RÜYA

RÜYA BÖLÜM 8

BÖLÜM 8

MÜZİK:(DİCLE OLCAY)AÇ KAPIYI GİR İÇERİ

AYDA

Bu gün yine erken kalkmış pazara hazırlık yapıyorduk.Anneannem ördükleri ne varsa poşetlemiş birşey unuttuk mu diye bir içeri bir dışarı girip çıkıyordu.Kerim,Mustafa ve Fatma da bana poşetleri taşımak için yardıma gelmişlerdi.Beklerken sıkılmış olmalılar ki bir kaç çocukla top oynamaya başladılar.Anneannem yine rutin her pazara çıktığımız tartışmayı yine dayanamayıp kendini mecbur hissediyor gibi açtı.

-Aydam kuzum zaten çok yoruluyorsun bir gün iznin var yat dinlen.

-Sende zaten günün altı günü çalışıyorsun bide o kadar ev işinin içinde bunları örüyorsun sen bari bugün dinlen olmaz mı Türkan Hanım.desem de illa sonuna kadar diretirdi.Bizim burada pazar, pazar günleri kuruluyordu.Okulda olmuyordu.Salih abide bugün için izin verirdi rahatlıkla pazara gidebiliyordum.Yoksa bu yaşta kış demez yaz demez pazara çıkardı.Halen

-Hiç içime sinmiyor diye kendi kendine söyleniyordu.

-Hadi Türkan Hanım geciktik sen aşağıdakilere söyle hazırlansınlar ben de son ördüğün bebeği alıpta geleyim.Yetiştirmek için kendini heder ettin unutmuşsun onu koymayı.

-Ay kızım saçları kaldıydı gece yaptım yatağın üstünde olmalı.Görüyormusun nasıl unuttum güya ilk onu koyacaktım.Hadi sen alda gel.diyip dışarı çıktı.

Ne yatağın üstü; heryeri aradımsa da bulamadım.Camdan aşağı anneanneme seslenmek için bakarken Akın ile kızının geldiğini gördüm.Bu arada ismini de öğrenmiştim.Kızının adı da Aslı imiş.Bunları görünce refleks olarak mı nedendir bilmiyorum kendimi gerisin geri içeri attım.Beni yukarıdan nereden göreceklerse.Hemde görse ne olacaktı.Ama işte gel bunu kendime anlat.Biraz durduktan sonra gittilermi diye tekrar baktım.Kerim gıcık olduya sen gel topu Akın'a at.Oda normal olarak geri Kerim'e topu vermek için tekrar topu Kerim'e attı.Bizim Kerim durur mu.

-Hocam sabah sporuna ne dersin.

-Tabii neden olmasın.

Ben gitmelerini beklerken bunlar top oynamaya durdu.Aslı da Feride 'nin yanına merdüvenlere oturup; anneannem Fatma ile bunları seyre durdular.Arada da Fatma hadi Mustafa hadi Kerim diyede teknik direktörlük yapıyordu.Sanki halı sağda maç yapıyorlar.Artık bakmaya bile katlanamayıp yatağın üstüne oturup biran önce gitsinler diye dua etmeye başladım.Kaç dakika olmuştu;halen Fatma'nın sesi geliyordu.Biran sessizlik oldu.Ohh dedim oyunları bitti.Tam sevinmeye hazırlanıyordum ki sevincim kursağımda kaldı.Anneannem bizim Türkan Hanım aşağıdan seslenmesin mi.

-Ayda kızım sabah taze meyve suyu sıkmıştım getir de öğretmen beyle çocuklar içsin.

Kafamdan aşağı sanki kaynar su indi.Elim ayağım yanıyor saçma sapan odanın içinde hareketler yapmaya başladım. Düşünün o kadar garip ki adlandıramıyorum bile.Tabi benden ses çıkmıyor nasıl çıksın nefesimi bile zor alıp verirken cevap vermek o an imkansız gibi birşeydi.Anneannem ben den ses gelmeyince tekrar seslenmesin mi. Mecburen tamam diyebildim.dedim demesinede o ses benden mi çıktı diye inanamadım.Böyle bir sese sahip olduğumuda bu sayede öğrenmiş oldum.El mahkum bardaklara meyve sularını doldurup götürdüm.Elim ayağım titriyor ama belli etmemem gerekiyordu.Gayet bütün o yukarıda yaptığım saçmalıkları unutup hiç olmamışçasına rahat,heyecansız, elime ayağıma sahip olup meyve sularını tuttum.Tutarken Akınla göz göze geldik."Teşekkür ederim"derken gözlerinde bakkalda yaşadığımız mahcupluk okunuyordu.Sanki gözleriyle özür diler gibi bir hali vardı yada benim öyle bir beklentim vardı da ben mi öyle adlandırıyordum emin olamadım.Afiyet olsun diyerek diğerlerine tuttum.Feride anneannemin ördüğü bebeklerden bir tanesi ile oynuyordu.Aslı çok beğenmiş olmalı ki Feride ;