9. Bölüm

34 25 22
                                    

Akşam üzeri her kes toplanır. Bella:
— Her kes beni dinlesin. Bizim girdiyimiz odada olan cam şişeler içindeki insan robotlar ve bilgisayardaki veriler sadece bunlarla sınırlı olduğunu sanmıyorum. Ama muhtemelen bizim verilerimiz bu robotlara dahil ediliyor. Yani emirlerine uyacak insanlar yerine robotlar.
Hardy:
— İyi de neden? Yani bunu yapmaktaki amaçları ne? Neticede bizde kurallara göre yaşıyoruz.
Bella:
— Doğru bu kurallar konsey tarafından ileri sürüldü. Ama biz kabul ettik. Robotları ise yönetmek daha kolay.
Adrian:
— Robotları öylesine yarata bilirler. Bize neden ihtiyaç duyuyorlar? Bizim verilerimiz onların ne gibi işine yarayacak ki?
Bella:
— Bizden aldıkları veriler bizim dövüş verilerimiz, olaydan kurtulma yöntemlerimiz ve bir sürü bunun gibi şeyler. Daha çok akıl oyunları diyelim. Robotlar bunu yapamaz değil mi?! Muhtemelen "Vision" da bunun için var.
Cara:
— Nasıl yani?
Bella:
— Bir düşünün bakalım bize bu cihazda ne yaptırıyorlar.
Adrian:
— Kabuslardan kaçış yolumuzu izliyorlar.
Bella:
— İşte bu! (parmağını şıklatarak Adrianı işaret eder) Her seferinde farklı çözümler- robotlar bunu yapamaz. Robotlar onlara verilen emirler doğrultusunda çalışır. Ama bizim verilerimiz ya robotların olursa?- işte o zaman farklı çözümler bularak çalışmaları mümkün.
Michel:
— Yani biz deneyiz. Hepimiz. Hiç biri eğlence amaçlı değildi. Resmen bizi kullanıyorlar. Deliricem.
   Steve:
   — Arkadaşlar bunu bir tek ben mi anlamadım? Bir demir yığınına bizim verilerimizi nasıl dahil edecekler. Yani akıl var, mantık var. Paranoyak olmuşsunuz siz.
   Bella:
   — Peki, diyelim ki, paranoyak olan biziz. O zaman bu durumu birde sen açıklada dinleyelim.

   Sessizlik çöker.

   Bella:
   — Bende öyle sanmıştım.
Adrian:
— Diyelim ki, istediklerini yaptılar. Bize ne olacak o zaman? Hem diğer insanlar? Bir sürü cevapsız soru var.
Bella:
— Bize ihtiyaçları olmadıkları anda öldürürler diye düşünüyorum. Diğerleride öyle. Tabi bunların hepsi birer ihtimal. Ama soruları etraflıca bizim için bir kişi cevaplaya bilir.
Alex:
— Kim?
Bella:
— Kendimiz cihaza bağlıyken uyandığımızda bizi uyaran adam.
Adrian:
— Delirdin mi sen?? Ona nasıl güvenirsin?! Biz tüm bildiyimizi anlattığımızda bizi satmayacağı ne malum?
Bella:
— Sakin ol. Satsa zaten en başta bizi uyarmazdı. Direk yetkililere söylerdi. Ama yapmadı.
Adrian:
— Hayır, olmaz. Bu... bu saçmalık. İzin vermiyorum.

   Bella:   — Bir dinler misin? Hem diğerlerininde fikrini soralım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bella:
— Bir dinler misin? Hem diğerlerininde fikrini soralım. Oy verelim. Kimler razıysa elini kaldırsın. (razı olanlar elini kaldırır) 4-2. Bende razıyım. Yani o adama gidiyoruz. Yarın detayları konuşuruz.
Adrian sen kal.
Adrian:
— Ne vardı? Zaten her şeyi kendin hall ediyorsun bakıyorum. Kararları kendin veriyorsun. Ne istiyorsun şimdi?
Bella:
— Yanılıyorsun. Bu sadece benim ala bileceyim bir karar değildi. Sende çok iyi biliyorsun ki, vaktimiz yok ve diğerleride benimle aynı fikirde olduğu için oy verdiler.
Adrian:
— Kendini tehlikeye atıyorsun. Ben bunu istemiyorum. Diğerleride peşinden geliyor. Göz göre-göre seni ateşe atamam.
Bella:
— Biliyorum. Aslında seninle konuşmak istediğim... (iç çekerek) Dün çok düşündüm sen gittikten sonra. Zaten şu anda yaptıklarımız pek kurallara uyduğumuzu göstermez. Bu yüzden bana olan hislerini gizlemeni istemiyorum. En azından bana karşı.
Adrian:
— Anlamadım. Ne anlama geliyor bu şimdi? Yani sende...? (heyecanla)
Bella:
— Evet, sana karşı bir şeyler hiss ettiyimi inkar edecek değilim. Ama bunu her kesden saklayacağız. Hatta ekip arkadaşlarımız bile bilmemeli.
Adrian:
— Yani sevgiliyiz, değil mi?
Bella:
— Bu işleri istersen tüm bu karmaşadan kurtulduktan sonra tartışalım. Bunu söylemekte ki, amacım bunu bilmeni istememdi.

Adrian onay verir gibi kafasını yukarı-aşağı sallar. Yüzündeki gülümseme her kese Bellaya olan aşkını ilan eder gibiydi sanki. Mutluluğu gözlerinden okuna bilirdi.

   "İçimde sakladıklarımı ona söyledikten sonra rahatlamış gibiydim. Aslında sevdiyim birisiyle bu yolculuğa devam edeceyim için heyecan dolu, mutlu ve bir azda korkuyordum. Çünkü yanımda birinin olduğu hissi beni korumaya aldığını düşündürüyordu,  aynı zamanda da onu kaybetme korkusu tüm bedenimi kaplamıştı."

   Oy vermeyi ve fikir bildirmeyi unutmayın🙃

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Oy vermeyi ve fikir bildirmeyi unutmayın🙃

Deneyler - gizli aşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin