After the rain drops

Chapter 30

A: No class ako today so I grab this chances to write some chapters. Hahaha dalawang ud for today kase.....mga bading tayo. Have a nice day, gays. Enjoy reading:))

Jennie's POV

We're here at the cemetery because this is the last day of Tito. Madaming mga sumama upang makita sa huling pang kakataon si Tito.

Nandito kami ngayon, nakaupo sa likod nila Noze dahil nag sisimula nang mag misa ang pare for Tito.

Tita and Ally are already crying while Noze was staring at the coffin. Ako ay nasasaktan for them dahil talaga mahal na mahal nila si Tito.

Napatingin naman ako sa kabilang sides, and doon ko nakita sina Lisa ka kasama nila Jisoo and Tita. Nakita ko pa kung paano tumingin si Lisa kay Noze at parang nag aalala.

Alam ko naman na malapit sa isa't-isa at mag kaibigan sila pero hindi ko mapigilan ang mag selos. The way Lisa look at Noze, parang may kakaiba.

Pero sinawalang bahala ko muna iyon kase alam kong wala ako sa tamang lugar.

Nang mailagay ang coffin sa stand ay tumayo na si Tita para mag bigay ng speech.

Sinabi ni Tita kung anong dahilan kung bakit namatay si Tito. Nag kwento din s'ya kung gaano kabait si tito kaya naman hindi ko mapigilan ang paiyak na. Halos hindi na maayos ni Tita ang pag sasalita dahil sa pag iyak.

Napatayo nalang sina Ally and Noze at nilapitan si Tita. Niyakap nila ito habang s'ya ay patuloy na umiiyak. Palihim kong pinunasan ang luha ko habang pinapanuod sila.

Nang si Noze na ang magsasalita ay ganun nalang ang pagtingin n'ya sa amin.

"G-good morning, everyone"Gumaralgal ang boses n'ya kaya tumigil muna s'ya at pilit na ngumiti sa amin. Huminga s'ya nang malalim bago nag patuloy"I don't have any ideas on how to...to have burial speech because the last time I attended like this was on my grandmother burial..I think, I'm just 8 or 9 that time"Ngumiti s'ya sa harap namin"Leandro Leviste, my father. If you wondering who's Leandro Leviste....Well, I'm here to tell you kung sino ba talaga s'ya"Tumigil naman s'ya pag sasalita at pinunasan ang kanyang luha.

"Leandro Leviste, my father. He's also my best friend, my friend, my good listener, and my number one fan. S'ya ang unang sumuporta sa akin nang sabihin ko na gusto kong maging nurse"Napangiti naman s'ya at inaalala ang sandaling iyon.

Umiiyak lang s'ya habang nag ke-kwento tungkol kay Tito. Ang iba naman ay napapatawa sa mga nakakatawang kwento n'ya. Noze was lighten up the mood dahil sabi daw sa kanya ni Tito noon, just enjoy our life and be happy always.

Nang matapos ang ilang pang minuto ay nag sign na sa pag libing ni Tito dahil hindi kami pwedeng mag tagal doon. Tumayo naman ang lahat at lumapit na din sa amin. Ganun ulit ang pag hagulgol nila nang makitang unti-unti nang ibinababa ang kabaong ni Tito

"Mommy..."Parang batang iyak ni Noze at niyakap si Tita nang mahigpit. Lumapit na din kami sa kanya at niyakap s'ya nang mahigpit.

"Just cry, we're here. We will never leave you"Bulong namin at hinagod-hagod ang likod n'ya. Pati sina Ally and Tita ay niyakap namin dahil iyak lang sila nang iyak.

"Noze"Napatingin naman ako kay Lisa na ngayon ay lumapit na din dito at niyakap si Noze nang mahigpit"Shh.... I'm here, I'm not going to leave you"He said and I just looked away, hindi magawang panuodin silang dalawa.

Ang ibang tao dito ay umalis na habang ang iba naman ay dedertso sa bahay dahil nag handa doon si Tita.

Unti-unti nang mauubos ang mga tao at medyo hindi din maganda ang panahon kaya umuwi na ang iba.