After the rain drops

Epilogue

A: Hiiiiii, guys:))

First of all, I just wanna say thank you for the support. Hindi ko alam na papatok na naman itong story ko na ito....and dahil iyon sa inyo.

Thank you for the comments, votes, and recommendation. It's a long journey for Lisa and Jennie story. JENLISA for the win:)) I'm so much grateful so I couldn't express it into words. Thank you so much for supporting this story despite of having a errors and typos. You guys are really amazing. I own you a lot.

Again, thank you so much for everything, guys. I love you all. Now, let's say goodbye to 'after the rain drops' and have a nice day, gays. Enjoy reading:))

Epilogue: After The Rain Drops

Lisa's POV

"I'M GETTING MARRIED!"

Napangiti naman ako habang nakatingin kay Jennie na ngayon ay naka bukas ang mga kamay nang makarating kami dito sa airport. I chuckled softly when I saw her dancing with our son, Killian.

"Aren't you guys exhausted?"Tanong ko pa sa kanila habang dala-dala ang aming mga gamit. Buti nalang at sinalubong agad kami ng aming mga tauhan at kinuha ang gamit namin upang dalhin sa kotse.

Binuhat ko naman ang aming anak at mabilis na pinadusdos ang aking isang braso sa bewang ng aking fiancé.

"We used your family's private plane. Anong nakakapagod doon?"Tumaas ang kilay ko habang nakatingin kay Jennie habang nag lalakad kami papuntang kotse.

Sungit!

"Why you suddenly sounds so upset?"I whispered on her ears and kiss it. Ramdam ko naman ang pag gitla n'ya kaya napangisi ako. She's still young, I know, but she make me damn crazy like when the first time I laid my eyes on her.

Hindi ko alam kung paano ba Idescribe ang relasyon namin ni Jennie noon. Low-key? Complicated? Happy? Even me, I don't know. Pero sa tuwing mag kasama kami, buo na ang araw ko.

Madami kaming pinag daanan. Nag away, nag hiwalay, nag ka away ulit, and now kami parin sa huli.

This may sounds so stupid pero kahit anong sakit ang nabigay n'ya sa akin, s'ya parin ang minahal ko, ang minamahal ko, at mamahalin ko. Kahit nawala s'ya nang matagal na panahon sa akin ay ayos lang kase kasama n'ya ang anak ko. Ang anak namin na hindi ko inaasahan.

"I heard na umalis s'ya papuntang New York. I don't know why"Nilagok ko ang aking alak habang nandito sa balcony ng aking office. I'm with Lim right now, pinuntahan n'ya ako dahil hindi daw ako tumatawag sa kanya.

Alam ko, nasaktan ko si Jennie noong iniwasan ko s'ya after what happened between us. Pero nasaktan din ako, lalo pa't nalaman ko na mas pinili n'ya si Kai over me.

"Good."Sunod-sunod na ininom ang aking alak. Ilang taon na akong nangungulila sa kanya.

Fuck, Jennie, bumalik ka na sa akin, please...

"Pero parang may wrong..."He uttered but I ignore him.

Upang mawala s'ya sa isip ko. Pinag patuloy ko dito ang aking pag aaral dahil isang sem nalang.

Simula noong umalis si Jennie ay wala na akong naging balita pa sa kanya. Kahit ang mga kaibigan n'ya ay walang balita sa kanya. Iniwan na naman n'ya kami.

Pero gusto kong saktan ang sarili ko dahil hinding-hindi s'ya mawala sa isip at puso ko. Kahit sinaktan n'ya ako ay handa ko s'yang patawarin kung babalik man s'ya sa akin. Fuck it!

"Engr. Manoban, the Del Junco are already here"Tumaas ang kilay ko.

Mahigit tatlong taon na din na wala akong nababalitaan kay Jennie. Nakapasa na din ako sa board katulad nila Jisoo.