RÜYA

RÜYA BÖLÜM 16

BÖLÜM 16

MÜZİK:ENDER BALKIR(RUHUMDA SIZI)

AKIN

Böyle böyle günler geçti arada bütün mahalleli pikniğe bile gittik.Herşeye rağmen aramızdaki bu duygu seli uzaktan sessiz sedasız da olsa bir şekilde devam ediyordu.Sanki hep böyle sürecek gibi.İşte fazlada uzun sürmedi Nalan çıka geldi.Nalan'ı kaç aydır görmemiştim.Bir anda kapımda görünce şok oldum.Aslı ise anne diye öyle sarıldı ki hiç bırakmak istemedi.Aslı çocuktu sonuçta annesini herşeye rağmen seviyordu.Anne şevkatine sevgisine muhtaçtı.Ben ne kadar yanında olsam da anne baba ile bir olmaz tabi.Geldiği gün bizimle kalması için Aslı çok ısrar etti.Aslı ısrar etmese de Nalan'ın hiç gidesi de yoktu. Sabaha kadar oturup kendini bana anlattı.Artık iyi olduğunu.Tedavi gördüğünü.Kendini çok iyi hissettiğini.Aslı'yı çok özlediğini.Beni çok özlediğini.Konuştu konuştu.Ben sadece dinledim.Sabah okula giedeceğimiz için bizi erkenden uyandırıp üstüne üstlük kahvaltı bile hazırlamışdı.Aslı çok mutlu görünüyordu.Kahvaltı boyunca Aslı ile ilgilendi.Arabasına binerken Aslı hiç bırakmak istemedi.Beni de vedalaşırken yanağımdan öptü.Karşılık bekledi ama o karşılığını bulamayınca bozulup arabasına bir hışımla binip kapıyı sertçe çarpıp gitti.Sakın bir insanı değişir diye sanmayın.Bir insan yedisinde neyse yetmişinde de odur.Tabi istisnalar hariç.Değişim gösterip kendini düzelten insanların da hakkını yemeyelim ama o insanların sayısı ne kadar...Nalan bu tutumu ile bana değişmediğini aslında kanıtlamıştı.Çabasının hatırına hemen yargılamak istemedim.Annesi Leman hanım her Aslı ile görüştüğünde bana Nalan'ın tedaviye karşılık verdiğini artık çok iyi olduğunu düzeldiğinin haberini veriyordu.Ama düzelen bir insan bu vakte kadar kızını bir arayıp sormaz mı.Leman hanım nasıl Aslı'yı okulda gelip görüyorsa yada alıp parka götürüp oynatıyorsa bunu Nalan yapamazmıydı.Morali bozulmasın diye hiç birşey demiyordum.Fikirlerimi kendime saklıyordum.En iyi yaptığım şey değil mi.Fikirlerimi,acımı,sevgimi ve bir çok şeyi kendime saklamam.Nalan böyle bir gidiş yaptı ve bunun dönüşünün olacağının da farkındaydım.Çok gecikmeden yine Nalan Aslı'yı görmek için bize geldi.Beni şaşırttı hiç bir tepkisi yoktu sakin sakin sürekli Aslı ile ilgilendi.Acaba yanılmış olabilirmiyim diye kendimi yargıladım.Aslı da halinden çok memenundu o yüzden gelmesine bir ses çıkarmadım.Bundan sonra iki defa daha böyle geldi.Tabi gelip gitmesi benim için bir anlam ifade etmiyordu.Kızım için razı geliyordum; hali tavrı da Aslı'ya karşı çok iyiydi şükür kendini iyileştirmiş hayatını bir düzene girdirmiş diye onun adına sevinirken kapımızın gümbür gümbür vurulmasıyla benim bu düşüncelerimde son buldu.Koşarak kapıya gittiğimde Nalan sarhoş ayakta bile zor durur bir vaziyetteydi.Aslı annesini böyle görünce ağlamaya başladı.Nalan'ı hemen içeri alıp zorla da olsa koltuğa oturttum.Yine eskiyi yaşıyormuşum gibi oldum.Nalan'a bu şekilde buraya nasıl gelebilirsin.diye konuşsam da kendinde olmadığı için söylediklerim boşa gidiyordu.Nalan'ı öylece koltukta bırakıp Aslı'yı kucağıma alıp odasına götürdüm.Halen ağlamaya devam ediyordu.Göz yaşlarını silip sakinleştirmeye çalıştım.Uyuyana kadar başında bekledim.Odadan çıktığımda Nalan yoktu.Telaşla diğer odalara baktım ama nafile.Nereye gitmiş olabilir ki.Hemde bu halde ayakta bile zor dururken.Onu bu halde akşam vakti karanlıkta öylece bırakamıyacağım için Hayri Bey'i arayıp Mine Hanımı da alıp gelmesi için rica ettim.Onlar da bakkalı Efe'ye bırakıp apar topar geldiler.Aslı'nın oda da uyuduğunu acil çıkmam gerektiğini söyleyip ne olduğunu anlamaya çalışan Hayri Bey ile Mine Hanımı evde bırakıp apar topar evden çıktım. Nalan'ı heryerde aramaya başladım.Nereye baksam bulamıyordum.Bu halde fazla uzağa gitmiş olmamalıydı.Ararken Ayda'nın birilerine rahat bırakın diye sesini duydum.Tüm gücümle sese doğru koşmaya başladım.Gittiğimde Nalan bir tarafta,Ayda bir tarafta yerdelerdi.Başlarında da ne olduğu bellisiz iki adam duruyordu.İkisini de bir güzel dövüp oradan uzaklaştırdım.Ayda düştüğü yerden kalkmış yerden Nalan'ı kaldırmaya çalışıyordu.Hemen bende yanlarına gidip yardım ettim. Nalan beni itip kalktıktan sonra kendi başına yürümeye başladı.Aydaya yaptıklarından dolayı teşekkür etmeden oradan gitmek olmayacağı için Nalan'ı kendi haline bırakıp Ayda'ya yöneldim.Tam teşekkürümü edip lafımı bitirdim ki karkaşadan olmalı Ayda'nın hiç çıkarmadığı şapkası kafasından yere düştü.Eğilip yerden şapkasını alırken saçları adeta ahenk içinde dans ediyordu.Özgürlüğüne kavuşmuş kuş misali sanki kanat çırpıyorlardı.O kadar güzel görünüyordu ki savrulan saçlarıyla bir kez daha hayran kalmıştım.Gözlerimi gözlerinden alamıyordum ilk defa kendime engel olamıyordum.Bıraksalar saatlerce gözlerinin derinliğinde,huzurunda kaybolabilirdim.Bir anda herşeyi unutu verdim.Olanları Nalan'ı korkularımı endişelerimi biri görecek biri birşey diyecek aman yanlış anlaşırız diye düşünmeden Ayda'nın gözlerine daldım çıkamıyordum.Hatta gözlerimi bir saniye bile kaçırmak istemiyordum.Kendimden sevgimden aşkımdan o kadar emin olmuştu ki hiç bir şey düşünemiyordum.İçimde seni seviyorum demek geldi ama bu böyle bu ortamda sokak ortasında olmamalıydı.Kendimi zor tuttum haykırmak artık itiraf etmek istiyordum.Doya doya rahat rahat seni seviyorum Ayda diyebilmek.Sanki zaman durmuştu.Dudaağının kenarı kanamış onu bile sonradan farkettim.Ellerimi hafifçe dudağının kenarına götürüp kanayan yeri sildim.Tenine dokunmak nefesini hissetmek Ayda'ya olan duygularımı daha da alevlendirmişti.Elimi çektiğimde tekrardan dokunmak hatta sarılmak istedim ama o sırada arkada Nalan'ın sesini duydum.Yine yere düşmüştü.Ayda'yı orada öylece bırakıp Nalan'ın yanına koştum.Nalan'ı kaldırmaya çalıştıkça inatla kalkmıyordu.Zorla da olsa kaldırdıktan sonra bana baktı baktı ve öptü.Hemen gerisin geri itip ne yaptığını sanıyorsun sen derken tekrardan tökezleyip düşerken kolundan tuttum.Mecburen kucağıma aldım.Gitmeden Ayda'ya dönüp baktım Nalan'ın beni öptüğünü gördü mü diye enişelenirken Ayda'nın arkasının dönük olduğunu gördüm.Çok şükür görmemiştir diye Nalan'ı kucağımda eve götürdüm.Kucağımda olduğunu görse de halini bildiği için yanlış anlamayacağını düşündüm.Eve gittiğimizde Hayri beyler telaşla kapıyı açtı.Nalan'ı kucağımda görünce şaşırdılar.Nalan hanım mı diye sordular.Evet derken bir taraftan da şaşırdım.Nalan'ı nerden biliyorlar diye.Nalan'ı hemen içeri kanepeye yatırdım.Zaten çoktan kucağımda sızıp kalmıştı.Sessizce yatıp uyudu.Hayri beylere bekledikleri için teşekkür ettim.Onlar gittikten sonra bende koltuğa kendimi zor attım.O kadar yorgundum ki uyuyakalmışım.Aslı sabah kalkmış sessizce yanıma gelmiş beni uyandırmaya çalışıyordu.Nalan ise halen uyuyordu.Hemen Aslı ile hazırlanıp kahvaltı yapmadan okul için evden çıktık.Aslı'ya akşam neden ağladığını sordum.Cevap vermedi.Gidene kadar birşey konuşmadı.Yolda giderken simit aldım onu bile zar zor yedi.Okula gittiğimiz de Ayda'yı Feride'yi bırakırken gördüm.Hemen yanına gidip selam vermek istedim ama Ayda yüzüme bile bakmadı.Okul çıkışında Aslı ile konuşmaya çalıştım bıdı bıdı konuşan hiç susmayan kız ağzını açıp birşey demiyordu.Eve gittiğimizde kapıdan içeri girmek istemedi.Neden böyle davrandığını sordum.Bana cevabı çok şaşırtıcıydı.