*Jungkook*
Jungkook:
Selam bebeğim
Seoyoung:
Selam jungkook
Jungkook:
Muhtemelen bu gece eve erken gelemeyeceğim.
Seoyoung:
Oh tamam, bana söylediğin için teşekkürler
Jungkook:
😊
Yazıyor..
Jungkook:
tamam hoşçakal bebeğim
Son zamanlarda iş beni deli ediyor, akşam görüşürüz
görüşürüz bebeğim 💕
Seoyoung:
Görüşürüz
-
Telefonumu kapattım ve çalışanların bana proje hakkındaki sorularını cevapladıktan sonra ofisime gittim.
Jimin adındaki o adamı düşünmeden edemedim, cebimdeki telefonum çalana kadar hala onu düşünüyordum.
Telefonu cebimden çıkardım ve arayanın kim olduğuna baktım 'Seoyoung?'
"Merhaba bebeğim"
"Merhaba Jungkook"
"Neye ihtiyacın var bebeğim?"
"Kredi kartından biraz borç alabilir miyim? İstediğim şeyi alacak kadar param yok"
"Tabii"
"Teşekkürler bebeğim!"
"Tamam görüşürüz bebeğim şu an meşgulüm"
"Miyavv! Seni seviyorum bebeğim! Sen en iyisisin! Para için teşekkürler!"
Aramayı sonlandırdım ve gülümsedim, 'Son zamanlarda kesinlikle çok fazla saçma şey düşünüyorum.. onun gibi bir sevgilinin beni aldatmasına imkan yok'
Belgeye son sözleri yazdıktan sonra saate baktım. Seoyoung'a sürpriz yapmak için eve erken dönmeye karar verdim ve bugün kesinlikle herkes için bir mola vermeliyim çünkü bugün çok YORUCUYDU.
Eve giderken Seoyoung'a bir hediye aldım. Pembe altından bir kolyeydi ve ortasında elmas bir tılsım vardı. Arabayı garaja çekip arabadan indim ama garip sesler vardı, komşulardan geldiğini düşünerek omuz silktim.
Evin anahtarını cebimden çıkardım. Hiçbir şey düşünmeden kapıyı açtım ve yatak odama gittim.
—————
Orada durdum, sessizce, küçük kutunun içinde duran kolye ellerimden kayarak yere düştü.
"Seoyoung?"
"Düşündüğün gibi değil..." Yüzü gerçeği kabul etmekten korkuyor gibiydi.
