Öyle bir dünya düşünün ki, gerçek hayattan zevk alamayan, tüm deyerlerini unutmuş bir topluluk yaşıyor. İnsanlara aradıkları heyecanı hayal ürünü olarak sunuyorlar ve karşılığında tek bir kural vardır-gerçek hayatta aşık olmak yok.
Fakat kurall...
Cara: — Neden bunu bizden sakladınız ki?! Sizin adınıza çok sevindim. En azından iyi bir haber. Alex: — İyi mi? Siz neden bahs ediyorsunuz? Aman Tanrım! Burada şu anda ne kadar kötü durumda olduğumuzu benden başka kimse görmüyor mu?! Yakalanmaları an meselesi. Bu mu iyi? Ha? Hardy: — Alex, sakin. Senin korkaklığın... Alex: — Ne? Korkaklık mı? Hayır, bu bir önlem. Ben kendi önlemimi alıyorum. Bella: — Çocuklar... çocuklar... Bakın benim kimseye söylememe nedenimde bir azda buydu zaten. Merak etmeyin. Benim yüzümden size zarar gelmesine asla izin vermem. Zaten bu konu Tad açıncaya kadar hiç gündemde değildi bile. (Tad'e ters-ters bakar) Bu yüzden endişe etmenize bile gerek yok. Tad: — Ne?? Biliyorlar sandım. Bana öyle bakma. Ben zaten onun için demedim. Yani birde bu şey yüzünden kontrol edilmeniz daha da zorlaştı. Örneği karşımda olunca mesela dememe gerek kalmadı. Ben o yüzden... Adrian: — Tamam tamam anladık. Tekrar etmene gerek yok.
Tad Adriana yaklaşır ve kulağına: "Bu kız beni korkutuyor. Sana kolaylıklar dilerim".
Bella: — Hey, siz ikiniz ne fısıldıyorsunuz aranızda? Adrian: — Şey bakışların insanları korkutuyorda. Öyle bakmasan. Tad: — Yok öyle bir şey hehe. Konumuza dönsek. Michel: — Şimdi ne yapacağız çocuklar? Her şeyi biliyoruz. Burada böyle sonumuzu beklemeyeceğiz her halde. Alex: — Acaba diyorum bu yeni proje hiç olmasa. Yani her şey bir anda ortadan yok olsa. Hardy: — Gizli odadakileri mi yok etmek istiyorsun? Sen? Alex: — Evet. Ne var bunda şaşıracak? Hardy: — Sabahtan zırlıyordun ya yakalanacağız diye. Şaşırmamız normal değil mi?! Cara: — Tamam, çocuklar. Tartışmayın. Yeter! Amma kafa ütülediniz. Alexin söylediği mantıklı. Proje yoksa tehlike yok. Bella: — O oda korunuyor. İlk girdiyimizde az daha yakalanıyorduk. Diğer insanlar kurtulur, ama bir süreliyine. Biz olduğumuzu öğrenirler geç-tez. Bizi yakalayıp ortadan kaldırdıktan sonra projeyi yine geliştirirler. Michel: — Ne yapalım, öyleyse? Sorunun kaynağına insek. Yani tüm bunları kim yönetiyor, bu işin içinde kimler var, tam olarak ne istiyor. Tüm bunları bilirsek o zaman bizde güvende oluruz. Adrian: — Evet, mantıklı. Eğer temeli oluşturanı ortadan kaldırırsak diğerleri zaten devrilir. Piramit gibi düşünün. Sonrasıda çorap söküyü gibi gelicektir zaten. Bella: — Sorun başta olanı bulmak. Kimin bu projeyi yönettiyini nereden bileceğiz? Tad: — Bir dakika. Bu teknoloji, yani "vision" kimin isteyi üzerine yapıldığını bilmiyor musunuz? Bella: — Sen biliyor musun? Tad: — Her kesin bildiyini sanıyordum. Gizli bir şey değil sonuçta. Konseyin isteyi üzerine yaratıldı. Oy birliyiyle. En başta olansa muhtemelen planını devreye soktu. Hardy: — Yani sen diyorsun ki, "vision"un yaratılması konseyin ortak kararıydı, ama şu an yürütülen proje gizli ve başta olan mı yönetiyor? Tad: — Sadece bir ihtimal. Kondeydeki biri yapsaydı en başta olanın bunu yapmaya gücü yeterdi. "Vision" onların isteyi üzerine kabul edildiyse bu gizli proje için öne sürülmüş olmalı ki, gerçek plan devreye girdi. Sonuçta her şey konseyle alakalı. Başka kim yapa bilir ki? Hardy: — Tüm zenginlerde konseyde birleştirildi. Bunu başka yapacak, gücü yetecek kimse yok aslında. Bu bizim neden aklımıza gelmedi ki?! Bella: — Bu daha kötü. Konseye yaklaşamayız bile. Hele burada tutsakken. Tad: — Aslında bir yolu var. Tabi başarma oranı oldukça düşük bir ihtimal ama tek yolda bu...
"Tad,... Tad,..."
Alex: — O neydi? Tad: — Endişelenmeyin. Ses bundan geldi. (üzerindeki cihazı göstererek) Ortalıklarda yokum bir kaç saat, o yüzden arıyorlardır beni.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tad görev yerine dön" " Geliyorum, mola vermiştim"
Tad: — Arkadaşlar, benim şimdi gitmem gerek. Biraz daha oyalanırsam şüphe çeker. Ben daha sonra anlatacağım size.
