Son 5...
Bu bölümü de oylar mısınız...
Öptüm💋💋
🪶🪶🪶
"Hayat senin yaptığın planların üstüne plan yapardı her zaman… "
༄༄༄
Mehir'in Anlatımıyla…
Birinin seni istememesi nedir bilir misiniz? Eskiden yan yana olduğunuz insanın şimdi sizi istememesi, sizden kaçması nedir bilir misiniz?
Ben bilirim.
Ben yaşadım o anı, ben hissettim beni istemediğini. Ama elimden bir şey gelmemişti. Benim onu istemediğimde peşimden koşturan adam, artık beni istemiyordu. Benden kaçıyordu ama en önemlisi de bebeğimi bilmiyordu.
Bebeğimizi…
Oğlumuzu…
Karnımdaydı, hayatta olabilecek en güvenli yerde. Ama bunun da bir sonu olacaktı, bu hamilelik de zamanı gelince bitecekti.
Diğer her şey gibi…
İnsanın kalbinden sevgi eksilir miydi hiç? İnsan atmasına sebep olan sevdayı çıkatabilir miydi kalbinden? Çıkaramazdı ki, çıkarmamalıydı. Eğer o sevda çıkarsa kalbinden, bir daha atmayacağını bitmeliydi.
Biliyor muydu?
Eğer sevdasını çıkarırsa kalbinden, atmayacağını biliyor muydu?
Pes etmeyecektim ama kalbinden de çıkarsa sevdasını, beni istemese de bir kez bile yine de pes etmeyecektim. Onu oğluyla tanıştıracaktım, evet belki biraz geç kalmıştım bunun için ama gidecektim ona. Oğlunu söyleyecektim, oğluyla tanıştıracaktım.
Yaptığım savunulur bir şey değildi, hatta savunamazdım bile. Çok kötü şeyler yapmıştım, ona hak etmediği şekilde davranmıştım ama benim de mazeretim vardı. O gün, o düğün sabahı bu kadar mantıklı düşünememiştim. O anki suçlamalarla burada kalmayı göz alamamıştım.
Ve evet, kaçmıştım.
Ulaç'ı geride bırakmıştım.
Bebeğini ondan saklamıştım.
Suçluydum…
Ama düzeltmeliydim, her şeyi en başa sarmalıydım artık. Oğlunu babasıyla tanıştırmalı ve boşa giden zamanı geri almalıydım. Belki eskisi gibi olmazdı hayatımız ama yine de bir şeyleri düzeltebilirdik.
Gidecektim.
Gitmeliydim.
Ve kendimi otogarda bulmuştum.
"Sen iyisin değil mi Mehir, bir sıkıntın yok değil mi? " Berkcan Ağabey'in sözlerine göz çevirip cevap verdim.
"Bir saat içinde otuzuncu soruşundu bu ve benim de otuzuncu kez aynı cevabı verişim. İyiyim Berkcan Ağabey, iyiyim. Sen de iyi misin? " Sözlerime gülerken cevap verdi.
"Sen iyiysen ben de iyiyim. " Onun gülen yüzüne baktığımda ben de gülmemi tutamamıştım içimde. Dudaklarım yukarı doğru kıvrılırken elimde çekiştirdiğim bavulu kenara bıraktım.
"Sen bunları yerleştir arabaya, ben biniyorum. " Berkcan Ağabey'e bavulu verip arabanın kapısına doğru yürüdüm.
Kapıdaki muavin merdivenleri çıkmama yardım ettiğinde biletimde yazılı olan koltuğa geçip oturdum. Birkaç dakika sonra Berkcan Ağabey de yanıma geldiğinde arabanın hareket etmesine çok az kalmıştı.
"İyisin değil mi? " İçimden oflayıp derin bir nefes çektim.
"Otuz bir oldu. İyiyim Berkcan Ağabey. " Güldü ama başka bir soru sormadı. Gözleri yüzünden karnıma düştüğünde elini karnıma götürüp okşamaya başladı. "Merak etme o da iyi. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Kalanlar Cefâpîşe (III)
Teen FictionAynadaki yansıma her zaman aslını yansıtmazdı. Aslında çoğu zaman yansıtmazdı, ağlayan bir insanın gözlerinde gülen bir insanın yansıması olmazdı mesela. Benim de gözlerim aynadaydı, ayna bana sadece onun doğru olduğunu gösteriyordu; büyümüş karnım...
