Bölümü oylayıp yorum yapmayı unutmayın lütfen...
Sizleri seviyorum aşklar... 🦋🦋🥀🪶🪶🪶
"Sen yokken bile vardın aslında yanımda… "
༄༄༄
Hep bir şeyler çıkarırdı hayat önümüze. Bu şeyler bazen güzellik katardı hayatımıza bazen de bela olurdu başımıza. Ama güzel şeyler az olurdu genelde, çünkü belalar her zaman daha öne geçerdi.
Belki de daha güçlü olduğu için önde olurdu hep.
Kötülüklerin bir sonu yok muydu peki? Bir gün iyilikler önüne geçebilecek miydi kötülüklerin?
Kim istemezdi ki iyiliklerle dolu bir dünyada yaşamayı…
Bir bebek doğduğunda nereye geldiğini bilmeden açar gözlerini. Çok sonradan öğrenir nasıl bir dünyada yaşamak zorunda olduğunu. Yaşamak istememek elde değildir onun için, yaşamak zorundadır. Anne ve babasının kanatları altında, kötülüklerden uzak tutularak…
Ama gün gelir o kanatlar o bebeği korumaya yetmez. Bebek büyüdüğü zaman, kendini bildiği zaman karışmak ister hayata. Ne olacağını bilmez, neye bulaştığını bilmez. Sadece bulunduğu yerden ayrılmak ister.
Sanır ki anne ve babası onu uzakta da olsa korur. Ama bilmez işte hayatın sürprizlerini ve yapabileceklerini.
O bebek çok uzaklara gittiğinde kötülükle karşılaşır. Kötülerin içinde yaşamaya başlar ve yavaş yavaş anne babasından uzaklaşır. Kötüleri örnek alır artık kendine, o da kötü olur.
Ve böylece yavaş yavaş yayılır dünyaya kötülükler…
Hayatım böyle başlamıştı, iyilere açtığım gözlerim kötülerle kapanmıştı. Bir daha gözlerim açılır mıydı bilmiyordum ama son kez onun yüzünü görmek istiyordum.
Ulaç'ın…
Beni kurtarmaya gelmişti, beni almıştı o zalimin elinden. Bebeğimi kurtarmıştı ve onunla tanışmıştı. Sahi… Bebeğim babasıyla tanışmıştı artık.
Biraz geç olmuştu ama olmuştu işte.
Bebeğim… Hissettin sen de değil mi babanı? Sen de çok sevdin onu, sen de benim gibi çok özlemiştin onu.
Doğru duydun bebeğim, ben de babanı çok özledim. İlk defa duyuyorsun bunu benden, ilk defa söylüyorum ben de bunu. Ama artık anladım ve söylüyorum.
Çünkü ilk kez hissediyorum böyle ona karşı…
Saatlerce gezdim, boş sokaklarda
Sana rastlamayı ne çok istedim
Aklımı başımdan almışsın benim
Bir güzel gördüm de sana benzettim
Aklımı başımdan almışsın benim
Bir güzel gördüm de sana benzettimAnsızın karşıma sen çıktın sandım
Ellerimi açtım sarıldın sandım
İçim bir hoş oldu ağlayamadım
Bir güzel gördüm de sana benzettimUnutmak istedim ben seni bir an
Sen benim kanıma kadar işledin
Nereye bakarsam sen varsın yar
Bir güzel gördüm de sana benzettim
Nereye bakarsam sen varsın yar
Bir güzel gördüm de sana benzettimAnsızın karşıma sen çıktın sandım
Ellerimi açtım sarıldın sandım
İçim bir hoş oldu ağlayamadım
Bir güzel gördüm de sana benzettimAnlatmak isteyip de anlatamadığım,
Söylemek isteyip de söyleyemediğim,
Bir şeyler var biliyor musun?
Nedir biliyor musun?
Nedir?Artık söylemek istediğim tek bir şey var Ulaç, onu sana söyleyeceğim. Bir daha senden bir şey saklayamam, bir daha sana sırt çeviremem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Kalanlar Cefâpîşe (III)
Novela JuvenilAynadaki yansıma her zaman aslını yansıtmazdı. Aslında çoğu zaman yansıtmazdı, ağlayan bir insanın gözlerinde gülen bir insanın yansıması olmazdı mesela. Benim de gözlerim aynadaydı, ayna bana sadece onun doğru olduğunu gösteriyordu; büyümüş karnım...