Kardan Adam

27.Bölüm: "Ben sana aşıktım"

"Ben sana aşıktım ben sana aşıktım."

❄️

"Sihir!" Onun sesini duymamla havada ki ayağımı yere bıraktım.Bana baktığımı hissedebiliyordum "Sihirim."

Yavaşça ona doğru döndüm.Elini uzattı bana "Gel.." başımı onaylamazca salladım "Hayır o eli bir daha tutmam ben."

Derin bir nefes aldı "Sana yemin ederim ki,sandığın gibi bir şey değil.Yani Meltem konusu ben..ben ona aşık de-" onu susturdum "Sus!Dinlemek istemiyorum yalanlarını.Git bırak beni."

"Sihirim,çirkin Ördeğim." Tekrar ona doğru dönüp parmağımı kaldırdım "Sakın ama sakın bana öyle hitap etme." başıyla onayladı "Tamam tamam etmeceğim."

Yutkundum ve önüme döndüm "Bakma bana,atlayınca yani bakma.Vicdan yaparsın sen,yaşayamazsın sonra ondan."

Tekrar bir ayağımı kaldırmıştım ki belimden tutarak Uraz beni kendine doğru çekti ve dudaklarımızı buluşturdu.

Karşılık vermedim ama geri de çekilemedim.

Onun gözleri kapalıyken benimkiler açıktı.Yumruklarım ise ona dokunmuyordu.

Geri çekilince onu ittirdim "Git artık git!"

"Ben sana aşıktım ben sana aşıktım." diye mırıldandı şarkıyı söyleyerek. "Yalancı."

"Kardan Adama ne oldu." Tekrar çatının ucuna gittim "Kardan Adam eridi."

"Çirkin ördekte kuğu mu oldu?" başımı onaylamazca salladım "Eğer mutlu son olsaydı öyle olucaktı ama öyle olmadı,çünkü mutsuz son oldu."

"Sihir.."

"Uraz!Uraz!Uraz!Uraz!Sus artık ya sus." gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım "Sakın arkamdan atlama."
Gözerimi sıkıca yumdum.Uraz beni tuttunca çırpındım "Ya bırak beni!Bırak bırak..Aa."

Ve ikimizde beraber düştük.

****

(Yazarın anlatımıyla)

Sihir gözlerini hastane odasında açınca kaşları çatıldı "Noluyor ya?Nasıl ölmedim ben?"

Sancak onun elini tuttu "Ölmedin çünkü itfaiyeciler sizi battaniye gibi bir şeyle tuttu."

URAZ!

"Uraz?"

"Şey..Uraz." Sihirin kaşları çatıldı "Ne Uraz?Söylesene Sancak ne Uraz."

Sancak ofladı "Uraz komada." Sihirin gözleri doldu "Hayır olamaz hayır." Sancak ona sarıldı "Tamam sakin ol sende üç gündür komadaydın bak uyandın Uraz da uyanacak tamam mu?"

"Beni onun yanına götür." Sancak kalkmasında yardımcı oldu.

Urazı bir camın ardından görünce Sihirin gözleri daha çok doldu "Bizi ne hale soktuğunu görüyor musun?" burnunu çektim "Seni çok özledim."

"O da sizi özlemiş..siz Sihir hanımsınız değil mi?" başıyla onaylayıp hemşireye baktı "Sizi sayıklayıp duruyor günlerdir."

Akan yaşını sildi Sihir "Gidip elini tutabilir miyim?" Kadın kapıyı açınca gülümsedi ve içeri geçti.Yatağın kenarına oturup elini eline aldı "Canımın içi."

"Urazım,Kardan Adamım."

Deli gibi ağlamaya başladı "Uraz." Uraz onu duyuyordu.Tüm gücünü topladı "Sihir..Sihirim."

Sihir gülümsedi "Urazım." Uraz yavaşça gözlerini aralayınca Sihirin kalbi hiç olmadığı kadar hızlandı "Uyandın." dedi ve yanağını okşadı. "Uyandın Uraz."