Senden Kalanlar Cefâpîşe (III)

ON DOKUZUNCU BÖLÜM

Hazır bölümün içinde şarkı da yazılıyken dinleyelim o zaman. 😚

Bir de bölümü oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın. 💙💙

🪶🪶🪶

"Geçmişin bize verdiği acımasız hatıralardı… "

                                                 ༄༄༄

Bir geçmiş insanı ne kadar yaralayabilirdi? Cevabı basitti aslında, ölüm kadar. Ama insan farklı bir şeyler duymak istiyordu işte, geçmişin aslında geçip gittiğini ve bir daha da karşısına çıkmayacağını bilmek istiyordu.

Ve yanılıyordu.

Neden gelecek, geçmişe bağlıydı ki? Neden her gün, geçen günlerden bağımsız olmuyordu? Neden bir gün çektiğim acılar bir ömre sığıyordu?

Hayat buydu işte, her günü bir öncekiyle sınamak…

O kadar çok sınanmıştım ki hayatımda, o kadar çok savaş vermiştim ki acılarımla artık yorulduğumu hissediyordum. Artık bu savaşı bitirmek ve kendime düzgün bir hayatla güzel bir aile kurmak istiyordum.

Çok mu şey istiyordum?

İsteklerim bir gün olur muydu acaba? Ben bir gün o düşlediğim hayatı ve aileyi kurabilecek miydim acaba? Hayat bir gün bana da istediğimi verebilecek miydi, o kader insafı var mıydı ki?

Çabalamaktan, savaşmaktan, her günümü başka bir şeye kafa yormaktan o kadar usanmıştım ki istediğim sadece sevdiğim kadının dizlerine yatıp huzurlu bir uyku çekmekti. Ama ne geçmişim buna müsaade ediyordu ne de sevdiğim kadın yanıma geliyordu.

Geçmiş bir yere kadar sürüp giderdi belki ama belki de sevdiğim kadına asla ulaşamayacaktım bir daha…

Acım büyüktü, her zaman varlığını korumuştu zaten, ve giderek daha da katlanıyordu. Hatta öyle çok büyüyordu ki gün geçtikçe dayanılması imkansız bir hâl alıyordu. Bu acıya tek başıma katlanamazdım daha fazla, böyle yalnız yaşamayamazdım bir daha.

Anne…

Duyuyor musun sesimi gittiğin yerde? Duyup da üzülüyor musun bana kahrediyor musun yaşadıklarıma? O masum çocuğa neler yaptıklarını görüyor musun anne?

Mehir…

Nerdesin canımın içi? Özlemiyor musun beni ben seni bu kadar özlemişken? Unuttun mu yoksa ben seni asla unutamazken? Yeni bir başlangıç yapsak seninle, yeniden bir hayata evet desek daha mutlu olur muyuz acaba? Yoksa bize vaad edilen bu hayatta yaşamaya mahkum muyuz seninle?

Saatlerce gezdim, boş sokaklarda
Sana rastlamayı ne çok istedim
Aklımı başımdan almışsın benim
Bir güzel gördüm de sana benzettim
Aklımı başımdan almışsın benim
Bir güzel gördüm de sana benzettim

Bulduğum kasette açılan şarkıydı beni ona götüren. Aslında ben hep ondaydım, sadece bu sefer daha fazla yanıyordu canım. Sanki hep yanacakmış gibi hissediyordum ve biliyordum, o olmadan hep yanacaktı zaten de.

Ansızın karşıma sen çıktın sandım
Ellerimi açtım sarıldın sandım
İçim bir hoş oldu ağlayamadım
Bir güzel gördüm de sana benzettim

Unutmak istedim ben seni bir an
Sen benim kanıma kadar işledin
Nereye bakarsam sen varsın yar
Bir güzel gördüm de sana benzettim
Nereye bakarsam sen varsın yar
Bir güzel gördüm de sana benzettim

Ansızın karşıma sen çıktın sandım
Ellerimi açtım sarıldın sandım
İçim bir hoş oldu ağlayamadım
Bir güzel gördüm de sana benzettim