29 [FİNAL]

935 34 12
                                    

[ Yaklaşık 5 yıl sonra ]

*Jimin*
Ben ve Jungkook her yıl dönümünü kutlardık, yıllar geçti. Canım meleğim şimdi 5 yaşındaydı ebeveynlik oldukça zordu ama arkadaşlarımın ve ailemin de yardımıyla hayat çok daha kolaydı, bugün 6. evlilik yıl dönümümüzdü ve Jungkook'un beni şaşırtmasını bekleyemezdim. Şu anda arka bahçedeydik ve çocuklarımızı izlerken Jin ile birlikteydim.

"Bugün size çocuklar konusunda yardım edeceğim" Jin söyledi.

"Her zamanki gibi?" Diye sordum

"Hm hmm"

Önemli bir şey olduğunda çocuklara bakmak konusunda bir anlaşma yapmıştık. Jin ya da ben birbirimize yardım edecektik ve bugün Jungkook ile 5. yıl dönümümüz olduğu için Jin onlara bakacaktı. Çocuklara bakmak onun uzmanlık alanıydı. Arka bahçeden bir bip sesi duydum kim olduğuna bakmak için oraya gittim. Tam da beklediğim gibi, Jungkook sürücü koltuğunda bekliyordu. "Jiminie atla"

"Henüz giyinmedim.." Gülümsedim sonra da somurttum.

"Otelime gidiyoruz, orada kıyafetler var"

"Çatı katı değil mi?"

"Evet, orada yemek yiyeceğiz"

"Kulağa hoş geliyor" koltuğa oturdum.

Dudaklarımızı birleştirerek birbirimizi öptük ve Jungkook tekrar arabayı sürmeye odaklandı. Yol boyunca, gün içinde ne yaptığımızı falan konuştuk. Yaklaşık 10 dakika sonra otele varmıştık. Ben el sallarken personel de bana el salladı. Asansörle çatı katına çıkıp odanın kapısını açtık. "Giysiler yatak odasında"

"Tamam" yatak odasının kapısını açarken cevap verdim.

"Hmm.. Jungkook??!" Bağırdım ve koşarak yanıma geldi.

"Sorun ne bebeğim?" Her şey yolundaymış gibi davrandı

"Bu bir vibratör mü?!"

"Mhmm" hafifçe başını salladı

"Jeon Jungkook, ne yapmayı planlıyorsun?" kollarımı kalçalarıma koydum

"Kıçına sokmak için bebeğim" dedi şaka yapıyormuş gibi boş boş bakarak

"Ş-şaka yapıyorsun değil mi..?" Tereddüt ettim

"Neden şaka yapayım ki??", 'oh hayır.. aman tanrım. Tanrım, lütfen bana yardım et'

Yumruğumu sıktım ve gözlerimi kapattım, 'peki... işte sırtımdan bıçak darbesi geldi'. Kıyafetlerle çıktım ve vibratör hala elimdeydi. O görmeden saklamaya çalıştım ama çabucak yanıma geldi. "Bunu gerçekten yapmak zorunda mıyım" Tuttuğum tüm nefesimi dışarı verdim. "Elbette bebeğim, seni bırakacağımı düşünme. Geçen sene söz vermiştin" 'GEÇEN YIL?! HALA HATIRLIYOR OLAMAZ?!'

"Jungkook, o geçen seneydi. Bunu söyledim çünkü sen beni sinirlendiriyordun, yıldönümümüzde onu kıçıma sokmaya çalışıyordun"

"Bunları demen hiçbirşeyi değiştirmiyor bebeğim" masumca gülümsedi

'Tanrıya yemin ederim ki bu adam benim sonum olacak'

"İ-İyi, sadece bu sefer, tamam mı?" kekeledim açıkçası çok utanırdım

"Evett!!" Etrafta zıplarken mutluluktan havaya uçtu

Yatak odamıza giderken sevimli hareketlerine kıkırdadım. "Sana yardım etmemi ister misin" Jungkook hala ortalıkta zıplıyor ve mutlu olmuş gibi davranıyordu. "Elbette" Kendimi nasıl bir bokun içine attığımın farkında olmadan gülümsedim.

STRIP | 𝑱𝑰𝑲𝑶𝑶𝑲Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin