23.Bölüm: "Yakışıklı Kardan Adam"

213 26 35
                                    

"Yakışıklı Kardan Adamın,çirkin ördeği."

❄️

Gülümseyerek Üniversitenin Cafesinin önünde duran Sevgilimin yanına gittim "Urazım." değip yanağından öptüm.

Aynı üniversitede okuyorduk artık ama farklı bölümlerde.Ben Tıp okuyordum çünkü Adli Tıp doktoru olmak istiyorum.

Uraza baktım bir hafta önce araba kazası geçirmiş ve kolunu kırmıştı o kadar korkmuştum ki anlatamam,Arabası takla atmıştı resmen.

1 Hafta önce:

Haberi duyar duymaz evden çıkıp koşmaya başladım Hastane yakındı ve ben şu an yalınayak ve eşofmanlarımla evden çıkmış koşuyordum.

Bir yandan da ağlıyordum tabii.

Hastaneye girince heöen oda numarasını alıp odaya girdim.Yatakta doğrulmuş Urazı görünce daha fazla ağamaya başlayıp yere çöktüm.

O iyiydi ama ben çok korkmuştum "Bebeğim iyiyim ben.." Uraz yanıma gelip yaşlarımı sildi "İyiyim Güzelim gel." Ona sarılıp daha çok ağlamaya başladım "Sen bir daha araba sürmüyorsun!Duydun mu beni bir daha araba yok sana,araban takla atmış ya!Ya sana bir şey olsaydı ne yapardım o zaman ben."

Uraz ona bakmamı sağladı "Sen benim için endişelendim mi?" yaşlarımı silip başımla onayladım "Seni yerim." kıkırdadım "Dur ya..betona oturma kalk yatağına yat."

Uraz yatağa yatınca açılda olan koluna baktım "Kıyamam sana ben." yana kaydı "Gel bakim."

Yanına yatıp başımı göğsüne koydum "Bak bir bana Güzelim." Başımı kaldırıp ona baktığımda dudaklarıma minik bir öpücük bıraktı "Bundan iyi ilaç yok ya." gülümsedim be başımı boynuna gömüp boynuna öpücükler bıraktım "Sensiz yapamam ben.."

Günümüz:

"Kolun daha iyi oldu mu?" başıyla onaylayınca yanımıza gelen Veliye baktım morali bozuktu "Nolmuş benim Velime?" dediğimde ofladı.

"Sevgilim vardı ya,hani şu mezuniyetten önce sevgilim olan dört aydır falan." başımla onayladım "Evet nolmuş?"

"Demin iki dersim boştu o da daha lise son sınıf diye dedim gideyim göreyim okula gittim,arka bahçedeydi ve başka bir çocukla öpüşüyordu." Veli hem sinirli hemde üzgün görünüyordu "Ben onu gerçekten sevmiştim.."

Kollarımı beline sarıp ona sarıldım ve sonra başımı kaldırıp ona baktım "Üzülme tamam mı?Demek ki seni hak etmemiş, bir bakarsın başkası çıkar önüne."

Dolan gözlerini kaçırdı ve hızlıca benden ayrılıp arabasına doğru gitti peşinden gidecekken Uraz beni tuttu "Onu biraz yalnız bırak Güzelim,düşünsün toparlansın."

Başımla onaylayıp Uraza sarıldım moralim bozulmuştu.

Uraz saçlarımı okşayıp öptü "Bebeğim benim."

*****

Urazın çorbasını getirip masaya koydum "Ya ben çorba istemiyorum hava sıcak ne gerek var?"

"Sus bakim bu çorba iyileşmen için..dur şöyle yakana mendil koyalım dökülürse çorba üstün kirlenmesin."

"Sihir bebek miyim ben." başımla onayladım "Evet benim bebeğimsin." Çorbadan bir kaşık alıp Uraza yedirdim sağ kolunu kırdığı için yemek yiyemiyordu doğal olarak.

Çorba bitince gülümsedim "Tamam,birde sana pırasa yemeği yaptım onu da getireyim." Uraz yüzünü buruşturdu "Ya başka bir şey yok muydu Sihir?Pırasa ne ya?"

"Yok efendim!Sağlıklı beslenmelisin,doktor dedi kan değerlerin çok düşmüş.Yemekten sonrada bitki çatı içeceksin itiraz istemiyorum." ayaklandığımda Uraz kırık olmayan kolunu belime sarıp beni kucağına oturttu.

Yaşadığım küçük çaplı şokla ona baktım "Napıyorsun Urazım?"

Kolunu sıkı sıkı belime sarıp beni daha çok kendine doğru çekti "Şey..sende sağlıksız mısın?Çünkü feci halde seni yiyesim..öpesim var ki." güldüm "Uraz ya dur şimdi yemek yemen lazım."

"Tamam işte seni yiyeyim." Kucağından kalktım "Hayır önce yemek." güldü "Haa sen beni tatlı olarak ye diyorsun,tamam."

Güldüm "Urazım ya."

****

Telefonum çalınca açtım "Efendim Annecim?"

"Nerdesin güzel kızım?" gülümsedim "Urazın yanında." Annem derin bir nefes aldı "Bebeğim,sen Urazla ne ara evlendin?Her gün berabersinizde ondan soruyorum." kıkırdadım "Anne biz sevgiliyiz normal bu."

Annem de güldü "Tamam tamam bir şey demiyorum keyfinize bakın ama yinede çok geç gelme Uraza da tekrardan geçmiş olsun dileklerimi ilet."

"Tamam Annem."

Telefonu kapatınca Uraza baktım "Ne diyor Annen."

"Öyle merak etmiş senin için geçmiş olsun diyor."  Uraz saçlarımdan öptü "Kaynanam seviyor ya." güldüm "Daha dur sen Babamı tanımadın."

Uraz saçlarımı okşamaya başladı "Onunla da anlaşırım sonunda seninle evlenmek var sonuçta."

Düşündüm "Sihir Kanmaz mı olucağım yani ben?" Uraz sırıttı "Evet ve sonra bir oğlum olucak ve ben onu Beşiktaşta oynatıcağım." yüzüm düştü "Geleceğe dair çocuğumuzla olan tek hayalin bu mu Uraz?"

"Evet."

"Ha iyi beşiktaş yani!Söyle o zaman Uraz ben mi beşiktaş mı?" Uraz şok oldu "Hayır ama böyle sorulmaz ki Güzelim sen ayrı beşiktaş ayrı."

"Ha yani beşiktaş ayrı tamam Uraz tamam." Ayaklandığım da Uraz bileğimden tuttu ve beni yanına oturttu "Tamam sen,sen tabii Sihirim." kahkaha attım "Ya şu yüz ifadene bak ya!Şaka yaptım sevgilim beşiktaşı ne kadar çok sevdiğini biliyorum ve beni de çoook sevdiğini biliyorum."

Bana yanaştı "Peki bugün seni hiç dudağından öpmediğimi biliyor musun?" yüzünü avuçlarımın arasına aldım "Çok güzelsin." güldü "Güzel değil yakışıklı."

Yanağını okşadım "Her neyse işte."

Uraz dudaklarıma baktı ve bana daha çok yanaştı biraz geri çekildim "Yaa!" dedi bir çocuk gibi ve kırık olmayan kolunu belime sıkıca sarıp beni kendine doğru çekti.

Dudakları dudaklarımı bulurken içimde uçuşan kelebekler daha da hızlı uçmaya başladı.Hala alışamamıştım bu duyguya,ve bu hisse.Ama çok güzeldi sevildiğini ve sevdiğini hissetmek güzeldi.

Dudaklarımız ayrıldığında Uraz anlını anlıma yasladı "Güzelim.." yanağını okşadım "Urazım..Kardan adamım."

Uraz dudaklarıma minik bir öpücük bırakıp gülümsedi "Çirkin ördeğim."

Gülümsedim "Yakışıklı Kardan Adamın,çirkin ördeği."

❄️

"Yakışıklı Kardan Adamın,çirkin ördeği." 🥺

Kardan AdamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin