nasılsın?

-Ben iyiyim de asıl sen nasılsın?Sabaha kadar burada mı bekledin?

-Öyle oldu.Seni çok merak ettim.O yüzden eve gidemedim.

-Haline bak sırılsıklamsın.Hasta olacan eve git ne olursun.Bak ben iyiyim.

Biz konuşurken sokaktan geçenler yine fısır fısır bize bakıp konuşuyorlardı.Bizde onlara baktık.Gözümüzün içine baka baka dönüp gittiler.Akın;

-Sakın kimseye kulak asıp canını sıkma herşeyi yoluna koyacağım en kısa zamanda inan.

-Sen beni düşünme kimseye kulak astığım yok biran önce eve git.Asıl seni düşünmekten canım sıkılacak.Yani hasta olacaksın diye.

Dış kapının açıldığını duydum.Anneannem önden diğerleri arkadan dışarı çıktılar.Anneannem bir hışımla yukarı bakıp;

-Çabuk içeri gir.Beni yanına getittirme.Sonra Akın'a dönüp bir şey diyecekken Akın erken davranıp;

-Yarın müsaitseniz torununuz Ayda'yı Allah'ın emri ile istemeye geleceğim.

-Hiç zahmet etme sana verecek torunum yok.

-Ben gelir vazifemi yaparım gerisi artık size kalmış.Sonuçta Allah'ın emri ile geliyorum.Beni kapıdan kovacak değilsiniz heralde deyip anneanneme

konuşma fırsatı vermeden bana gülümseyip arkasından da göz kırpıp direk yürüyüp gitti.Anneannemden hiç ses çıkmadı.Öylece kalakaldı.

Komşular ise kıkırdayıp gülüyorlardı.

Akın'ın arkasından biraz baktıktan sonra hep beraber içeri geri girdiler.Onlar girince bende hemen koşarak ne konuşuyorlar diye daha net duymak

için kapının önüne oturup dinlemeye başladım.Feride koşturmama uyanıp.

-Ne oluyo abla?

-Sessiz ol gel yanıma deyip Feride ile konuşulanları dinlemeye başladık.Anneannemin sesini baya bir duymadık.Olanları düşünüp tartıyordu bence.

Komşular kendi aralarında;

-Bak hakikatli adammış.Sevgisinin arkasında duruyor.Gelip isteyecekte.Üstüne düşen görevide yapıyor.Hiç bizim düşündüğümüz gibi

değil baksanıza.Hem sokakta sabaha kadar kim bekler bu zamanda gibi buna benzer lafları kendi aralarında belli bir süre konuşup durdular.Halen Türkan

sultandan ses soluk çıkmıyordu.Biraz vakit geçtikten sonra ses tonu sakinleşmiş benim yıllarca bildiğim duyduğum o tonton haliyle naif ses

tonuyla;

-Daha okulu yeni bitti.Hele mesleğine bir başlasaydı.Hiç içime sinmiyor deyip bir duraksadı.Komşulardan da çıt çıkmıyordu benim gibi onlarda

pür dikkat Türkan sultanın lafa nasıl devam edeceğini merak ediyorlardı.Devam etti.Eski meski sonuçta çocuk için görüştüğü sürekli beraber

vakit geçirdiği karısı var peki buna ne diyeceksiniz diye ordakilere sordu.Kimseden ses çıkmayınca bir anda telaşla yerden kalkıp salona

gittim.Herkes bana bakıyordu.

Bir an kendimi baskı altında hissettim.Anneannem ise dönüp bana bakmadı bile.Kendimi toparlayıp anneannemin dizinin dibine oturup kafamı dizlerine

koydum.Yüzüme bakmıyor olması beni baya bir kötü etkilemiş olmalıki kafamı koyar koymaz ağlamaya başladım.

-Türkan sultanım bana vurduğun için hiç kızgın değilim onun için kendini sakın kötü hissetme.Bu yaşıma kadar kötü bir lafını bile duymadım.Beni Ferideyi sen büyüttün.

Hem annemiz hem babamız oldun.Hakkını ömrümüz boyunca ödeyemeyiz.Seni üzmek aklımın ucundan bile geçmezken seni ne kadar üzdüğümün

farkındayım ama inan böyle olmasını ben de istemezdim.Eğer ben istemiyorum onayım yok dersen Akın dan vazgeçerim.Ama onu sevmekten

vazgeçmemi benden isteme.deyip göz yaşlarımı silmek için kafamı kaldırdığımda tüm komşularda benimle birlikte ağlamışlardı.Kendimi doğrultup

anneannemin gözlerinin içine baktım.Onunda gözleri yaşlıydı.Gözlerime uzun süre baktıktan sonra;

-Bu kadar çok mu seviyorsun.

Ağzımdan kelimeler çıkmaz oldu sadece kafamla onaylar biçimde salladım.

-Peki diyerek doğruldu.Akan göz yaşlarını sildi.Derin bir iç çekti.

-Oda seni seviyor belli.diyerek derince bir nefes aldı bu sefer.Biraz durdu durdu.

-O kadın ne olacak sürekli girip çıkacak mı öyle?

-Akın'ın hayatında biri olduğunu öğrenirse niye girip çıksın.Haberi yok ki.Bizim bile haberimiz yoktu.Onun nasıl olsun.

Şaşkın bir şekilde;

-Nasıl yani.

-Aynı sizinle bir bizde birbirimizi sevdiğimizi dün akşam öğrendik.

Nermin teyze dayanamayıp lafa girdi.

-Yazık kız ilk defamı birbirinize sevdiğinizi söylediniz.Hep benim suçum bir şey oldu sandım ne bilim yavrum.Böyle olduğunu bilsem

arkama takarmıydım bunları.Desene bir ton inciri berbat etmişim.

-Yani siz olmasaydınız daha romantik bir ortam olabilirdi.deyince herkes gülümsemeye başladı.Baktım anneannemde gülüyor.Bende güldüm.Herkesin

sinirleri akşamdan beri alt üst olduğu için bir anda gülümsemenin yerini kahkahalar aldı.Bir taraftan kahkaha atıyor bir taraftan geri ağlıyorduk.

Sakinleşip kendimize geldikten sonra anneannem yanına oturttu.

-Keşke akşamı hiç yaşamamış olsaydık.Ama yaşandı işte.Bundan sonra yapacak bir şey yok.Biz büyüklerimizden ne gördüysek onu işliyoruz işte.

Sizi öyle görünce nevrim döndü.Kadını da biliyorum gelip gittiğini.İkinizi aynı anda idare ettiğini düşündüm.Tamam çocukları var görüşebilirler.

Sürekli evine girip çıkması normal değil be kızım.Bence kadının halen gönlü var.Size rahat vermez.Bilmiyor diyon şimdi ama bilince kabulleneceği ne malum.

Ya uğraşır sürekli huzursuzluk çıkarırsa.Ha yaşamayınca bilemiyecez tabi.Bunlarla baş edebilirim Akın ile üstesinden geliriz diyorsan benim

bir şey demeye hakkım yok.Daha o kadar bunamadım çok şükür.Ben seni düşündüğüm için bu kadar tepki verdim.Gördüm ki birbirnizi gerçekten seviyorsunuz.

Sen kabul ettikten sonra.

-Canım Türkan sultan diye boynuna sarıldım.

-Tamam kız boğdun beni.Gördüğün gibi diyecek pek bir şey kalmıyor ne diyim inşallah hayırlısı olur.